SENİN İÇİN

52

Otele geldiğimizde arabadan indik. Yolculuğun yarısını uyuyarak yarısını da Savaşla sohbet ederek geçirmiştik. Ceren tüm yol boyu uyumuştu hem de Bertanın omzunda. Bertan ise arada bize katılmış bazen de Cereni izlemişti. Bunu dikiz aynasından görmüştüm. Gerçi yol boyu ne yapıyorlar diye onları izlemiştim.

Erkekler bavullari getirirken biz de kızlarla kol kola otelin girişine doğru ilerliyorduk.

"Gizem senin Bertan ve Cerenden haberin var mi?"

Dedim imayla. Ceren de başını eğip eliyle beni dürttü. Gizem de gülüp

"En başından beri."

"Nasıl yani."

"Bertan bana her şeyi anlattı."

"Naber kızlar?"

Cenk boşta olan koluma girince Ceren öksürdü. Ben de bozuntuya vermeyip

"İyi senden naber?"

"Yolculuk yordu biraz."

"Yol boyunca uyudun Cenk ya."

Diye araya girdi Gizem.

"Öyle deme yenge yol boyu Korayla konuştunuz uyuyamadım."

"Pardon ya kusura bakma."

"Yok yenge ne kusuru,olur öyle şeyler takma kafana."

Deyince güldüm. Otelden içeri girip görevlinin yanına gittik. Bizimkiler de arkamızdan gelmişti. Koray öne çıkıp

"Koray Eroğlu adına rezervasyonumuz vardı."

Deyince görevli adam bilgisayardan bir şeyler yapıp arkasından dört tane oda kartı çıkardı.

"Odalarınız yedinci katta. Arkadaşlar size eşlik edecek."

İki tane bizim yaslarimizda görevli gelip bavullari aldılar. Onlar önde biz de arkada ilerleyip büyük asansöre bindik. Gayet şık ve büyük bir oteldeydik. Ben pahaliyim diye bağırıyordu her şey. Yalçın Bey kalitesini konuşturmuştu. Galiba bu otelle iş yapıyorlarmis.

Yedinci kata geldiğimizde odalarımıza gelmiştik. Koray görevli çocuklara bahşiş verdiğinde çocuklar teşekkür edip gittiler.

"Şimdi millet ben karımla bu odayi alıyorum gerisi siz de."

Koray Gizemin elinden tutup köşedeki odaya doğru ilerlemeye başladı. Cenk de Korayin elinden kartın birini alıp

"Ben tek tek başıma şu odaya geçiyorum."

Deyince Ceren Cenkin önüne geçip kollarını açtı.

"Bi dakika şimdi niye dört oda var? Azra ve Savaşta bir odaya geçince biz napicaz?"

"Siz de Bertanla kalır-"

Cerenin bakışı sonucu sustum. Bertan bavulunu alıp Cenkin yanına gitti.

"Biz Cenkle kalırız sen de tek başına kalırsın."

Cenk bir sey demeyince kabul ettiğini anladık. Cerene karışmıyordu ama başka bir erkekle aynı odada kalmasına da izin vermezdi heralde.

"Bu iş de çözüldüğüne göre herkes önce yerleşsin akşam yemeğinde buluşuruz."

Savaş kapiyi açtığında bavulumla içeri girdim. Oda gayet büyüktü. Ortada yatak vardı ve camdan deniz manzarası harika görünüyordu. Bavulu giysi dolabının önüne bıraktım. Yerleşme işini sonra da halledebilirdim. Büyük camdan dışarıyı izlemeye başladım. Sahilde bir sürü insan vardı. Denizde yüzenler, güneşlenenler, oyun oynayanlar...