Roller Coaster Bliss

[75] Interviews?

[75]

Jaime's POV

I don't know where we will go. I don't have any clue.

Luv, where are we going? I asked and I yawned.

You'll know later. Take a nap. Jet-lag? He asked .

Yeah. I said and I yawned again .

Sleep na. He said at ginulo ang buhok ko. Ngumiti lang ako at pumikit na.

Jet-lag sucks.

***

Luv. Luv. Wake up. We're here. I felt his hand tapping my left cheek so I open my eyes.

Kinusot ko ang aking mga mata at inayos ang aking sarili. Tumingin ako sa labas at nanlaki ang mata ko nang rumihistro sa utak ko kung nasaan kami.

Hey, why you don't told me? I asked.

He chuckled.

At least I've prepared. Wala tuloy akong dala kahit ano. I pouted.

It's okay luv. He pinched my cheeks. Ayos lang na wala kang dala, they'll understand. He smiled at tinanggal ang seatbelt niya. Tinanggal ko na din ang aking at bahagyang sinuklay ang aking buhok.

Lumabas ako ng kotse nang pagbuksan ako ni Nicholo. Thanks. I said.

Matagal na din nung huli akong dumalaw dito kina Nicholo at ngayon parang nagkakarera sa bilis ang tibok ng puso ko.

He hold my hand tight at ginulo ang buhok ko. Calm down luv. He said and smiled. Napangiti din ako dahil sa kaniya.

Mom? Dad? He called. We're walking on their living room.

Yes Jhon? I heard Tita's voice so my head automatically turned.

Omo! Jaime! Darling ,long time no see. I missed you very much! She ran towards me and hugged me so tight. Bumawi ako ng yakap at ngumiti nang pagka Tamis.

Hindi ganitong reaksyon ang inaasahan ko mula sa kanila.

Akala ko magtatampo sila dahil hindi man lang ako nakapag-paalam na aalis ako. Paano ba naman kase naging selfish ako that time na sobra kong pinag-sisisihan ngayon. Lumunok ako para pigilan ang malapit ko nang pag-iyak. After my recovery I became emotional.

Wahhhhhhhh!!!!! Is that Jaime?! My sissy?! Hey! Omo. Kyaahhhh! Ikaw nga!! Halos matumba ako dahil sa higpit ng yakap niya. Napatawa ako dahil sa ginawa niya.

Ate hey, let her breath. Kaka-recover niya lang eh. He said. Dahilan para agad kumalas sa yakap si ate Nichole.

Tumingin sakin si ate Nichole with full of confusion and curiosity. Ngumiti na lang ako ngunit may halong kaba at takot. Kaba dahil baka magalit sila na hindi ko sinabi at takot dahil baka... palayuin nila si Nicholo. Baka ayaw na nila sakin. Maliit kase ang chance na magbuntis ako. But God always have plans.

Is that Jaime?!  Nagitla ako sa baritonong boses na dumagundong sa living room. Si Tito.

Ngumiti ako sa kaniya sinalubong niya ako ng yakap kaya niyakap ko din siya.