BENİM KÜÇÜK DADIM

41.Bölüm-Bitmeyen Sevgi

Yong Hwa kararlıydı.Deliler gibi sevdiği karısından boşanacaktı.Kendisini öleceğine öylesine inandırmıştı ki eşini ve annesini bu haber ile üzmek istemiyordu.Varsın kendisini kötü bilsinler, onların kahrolduklarını görmektense iyidir düşüncesiydi aklındaki.Boşanırlarsa biraz üzülür geçerdi Işıl'ın acısı.Kendisinden nefret eder sonra yeniden sevebilirdi.Öldüğünü bilirse, işte o zaman acı,yaraya döner ve her gün kanardı.Kimseyi almazdı kalbine.İyi tanıyordu karısını.
O an böyle tanıyordu ama Işıl,Yong'u seve seve ayrılıyordu.Evet ayrılıyorlardı.Boşanma kağıdı ulaşmıştı eline.Kağıdı okuduğu an vücudu buz kesmişti.Eve sadece bir şeyler almaya geldikçe görüyordu yüzünü kendisi ile muhatap olmuyordu evet ama yinede belki kalmaya karar verir diye ümit ediyordu.Eve gelen bu kağıt ile artık beklememesini,Yong Hwa'nın ne kadar kararlı olduğunu anlatıyordu ona.
Eun Min ve Bayan Mi Ja,yanındaydılar.Işıl'ın donup kalmış o haline şahit oluyorlardı.
Eun Min:-Işıl,o kağıt da neyin nesi?
Işıl:-Boşanma dilekçesi.Yong Hwa, tarafından imzalanmış,benimde imzalamamı istiyor.
Bayan Mi Ja:-Kabul etmeyeceksin değil mi?İmzalayayım deme sakın.
Işıl:-Bu ne demek biliyor musun anne?Bu Yong'un beni kesinlikle istemediğinin belgesi.Bu durumda hâla onunla evli kalmam doğru mu?
Eun Min:-Bunu neden yapıyor? Mutlu giden bir evliliğiniz var sizin.Birbiriniz için,nelere göğüs gerdiniz.
Işıl:-Nedeni başka biriymiş.Öyle dedi.
Bayan Mi Ja:-Saçmaladı artık.O saçmalıyor sen bari yapma.Buna inanmıyorsun öyle değil mi?Nedir derdi bu çocuğun derdi gerçekten?
Işıl,elindeki kağıdı sıktı:-Bunu ona sormaktan başka yapılacak bir şey yok.Bakalım gerçek boşanma sebebi neymiş?Dedi ve çantasını aldı ve evden çıktı.
Eun Min, Bayan Mi Ja ile evdeydi.
Bayan Mi Ja:-Bence Yong Hwa'nın sakladığı bir şeyler var.O böyle biri değil.
Bayan Mi Ja:-Üç aydır karısına deli gibi aşık adama ne oldu iki günde?Ne değiştirdi onu böyle?
O anda Dong aradı Eun Min'i.
Dong:-Eun Min, neredesin?
Eun Min:-Işıl'ın yanındaydım.Şimdi çıkacağım.
Dong:-Işıl nasıl?
Eun Min:-Kötü,fena,yıkılmış.Daha nasıl anlatayım ki.Yong'un boşanma kağıdını aldı.Kesin bir karara varmak için de şirkete gidiyor.
Dong:-Ne?Ben şirketteyim.İstersen Işıl'ı yanlız bırakma sen de gel.Normal bir konuşma olmayacak belliki.
Eun Min:-Hemen geliyorum.
Dong telefonu kapattı ve karşısında oturmakta olan Yong Hwa'ya döndü.
Yong Hwa:-Demek buraya geliyor.
Dong:-Yong,son kez düşün.
Yong Hwa:-Düşündüm zaten.Bitti.
Dong:-Pişman olacaksın.
Yong Hwa, başını öne eğdi.Telefonunu çıkardı ve birini aradı.
Yong Hwa:-Hazır ol.
Dong:-Yine ne planlıyorsun?
Yong Hwa:-Birazdan görürsün.
Eun Min,evden çıkmıştı.Şirketin önünde Işıl'ı yakaladı.Hemen yanına geldi.
Eun Min:-Işıl! Diye seslendi arkasından.
Işıl:-Sen de mi geldin?
Eun Min :-Dong da buradaymış.Onun için geldim.
Işıl:-Haydi beraber girelim o zaman.Dedi ve içeri girdi.Birden karşısında,biraz uzakta Yong Hwa göründü.Tek başına değildi.Belinden sarılmış,samimi davranışlar gösterdiği bir kız ile.Işıl'ı gördü o an.Kıza daha da çok yaklaştı.Kendine çekti ve zor olsada yanağından öptü.
Işıl, artık yoktu orada.Yong'un bunları yaptığı bir dünyada olamazdı ki.Öyle bir dünya yoktu onun için.Hani hiç kimseyi öpemezdi Yong? Öyle demişti.Beyni ile kalbi çelişkiye düşmüştü.Gözleri ile gördükleri kalbi ile sevdiğine savaş açmıştı sanki.Yoruluyordu vücudu o an.Ne beynini ne de kalbini taşıyamaz bir hâle geldi.Sonra dermanı kesildi güçlükle vücudunu taşıyan bacaklarının.İşte o an düştü.Yığılı verdi yere.Aniden.
Eun Min:-Işıl,Işıl,kendine gel.Arkadaşım!Dedi korkarak.Yong Hwa,karısının yıkılmış hâlini de görmüştü sonunda.O da koştu, onları uzaktan izleyen Dong'da.
Yong Hwa:-Işıl,uyan!Dedi ve kucakladığı gibi odasına götürdü.
Işıl,koltukta yatıyordu.Doktor gelmişti ve muayene ediyordu.Işıl gözlerini araladı o an.
Işıl:-Ne oldu bana?Dedi ve Yong Hwa'yı gördü yanı başında.Doğruldu hemen.
Eun Min:-Bayıldın canım.
Doktor:-Tansiyonunuz düşmüş.Ama bayılmanızın sebebi başka bir şey gibi.Bayan Işıl,hiç kan testi yaptırdınız mı?
Işıl.Yong Hwa'ya baktı kaçamak gözlerle.Bilsin istemiyordu.Ama Yong Hwa o bakışlarda bir sır olduğunu anlamıştı.
Işıl:-Şey,ve, verdim.
Doktor:-Peki,hami...
Işıl:-Ben durumumu biliyorum doktor.Dedi hemen sözünü keserek.Yong Hwa daha da şüphelenmişti.
Yong Hwa:-Durumun ne?
Işıl:-Yok bir şey.
Doktor:-Tahmin ettiğim şey mi?Dedi sanki zorlarcasına.
Işıl:-Evet.Dedi ve sadece parmağı ile sus işareti yaptı.
Yong Hwa:-Neden böyle gizemli konuşuyor sunuz?
Işıl:-Doktor ben iyiyim.Artık gidebilir miyim lütfen?Dedi ve tam ayaklanıyordu ki kalkamadı ve oturduğu yere düştü tekrar.Yong Hwa,elini tutu birden ama Işıl,hemen çekti elini.Doktor, yeniden yatırdı Işıl'ı.
Doktor:-Buradan çıkar çıkmaz bir hastaneye gitmenizde yarar var.
Yong Hwa:-Burada neler olduğunu biri söyleyecek mi?
Işıl:-Seni ilgilendirmeyen bir konu.Oldu mu?Öğrendin mi?
Yong Hwa:-Sen benim karımsın.Ne olduğunu bilmeye hakkım var.Dedi ağzından kaçırmıştı.Ne olursa olsun o hâla kendisinin karısıydı çünkü.
Işıl:-Sen alay mı ediyorsun benimle?Biz boşanıyoruz.
Yong Hwa:-Doğru.Unutmuşum.Senin karım olmadığını.Dedi misilleme yaparcasına.
Işıl:-Kendi kendine verdiğin kararları unutma bir daha.Dedi ve o an karnına bir ağrı girdi.Elini karnına götürdü.Korkmuştu bebeğine bir şey olmasından.O korku ile de ağlamaya başladı.Anneydi ne de olsa.
Işıl:-Aaaaaah!
Eun Min atıldı hemen:-Işıl ne oldu?
Işıl:-Karnım,karnım çok ağrıyor.Aah!
Odadakiler telaşlanmışlardı.Yong Hwa daha da çok.
Yong Hwa:-Doktor,ne oluyor? Bir şey yap!
Doktor:-Hemen hastahaneye götürmelisiniz.Durum ciddi görünüyor.
Yong Hwa,Işıl'ı kucağına aldı tekrar ve arabasına binip hastaneye koyuldular.Işıl,arabada ağlıyordu.Daha yeni öğrenmişti anne olduğunu.Kaybetmek istemiyordu.Eun Min tutuyordu elinden.
Eun Min:-Dayan canım.
Yong Hwa:-Ne oldu sana birden Işıl?Yetiştireceğim seni hastaneye.Korkma sen.Ne yapıp edip götüreceğim.Sırtımda taşımam gerekse bile.Dedi ve önde ki arabaya korna çaldı.Telaşlıydı.O da Işıl'ı kaybetmekten korkuyordu.
Dong,arkadaşına baktı.Eşi için ne kadar endişeli olduğunu,onu nasıl sevdiğini gördü.
Yong Hwa:-Açın şu yolu,çekilsenize!Karım hasta!
Eun Min kalakalmıştı bu söz ile Dong'da.Her şeyi o kadar belli oluyordu ki,şu an sevgisi,sadakati,endişesi.Arkadaşları anlamışlardı da Yong Hwa çevirdiği küçük oyunun hata olduğunu bir türlü anlayamamıştı.
Nihayet hastaneye gelmişlerdi Ultrasyona girmişti Işıl.Yanında Eun Min ile.Erkekler ise dışarıda bekliyorlardı.
Yong Hwa:-Neden ultrasyona aldılar?
Dong:-Karnı ağrıdığı için olabilir.
Yong Hwa:-Haklısın.
Dong:-O oyunu oynamamanı söylemiştim sana.Seni görünce nasıl da bayıldı.
Yong Hwa:-Beni böyle görünce bayıldı.Durumumu öğrenince ki hâlini hayal et birde.
Dong:-Sana ne desem anlamayacaksın.Kafanın dikine git bakalım ama şunu bil ki Işıl neden böyle davrandığını sorarsa her şeyi anlatacağım.Yeter şu kıza yaptıkların.
Yong Hwa:-Anlat Dong.Anlat tamam mı.
Doktor muayene ediyordu Işıl'ı.
Doktor:-Korkulacak bir şey yok.Karnınızda ki ağrı düşmenin etkisi ile gelişmiş bir ağrı gibi gözüküyor.
Işıl derin bir oh çekti.
Eun Min:-Işıl'ın karnı çok ağrıyordu doktor Arkadaşımı ağlatacak kadar hemde.
Doktor:-Artık içiniz rahat olsun çünkü bebeğin durumu gayet iyi.
Eun Min:-Ha iyiyse sorun yok.Dedi ve sonra durdu.Bebek mi?
Doktor:-Evet.Dedi gülümseyerek.
Eun Min:-Ne yani sen hamile misin Işıl?Anne olacaksın.Bende teyze.Dedi ve arkadaşına sarıldı.
Işıl:-Evet canım.Teyze olacaksın.
Eun Min:-Tebrik ederim canım arkadaşım.
Işıl:-Teşekkürler.
Doktor:-Sadece teyze değil,ikiz teyzesi olacaksınız.
Işıl ve Eun Min:-İkiz mi? Dediler mutlulukla.
Doktor:-İki kese gözüküyor ayrıca iki kordon bağı ve ikiside gayet iyi durumdalar.
Işıl bu haber ile bir kez daha Mutlu olmuştu.Sanki bütün sıkıntısı bir anlığına uçup gitmişti.Daha bir hevesle gülümsedi şimdi.
Doktor:-Yine de bu gün bizimle burada kalacaksanız.Hem karın ağrınız yüzünden,hemde kansızlık ve demir takviyesi yapacağız size.Bir doğum uzmanımız size yardımcı olacak buradayken.Odanızda sizi ziyaret edecek.
Işıl:-Peki.
Işıl, odasına götürülmüştü.Eun Min ile baş başalardı.
Eun Min:-Bu,harika bir şey oldu.Demek o baş dönmelerin sebebi bu yumurcaklarmış ha!
Işıl:-Öylelermiş.
Eun Min:-Senin yüzünde daha bir gülüyor.Hep böyle olmalı zaten.
Işıl:-Bütün sıkıntımı aldı bu haber benden.Annelik böyle bir şey demekki.
Eun Min:-Bebekler kime benzeyecek acaba?Sana mı babasına mı? Artık bu gelişmeden sonra boşanmazsınız herhalde değil mi?
Işıl:-Eun Min, aslında bu durumdan Yong'un haberi olmasın istiyorum.Dong'un da.
Eun Min:-Ama neden?
Işıl:-Benimle sırf çocukları olduğu için evli kalmasını istemiyorum arkadaşım.Boşanmak onun en doğal hakkı.Bunu istiyorsa,böyle olmalı.
Eun Min:-Yine kendinden başkasını düşünüyorsun.Hem o bu bebeklerin babası.Bilmeye hakkı yok mu?
Işıl:-Boşandıktan sonra artık.
Eun Min:-Peki söylemem.
Doktor gelmişti muayene etmek için Işıl'ı.
Doktor:-Nasılsınız bakalım?
Işıl:-Teşekkürler daha iyiyim doktor bey.
Doktor:-Ben doğum uzmanınızım.Size yardımcı olmaya çalışacağım.Adım Ho.Erkek olmam sizi yanıltmasın.Doğum uzmanı olarak alanımda iyiyimdir.
Işıl gülümsedi sempatik ve yakışıklı doktoru karşısında.
Doktor Ho:-Bayan Işıl,ciddi derecede kansızlığınız varmış.Demir eksikliği anemisi.Önce size kan takviyesi yapalım.Bu sürede sizde sağlıklı bir anne olmak için bizimle birlikte çalışacaksınız tamam mı? Dedi ve Işıl'ın elinin üzerine elini koydu.
Işıl gülümsedi:-Tamam.
Doktor Ho:-Genç ve güzel bir anne adayı olmanızın yanısıra uyumlusunuzda.Sevindirici.Dedi gözlerine bakarak.
Işıl:-Teşekkürler.
Yong Hwa ve Dong odaya girdiler.Yong,Işıl ve doktorunun birbirine bakışlarını görmüştü. Kıskançlık krizi tutmak üzereydi.
Yong Hwa:-Rahatsızlık vermeyelim.Muayene sırasında geldik ama.Dedi laf çarparcasına.Doktor geri çekildi.
Doktor:-Evet.
Yong Hwa:-Neyi var eşimin? Dedi üstüne basa basa.Işıl şaşkınlık ile baktı Yong'a.
Doktor Ho:-Size bilgi veremem.Eşiniz kimseye bilgi verilmesini istememiş.Dedi ve dışarı çıktı.Peşinden de Eun Min ve Dong çıktılar.
Yong Hwa:-Ne yılışık doktor o öyle?
Işıl:-Adam işini yapıyor sadece.
Yong Hwa:-İşi çapkınlık mı?
Işıl:-Muayene ediyordu.
Yong Hwa:-Biz de doktoruz.Az çok biliyoruz nasıl muayene edileceğini.Elini tutarak mı muayene ediyor,yada gözlerine bakarak mı?Sonuçta bunların muayenesi nasıl yapılıyor biliyoruz.Hastane yönetimine söyleyeceğim başka doktor versinler sana.
Eun Min ve Dong kapıdan onları izliyorlar,gülüyorlardı.
Işıl:-Öyle bir şey yapayım deme.Ben memnunum doktorumdan.Gayet güzel ilgileniyor Doktor Ho.
Yong Hwa:-Oooo.İsiminide öğrenmişiz.Doktor Ho ha!Tabi memnun olursun hanımefendi.Adam gayet yakından ilgileniyor seninle.
Işıl:-Sözlerine dikkat et.O ne demek öyle?
Yong Hwa:-Adamın konuşmalarını ağzın açık dinliyordun diyorum.Sen evli bir kadınsın.
Işıl:-Boşanmak üzere demek istedin herhalde.Bana karışamazsın artık.
Yong Hwa:-Sonuçta hâla benim karımsın.Gayette karışırım.O doktor Ho mu her ne baş ağrısı ise,bir daha seni muayene etmeyecek.
Işıl:-Hayır edecek.Ne oluyor Yong,sanki adamla evlenmeye karar vermişim gibi davranıyorsun?Beni o muayene edecek.Adamı iki dakikada sapık ilan ettin.Hem belki evlenilecek kadar düzgün biridir.Bakarsın, boşandıktan sonra da onunla evlenirim.Ömür boyu seni bekleyecek değilimya tamam mı?Dedi kızdırmak istercesine.
Yong Hwa:-Bana bak delirtme beni be kadın!
Işıl:-Bir aydır eve gelmeyen adam benim kocam olamaz, banada hesap soramaz.
Yong Hwa:-Bak baaak.Yakışıklı doktoru görünce sat beni hemen.Kocan değilim ha.Muayene et-me-ye-cek.Hem hastalığının ne olduğunu da söylemiyorsun.Başka nerelerini muayene etti o sapık?
Işıl:-Höhh!Sen iyice saçmaladın.Pes yani.
Yong Hwa:-Bir daha seni ellediğini görürsem onu ameliyathane de parçalarına ayırır geri toplarım.Ona göre.Beni delirtmeyin.
Işıl:-Ellemek derken?
Yong Hwa:-Anladın işte.Ben buralardayım.Sıkıysa gelsin yanına.
Işıl:-Adama bir şey yapayım deme sakın.
Yong Hwa:-Söz veremem.Dedi ve çıktı.Eun Min ve Dong kaçıştılar hemen.
Işıl:-Benim doktorum o olacak.Dedi arkasından.
Yong Hwa bir asker misali odanın önünde oturmuş karısını bekliyordu.
Dong:-Ne garip adamsın.Hem boşanmaya kalkıyorsun,hem de Işıl'ın başını bekliyorsun.Siz boşandıktan sonra bunlar hep olacak Işıl'ın hayatında Ha belki doktor Ho olmazda öğretmen Soo,mühendis Yang,asker Kyung olabilir.
Yong Hwa:-Senide onlarla beraber döverim Dong.Beni delirtmek istiyorsunuz herhalde.Biraz daha konuşta beynimde ki baloncuk öfkeden patlasın bence.
Dong güldü:-O zaman aldığın kararları gözden geçir.
Eun Min ve Işıl'da odada konuşuyorlardı.
Eun Min:-Yemin ederim seni hâla seviyor.Nasıl kıskandığını gördün değil mi?
Işıl:-Aman bırak Allah aşkına.Her zaman ki gıcıklığı.
Eun Min:-Yalnız Doktor Ho'da kıskanılmayacak gibi değil.Ayrıca adamın seninle ilgilenmesi de pek bir samimiyet doluydu.
Işıl:-Hastaları ile biraz yakından ilgileniyor o Yong'un abarttığına bakma sen.
Eun Min:-Abartıyor çünkü seni hâla seviyor.Teyzeniz haklı değil mi bebişler?Babanız annenize hâla deliler gibi aşık.Dedi Işıl'ın karnına elini koymuş.
Gece olmuştu.Yong Hwa ve Dong ortalarda yoklardı.Eun Min'de eve gitmişti kendine kıyafet getirmek için.Işıl biraz ayaklandı.Yatmaktan sıkılmıştı.Kapıya doğru yürüdü.Birden Doktor Ho'yu gördü karşısında.
Doktor Ho:-Yatmaktan sıkıldın mı?
Işıl:-Evet.Sırtım tutuldu.
Doktor Ho:-Yine de yanında biri olmadan yürümemelisin.Dedi ve Işıl'ın koluna girdi birden.Işıl şaşırmıştı.Çekecek gibi oldu.
Doktor Ho:-Yanlış anlamazsan seni ben yürüteyim biraz.Doktor olarak sadece.
Yürümeye devam ettiler.
Doktor Ho:-Hiç birini görüp, keşke onunla daha önce karşılaşsaydım dediğin oldu mu?
Işıl:-Be,ben.
Doktor Ho:-Benim oldu.Bu gün.
Işıl:-Yong haklı mı acaba? Diye düşündü.
Doktor Ho:-Türk'müşsünüz.Dosyanızda okudum.Türkiye güzel mi?Hiç gitmedim de.
Işıl:-Dünyanın en güzel yeri Umarım bir gün gidersiniz.
Doktor Ho:-Türklere karşı fazla sempati duyan biriyimdir.Hep tanışmak isterdim.Kore savaşında bize yardım ettikleri için galiba.
Işıl gülümsedi ve birden karşısına baktı.Yong Hwa,onlara bakıyordu.Kıskançlık ve öfkeyle harmanlanmış,ateş gülleleri fırlatıyordu sanki.
Işıl:-Odaya mı dönsek acaba?Dedi kısık bir sesle.Sonra doktorun kendisini tuttuğu kolunu hatırlayıp,geri çekildi hemen.
Doktor Ho:-Ne oldu ki?
Yong Hwa, hızla onlara doğru geliyordu.
Işıl:-Sizin ameliyata filan girmeniz gerekmiyor muydu acaba?
Yong geldi,geldi ve durdu.Yumruğu bir iniyor bir kalkıyordu.
Yong Hwa:-Size bir şey soracağım doktor.
Doktor Ho:-Buyrun?
Yong Hwa:-Siz burada dayak yeseniz,Ağzınız burnunuz kırılsa hani?Yerlerde de sürüklenmiş olsanız.Böyle bi vursalar o duvara,bir daha vursalar bu duvara çarpsanız.Hayatta kalma şansınız ne olurdu?
Doktor Ho:-Hastanede olduğum için daha yüksek olurdu herhalde.
Yong Hwa:-Güzeel! Kimsenin ölümüne neden olmak istrmem sonuçta.Dedi ve yumruğunu havaya kaldırdı.Işıl birden kolundan yapıştı.Gülümsedi yalancıktan.
Işıl:-Yong,ne yapıyorsun?
Yong Hwa:-Ben sana ne dedim?
Işıl:-Yürümeme yardımcı oluyordu Doktor Ho.Dedi ve Yong Hwa'ya baktı.Yani doktor bey.
Yong Hwa:-Sen hasta değil misin ne işin var ayakta odana gidoyoruz.Dedi ve kucaklayıverdi Işıl'ı.Işıl birden düşme korkusu ile boynuna sarıldı Yong'un.Odasına doğru götürüyordu eşini.Bir an durdu ve Işıl'ın gözlerine baktı.Eğildi ve saçını kokladı.Onu öyle çok özlemişti ki.Odasına getirdi ve yatağına yatırdı.
Yong Hwa:-Seni başkası ile görmeye dayanamıyorum.Yapma ne olur.
Işıl:-Ben seni gördüm ama.Ben,senin beni aldatabileceğine inanmıyorum.Neden bilmiyorum,yalan geliyor bana.
Yong Hwa:-Ben seni hak etmiyorum Işıl.
Işıl:-Madem öyle,burada ne işin var Yong? Sabahtan beri neden benim yanımdasın?
Yong Hwa:-Belki yarın ki mahkemeden önce son kez seni görmek istemişimdir.
Işıl:-Hislerim ne kadar da doğruymuş.Eğer son kez dahi görmek istiyorsa bir kadını,onu hâla seviyordur.Sen beni aldatmadın.Neden bu oyunu oynadın ki?
Yong Hwa:-Gitmem gerek.Yarın, mahkeme de görüşürüz.Dedi ve gitti Yong Hwa.
Son kez di evet.Son kez baktı Işıl'ın gözlerine,sonkez kokladı onu.Çünkü yarın ameliyatı vardı.Mahkemeye değil ameliyata gidecekti.Bir başına.

Lütfen ⭐a basmayı ve yorum yapmayı unutmayın canlar.