You are a Part of Me

5.

            "LOVE, I'm home," sabi ni Blaire habang tinatanggal niya ang suot-suot niyang heels at iniwan ang mga iyon sa loob ng shoe cabinet sa tabi ng main door ng bahay ni Xavier, which is a wide two-floor condo unit.

            How come her boyfriend can afford a place like this? Malaki ang suweldo ng boyfriend niya't lalo pa't mataas-taas na ang posisyon nito sa edad nitong 34 years old. Nagbabalak na nga itong magsimula ng sarili nitong kompanya, which Blaire fully supports.

            "Love?" tawag niya sa nobyo dahil hindi siya nito sinagot.

            Dumiretso si Blaire sa kusina dahil amoy na amoy sa buong unit ang mabangong pagkaing linuluto sa may kusina at doon niya nakita si Xavier na nakatalikod at may suot-suot na earphones. Nagluluto ito kaya napangiti si Blaire.

            Ang yummy ng chef ko, isip ni Blaire habang pinapanood si Xavier.

            Ibinaba ni Blaire ang dala-dala niyang bag sa ibabaw ng kitchen counter at maingat na naglakad papunta sa likod ni Xavier para magulat ito.

            "Shit!" mura ni Xavier nang bigla siyang makaramdam ng dalawang brasong pumulupot sa kanyang beywang. He turned around and immediately took off the earphones he was wearing and frowned at Blaire, whose arms are still around him.

            Blaire laughed and said, "I told you not to wear earphones when you are home. Pa'no na lang kung hindi ako ang nakapasok dito?"     

            Yumakap pabalik si Xavier and he smiled when he heard the button of his stove dahil pinatay ni Blaire ang kalan habang nakayakap pa rin ito sa kanya.

            "Ikaw lang naman ang makakapasok dito. I just came home from a run kaya nakalimutan kong tanggalin ang earphones ko," paliwanag ni Xavier sa nobya.

            "So, you mean hindi ka pa naliligo?" gulat na tanong ni Blaire sabay layo sa nobyo niya.

            Natawa si Xavier at tumango-tango.

            "I hate you," nakasimangot na sambit ni Blaire.

            "Hey, ikaw 'tong yakap nang yakap bigla," natatawang sagot ni Xavier.

            "Pero kahit na! You should have at least told me immediately na galing ka sa pawis at hindi ka pa naliligo! Nakakainis 'to!" asar na sagot ni Blaire.

            "Tsk. Bati na tayo. Mabango pa rin naman ako kahit natuyuan na ng pawis," natatawang sabi ni Xavier at tumalikod na para bumalik sa pagluluto.

            "Pasalamat ka talaga, Mister," naniningkit ang mga matang sagot ni Blaire na ikinatawa ni Xavier.

            Napangiti naman si Xavier nang makita niya, sa gilid ng kanyang mga mata, na tumabi sa kanya si Blaire at sinilip ang linuto niya. Cute ka talaga, isip ni Xavier.

            "You're cooking my famous Lumpia—I mean, my Mom's Lumpia," sabi ni Blaire.

            Tumango naman si Xavier bilang sagot at pinagpatuloy ang pag-ikot ng mga Lumpia gamit ang tongs na hawak-hawak niya.

            "I didn't even teach you that pero bakit amoy pa lang alam ko nang tama 'yung ginagawa mo?" nagtatakang tanong ni Blaire.

            "Your mom taught me," nakangiting sagot ni Xavier at tumaas ang kilay niya nang ilapit ni Blaire ang mukha nito sa frying pan para mas silipin ang niluluto niya.

            "Hey, hey," saway agad ni Xavier at pinisil niya ang pisngi ni Blaire bago hilahin palayo ang mukha nito papalayo ng frying pan. "Matatalsikan mukha mo ng mantika. It's times like this that I'm not really sure if you're a chef," sabi ni Xavier.