Pyromania

44th Chapter: Trapped

44th Chapter

Saab Gabriel

13 souls in one night. And still, I feel restless. Nakahiga ako sa sahig ng sala dito sa mansyon ng mga Gabriel. Pinag-iisipan kung babalik ako sa kapatid ko o mananatili sa pagmumukmok.

"Bumalik ka na at humingi ka ng tawad."

I heard his chains being dragged on the marble floor as he walk towards me.

"I didn't mean to say that, you know?"

"Hmm. Pero sinabi mo parin. Kaya bumalik ka kay Zedie at makipagayos ka na bago pa hindi umuwi yun dito."

Tsk. Ako ang Kuya pero bakit ako lagi ang nang-aamo? She's so fucking stubborn, she never listens to me and now I have to apologize for not supporting her in this torture escapade of hers.

"Kailanman ay hindi siya humiling ng pabor mula sa atin Saab. Simula't sapul siya na ang sumalo ng lahat, siguro ay panahon na para tayo naman ang umunawa sa kanya sa mga personal niyang desisyon." saad ni Ran, patuloy sa pangongonsensya.

I glared at him, rather unintentionally.

"Kahit na masasaktan siya? Mahal niya ang taong iyon. Kung may mangyaring masama sa lalaking iyon, mawawala satin si Zed!"

"Then we have to accept that." his piercing emerald green eyes goes through me. Alam ko ang ibig niyang sabihin.

"I can't accept any more loss. Not my sister, Ran. Wala ng natitira sakin."

Napaismid siya. "Don't be selfish, Saab. At isa pa, paano ka nakakasiguro na may mangyayari ngang masama? Paano kung mali ka?"

Damn it! Napabangon ako at ginulo ang buhok ko. Napangisi si Ran.

"Tch. I am rarely wrong, Ran. Have you seen her? How happy she is? Kapag nawala ang lalaking iyon, hindi niya kakayanin, Ran."

"Nandoon din ako, Saab, nakita ko. Ngunit ang mga sinasabi mo ay puro 'what ifs' palang. Walang kasiguraduhan." patuloy na pangangatwiran ni Ran. "She goes beyond our expectations for the past 5 years, huwag natin siyang maliitin sa ganitong bagay. Di hamak na mas mahirap ang pinagdaanan niya sa Valuarte."

My glare at him didn't waver. "Iba yun, Ran. Those are physical and mental tortures for her survival. Maning mani kay Zed ang kahit ano tungkol sa ganyang klaseng sakit. This pain is different."

"That possibility of murdering your own loved one can destroy even the strongest damned. It destroyed our Father, it made our brother kill millions of men for years. At kay Zed?"

She'll end her own once she commit this sin. And I won't sit around and watch her do that.

"My stand is still the same, though." biglang salita ni Ran.

Napakunot ang noo ko sa kanya. Sa ngiti at liwanag ng mukha nito nang sabihin iyon. "She won't kill him. Maniwala ka sa kanya."

~*~

Human body parts and bloodstains decorated the paved road where Zed massacred the people of her enemies. I held my breath at how gruesome it looks. Napatalungko pa ko para tignan ng maigi kung mata ba talaga ng tao ang nakakalat sa sahig.

And damn, it is!

"Felipe." tawag ko sa matanda, kasama nito ang ilang tao ni Zed.

"Linisin niyo ito bago pa may makakita. Ikutin niyo ang lugar sa posibilidad na may witness."

But I doubt it. Zed would know if there'll be, and if ever there is. She would eliminate it.

Fuck! This place reminds me of Valuarte. She decorated it the way she did back in Valuarte! Sinipa ko ang isang pugot na ulo sa paanan ko. It makes me sick, knowing my sister did this. The question is, what made her angry? What made her lose control?