Down to Earth (Dutch/Nederlands)

5. Wonderen bestaan. (Emma)

Ik open mijn ogen wanneer mijn muziek zachter gezet word. Ineens verschijnt het gezicht van Blake boven die van mij. Hij staat over mij heen gebogen. 'ligt het lekker?' Hij glimlacht naar me. 'Heerlijk.' is het enige wat ik zeg. Ik heb geen zin in een gesprek en al helemaal niet met hem. Daarna verdwijnt Blake uit mijn gezichtsveld en komt hij naast me op de grond liggen. 'Muah, ik heb beter gehad.' zegt hij op een luchtige toon dat er voor zorgt dat ik begin te lachen. 'Wie was dat?' Ik kijk naar mijn plafond. 'Dat doet er niet toe.' Blake draait op zijn zij en leunt op zijn arm zodat hij me aan kan kijken. 'Eigenlijk wel. Ik heb een voor mij vreemde, spullen uit jou huis helpen brengen.' Ik glimlach kort. 'Dat was Jesse. Mijn ex.' 'Hoelang?' 'Wat bedoel je?' 'hoelang is hij jou ex?' ik verplaats mijn blik naar zijn gezicht. 'Wie ben jij en wat heb je met Blake gedaan?' Dit keer is het aan hem om te lachen. 'Draai er niet omheen. Hoe lang?' '3 dagen nu.' Blake lijkt zichtbaar te schrikken. Ik ga recht op zitten. 'Maak je geen zorgen. Komt wel weer goed. Sorry dat je dat moest zien.' Ik kijk hem nog even kort aan en wil op staan, tot hij mij tegen houd door aan mijn pols te trekken. Zittend in kleermakerszit kijk ik hem aan wanneer hij mij na doet en ook in een kleermakerszit gaat zitten. 'Een lange relatie?' Ik knik. '7 jaar.' 'wow.' 'jup.' een ongemakkelijke stilte hangt in de lucht. 'Als je het niet erg vind, ga ik even de logeerkamer voor je klaar maken.' Zonder zijn antwoord af te wachten sta ik op en loop ik de trap op naar de tweede verdieping. Toen we dit huis kochten was het een zolder. We hebben hier zelf een slaapkamer van gemaakt. Ik pak het luchtbed uit het kleine "rommel kamertje" en spreid hem uit op de vloer. Wanneer ik het bed zichzelf op laat blazen haal ik wat beddengoed uit de kast en haal ik nog even een stofzuiger over de vloer. Zodra het bed vol genoeg zit, maak ik het bed op. Tevreden kijk ik naar het resultaat. Het is niet veel, maar het is in ieder geval iets.

Ik loop naar beneden en plof op de bank neer. 'Je bed is klaar.' mompel ik naar Blake die tv aan het kijken is. Hij knikt, staat op en loopt weg. 'graag gedaan hoor.' mompel ik in mezelf wanneer hij de deur achter zich heeft dicht getrokken. Niet veel later verschijnt Blake weer beneden. 'Ik neem de kamer op de eerste etage.' Vermeld Blake mij terwijl hij zich naast mij neer laat vallen op de bank. Ik trek een wenkbrauw op en kijk hem verbaasd aan. 'Ja wat. Je denkt toch niet dat ik op een luchtbed ga slapen, of wel?' Een ongelovig lachje schiet uit mijn mond voor ik hem hoofdschuddend aan kijk. 'Je hebt 2 keuzes Blake. Je gaat of, op dat lucht bed slapen, of je slaapt lekker op de bank. Wat je gaat doen kan me niks schelen, maar dat bed op de eerste etage, is mijn bed.' 'En toch wil ik dat bed.' lachend sta ik op en breng de gebruikte glazen naar het aanrecht. 'Je kunt wel meer willen maar lieve koekjes worden niet gebakken, vriend. Je moet het er maar mee doen.' Ik haal kort mijn schouders op en loop naar boven waar ik mij gelijk om kleed naar mijn pyjama en op bed ga liggen. Waarom moet mijn leven nou één of andere reality serie worden.

De volgende ochtend doe ik mijn oordopjes in, trek ik een badjas aan en wandel naar beneden om Pasha uit de bench te laten en zelf wat te eten. Het is 8 uur ochtends en mijn slaap is compleet verdwenen. Voor even heb ik mezelf laten geloven dat gisteren één grote nacht merrie was. Dat ik Blake niet mee heb genomen naar huis en Jesse niet op het raam heeft staan beuken. Helaas word dat ontkracht wanneer Blake de deur binnen komt lopen in een trainingsbroek. 'Waar heb jij die broek zo snel weg gehaald.' Mompel ik waarna ik een hap chocopops naar binnen werk. 'Uit je kast. Wat heb jij trouwens idioot veel kleding.' Hij laat zijn hand door zijn warrige bruine krullen gaan voor hij mij aan kijkt. 'Wat heb je voor ontbijt klaar gemaakt.' Zodra het laatste woord zijn mond heeft verlaten laat ik mijn lepel in het schaaltje vallen, schuif ik het schaaltje vooruit en laat ik dramatisch mijn hoofd op mijn handen rusten. 'Er staan choco pops in het linker kastje boven in. Melk staat in de koelkast. Anders is er nog musli, dat staat daar ook en de rest staat in de koelkast. Als je brood wilt hebben, moet je dat even uit de vriezer halen. Wanneer ik op kijk zie ik Blake met open mond naar mij kijken. 'Geen warme broodjes, gebakken eitje, bacon?' Ik gebaar over de tafel. 'Zie jij dat ergens hier staan?' Blake schud zijn hoofd. 'Dan is het er ook niet.' Ik knik kort naar hem voor ik verder ga met het eten.