I dedicate this chapter to all of my readers. Maraming maraming salamat sa pag suporta niyo sa Bestfriend Ko. Maraming salamat sa pag titiis sa mga matatagal kong updates. Thank you! Thank you! Thank yoooooouuuu!!!
Sana magustuhan niyo ang HULING CHAPTER ng Bestfriend Ko huhuhuhuhu.
Enjoy :)
______________________
Kathryn's POV
10 Years Later.....
10 years. It's been ten years since I last saw him.
Nagsisi ako. Who wouldn't? But it's the right thing to do. Hindi na kasi yun tama kung ipagpatuloy ko yun. Hindi naman tama kung laging ibang tao ang iniisip ko. Dapat 'kong pangalagaan ang sarili ko and it's a lesson to me. Learn how to love yourself because if you fall really really hard you might forget how to care for yourself. Nagagawa mo na yung mga bagay na hindi makakabuti sa'yo.
Sa loob ng 10 years. Nakaranas ako ng lungkot, dulot ito sa pangungulila sa mga kaibigan at pamilya ko. Naalala ko pa nga 'nong tumawag ang barkada sakin noon.
FLASHBACK
*RIIIING*RIIIING*
I looked at my phone. Unknown number? Sino 'to?
"Hello?"
[Kaaaaaaaaaaaaaaaath!]
Nilayo ko yung phone sa tenga ko.
Biglang namuo yung luha sa mga mata ko.
Boses pa lang nila ay kilalang kilala ko na. Oh, how I missed them.
"G-guys..."
[Kath! I really really miss you! Huhuhuhuhu]Julia
[Sana hindi kita pinayagan na pumunta diyan! Nakakamiss ka giiiirl!!!]Ella.
[Kailan ang balik mo? Umuwi ka na! Miss na miss ka na namiiiiiin!]Yen.
"I miss you too guys. Hindi ko pa alam kung kailan ako babalik eh. Siguro kapag handa na ako."
[Pwede ba kaming sumunod diyan? Diyan nalang kami. Miss na miss ka na namin eh. Diyan
nalang kami titira para sama sama tayong lahat.]
Napangiti ako ng pait.
"Sorry guys. Siguro mas makakabuti kung diyan nalang kayo. Alagaan niyo nalang siya para sa'kin."
BINABASA MO ANG
Bestfriend Ko... (Published under Pop Fiction)
FanficIsa lang naman ang gusto ko eh. Ang mahalin ako ng bestfriend ko. Cliche right? Pero masisisi niyo ba ako? Nagmamahal lang naman ako eh. Nagpapakatanga lang ako. You know what? Life is unfair. Hindi ko naman ginusto 'to eh. Pero bakit binigay saakin...
