KOMŞUNUN OĞLU KİM TAEHYUNG

19.Bölüm🌸"Yara"

İyi okumalar ⚜

Yorum yapmayı unutmayın⚜

      Kapıyı açtım ve yanılmamıştım.  Gelen abimdi.

Yazardan
       Kang Dae geldiği gibi kendini koltuğa attı.

J.M.: Sanada merhaba abicim.

K.D.: Merhaba merhaba.

      Jung Mi göz devirip gidiyordu ki Kang Dae onu durdurdu ve yanına çağırdı.

K.D.: Jung Mi! Buraya gel!

J.M.: Yine ne oldu ya?!

       Jung Mi Kang Dae'nin yanına gitti ve karşısında dikildi.

       Kang Dae ilk Jung Mi'nin yüzüne sonra eline sonra yine yüzüne baktı ve soru sordu.

K.D.: Eline ne oldu?

J.M.: Hı? Ne eli?

       Diyerek ellerini arkasında birleştirdi. Kang Dae ise ayağa kalktı ve Jung Mi'nin sağ elini -yaralı olan eli- arkasından çekti ve bir yüzüne bir eline bakarak ona soru sormaya başladı. Az bir şeyde bağırıyordu.

K.D.: Bu eli! Ne yaptın yine kendine?!

J.M.: Aaaa bu elime miii? Aaa ne olmuş ki buna böyle yaaa?

K.D.: Eveeet o elineeee. Kim bilir ne yaptın yine? Dökül!

J.M.: Hı? Aaaa aşk olsun abicim benne yapabilirim ki elime? A aaa.

K.D.: Jung Mi uzatma abicim, anlat!

J.M.: Öf! Tamam be! Anlatıyorum bekle! Oturalım bari öyle anlatayım.

K.D.: (İkiside oturarak) Anlaşılan uzun bir hikaye.

J.M.: Orasını bilmem uzun mu kısa mı?

K.D.: Tamam hadi anlat artık.

J.M.: Tamam. Şimdiden uyarıyorum sözümü kesersen anlatmayı bırakırım!

K.D.: Tamam! Anlat artık!

J.M.: Tamam. Şimdi abicim ben bugün evi temizleyecektim ya? İşte bulaşıkları makineye dizmek için sudan geçiriyordum sonrada bir tane bardak elimden kaydı ve yere düştü. Ve haliyle kırıldı. Ben de o camları temizlemek için yere çöktüm sonrada elimi kenara koydum sonrası bu yani. Böyle oldu.

K.D.: Bu kadar mı?

J.M.: Evet.

K.D.: Tamam. Baya büyük bir cam parçasıymış galiba?

J.M.: Hıhıhıhı evet.😁

       Kang Dae yerinden kalktı ve çöp kutusunun yanına gidip içine baktı. Cam kırığı falan yoktu.

K.D.: Yalanın ortaya çıktı Jung Mi! Ne oldu eline anlat bakalım.

J.M.: Hı? Ne yalanı abicim?

K.D.: Çöpte cam kırığı falan yok! Çöpün içi bomboş!

J.M.: Heee sen onu diyorsuuuuunn. Abi ben çöpü attım.

K.D.: Ah cidden neyse... Sen iyi misin?

J.M.: Evet, iyiyim.

K.D.: Pansuman yaptın değil mi?

J.M.: Yaptııım merak etmeee.

K.D.: İyi tamam.

(Zil çalar)

J.M.: Ben kapıya bakayım.

       Jung Mi kapıyı açtı ve annesi ile babasının geldiğini görür görmez elini gizledi. Ve annesi ile babasına sarıldı.