-34-

86 12 10
                                    

Multi: Azra

Bir günlük hastane macerasından sonra nihayet eve gelebilmiştim. Koray her ne kadar gerek olmadığını söylesem de başımda durmak konusunda kararlıydı. Kendisi olmadığında ise Gizemi bırakacaktı.

İki gün okula gitmeyecektim ki bu da işime gelmişti. Bertan ile anlaşmıştık. Okuldan sonra buraya gelip bana kaçırdığım dersleri anlatacaktı. İyice geride kalmıştım. Neyse bir şekilde hallederdim artık.

Yatağa yatıp tepemde dikilen Koray ve Gizeme baktım. Annem babam gibi davranıyorlardı. İleriye antrenman yapıyorlarsa iyi ama neden çocuk rolünde ben vardım?

"Siz gidebilirsiniz gerçekten iyiyim. "

"Olmaz öyle şey ben işe gidiyorum. Gizem de senin başında duruyor. "

"Gizem senin işin gücün yok mu?"

"Benim dersim öğleden sonra başlıyor. Ben gittikten sonra zaten Bertan gelecek. "

Gizem benden büyük olduğu için üniversiteye gidiyordu. Hayat onlara güzeldi zaten. Biz hala lisede sürünelim. Bu hayat neden böyle?

"Neyse ben kaçtım. Azra sana emanet aşkım"

"Tamam bir tanem"

Koray Gizemin yanağına bir öpücük kondurup gitti. Kapının kapanma sesini duyduğumda Gizeme döndüm.

"Karnın aç mı bir şeyler hazırlayayım"

Sağolsun Koray ve Gizem buzdolabını da doldurmuştu. Ne kadar iyi arkadaşlarım vardı benim ya.

"Yemek yapmayı biliyor musun ki "

Çünkü ben o potansiyeli görmüyordum. Bir müddet düşünüp

"Bilmiyorum. Ama yapıcam merak etme sen. "

Kafa sallayıp yatağa biraz daha yayıldım. Gizem de yemek yapmak için mutfağa gitti.

..

Bir saattir yataktaydım ve hala açtım. Mutfaktan gürültüler geliyordu ama gidip bakmaya korkuyordum. Göreceğim manzara hoşuma gitmeyebilirdi. Kırılan tabaklar can çekişiyordu şuan.

Telefonum çalınca arayanın Caner olduğunu gördüm. Canere karşı artık iyiydim. Sonuçta hayatımı ona borçluydum. Telefonu bekletmeden açtım.

"Alo Azra nasılsın?"

"İyiyim sen?"

"Ben de iyiyim. Sana bir şey sormak istiyorum. "

"Tamam sor. "

"Yarın beraber bir şeyler mi yapsak. Gezeriz biraz. Hem senin de moralin düzelir falan. "

"Bilmem ki olabilir aslında. "

"Tamam o zaman ben yarın seni almaya gelirim evden. Adresi mesaj at bana "

"Tamam bekliyorum. "

Deyip telefonu kapattı. En son ne zaman gezdiğimi bile unuttum. Şahsen ben yaşamayı unutmuşum.
Biraz eğlensem hiç fena olmazdı.

Bu arada mutfaktaki gürültüler kesilmişti. Ama kapi çalıyordu. Gizem açar diye düşünüp yatakta yatmaya devam ettim. Dışardan önce insan sesi gelip sonra kapının kapanma sesini duydum. Muhtemelen Bertan falan gelmişti.
Odaya Gizem girdiğinde tek olduğunu fark ettim. Elinde de pizza kutusu vardı. Gülerek

"Azra ben bir şey yapamadım ya o yüzden pizza söyledim. "

"Önemli değil ya pizzaya da hayır demem. "

SENİN İÇİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin