Roller Coaster Bliss

[76]Proposal

[76]

Jamie's POV

It's been a year since I came back, since me and Nicholo became one again. Many things had happened.

Engaged na sina ate, kami na lang ni ate Loreen ang hindi. Ngayong taon sila magpapa-kasal, sunod-sunod sila.

I want to be Mrs. Marquez already but I'm still waiting for Nicholo. Siguro mag-propose na siya one of these days.

Sa loob ng isang taon ginawa namin ang mga bagay na nakasanayan namin. We travel like the old times but more safer because of my condition. Bawal na kasi akong mapagod ng sobra unlike before.

Ngayon I'm stalking my own Instagram account. Tinitingan bawat litarato at inaalala ang mga ginawa namin sa lugar na iyon ng magkasama.

Nasa opisina lang ako ng kompanya. Wala akong masyadong ginagawa dahil tapos na ang supposed meetings ang transactions ko dahil tinapos ko na lahat. Alam niyo na ako, pag may oras gagawin na ang mga bagay na kailangang gawin.

Minsan napapagalitan ako nina mom and dad kahit malaki na ako dahil masyado ko daw sineseryoso ang trabaho, there's a vice president naman daw na pedeng sumalo muna ng gawain ko but I refused. Kabisado ko na naman ang mga gawain kaya tinatapos ko na. Pero parang ngayon I'm regretting that I finished it early because wala akong ginagawa ngayon kundi mag stalk ng sariling account.

Hindi ko pwedeng istorbohin si Nicholo para mag-bonding kami kase I know he's busy with their company too.

My friends are busy on planning their wedding. Si ate Loreen out of town together with her boyfriend.

My cousins? Bumalik muna ulit ng States with Lola dahil may unfinished business sila doon. Next week pa sila uuwi.

Si mom and dad out of town din, alone time 'daw'.

Napabuntong-hininga na lang ako. Tumayo ako at inayos ang aking sarili. Napag-pasyahan kong lumibot sa kompanya. Kakamustahin ko ang mga empleyado, total wala naman akong ginagawa.

Kabi-kabila ang bati sa akin ng magandang araw!, hello Ms. President, Good day! Bumabati na lag ako pabalik. Natuto na akong ngumiti kahit sa hindi ko kaclose na Tao, hindi tulad noon.

Madami akong natutunan mula nang nagkasakit ako at muntik nang mamatay. I need to give chance to others. I need to be more kind and friendly. I need to enjoy life. Dati kase I'm so serious, but hanggang ngayon pa din naman, nabawasan lang ng konti. Binibiro kasi nila akong pasan ko daw ang Mundo.

Pagdating ko sa accounting department, malungkot akong napangiti.

May empleyadong nagpo-propose sa kaniyang katrabaho. Kailan ko kaya mararanasan yon?

Uh, sorry Ms. President. Alinlangang sabi nung lalaki. I forgot his name.

It's okay, just enjoy the moment. By the way congratulations to the both of you! I smiled and umalis na ako sa floor na yun.

I don't know bakit nanggilid ang luha ko. Maybe I already wanted to experience that? Or naiinggit lang ako na hindi pa nag-po-propose si Nicholo?

Tuluyan akong napaiyak pagka-balik ko sa aking opisina. Agad ko itong ini-lock.

May isang dahilan akong naisip kung bakit hanggang ngayon, sa tagal na naming naging mag karelasyon ni Nicholo, ay hindi niya ako inaayang magpakasal.