Dedemlerden yeni döndük.
Giderken saçlarımı bilerek düzgün bir topuz yaptım ve şu ansa, aşırı dağınık ve sol tarafa doğru mütiş bir kayış yapmış durumda.
Şimdi.
Açıklıyorum.
İkiz kuzenlerim geldi.
Ve biz... Nasıl desem..?
Boğuştuk?
Ve evet, onlar 5 yaşındalar ve küçücükler ve saat 9'a kadar boğuştuk. Gerçekten. "Saldırrrrrr!" diye bağırıyor ve gerçekten de bana saldırıyorlardı. Sonra ben onlarla savaşıp hırlıyordum, onlar da gülerek ve çığlık atarak dedem ve amcamın arkasına saklanıyorlardı.
"Gıdıklayın!"
"Olamaz, zayıf yönüm!"
Ve onlarla yeniden savaştıktan sonra, "Korku krallığı yükselsin!" diye bağırıyordum. Gerçekten tuhaftı.
En önemlisiyse, tüm bu süre boyunca etrafımızdaki herkesin elinde çay olmasıydı -doğru, ortalık yerde koşuşturuyorduk- Yani ufak bir hata -ki 5 yaşındaki çocuklardan ve BENDEN bahsediyoruz- yumurta gibi haşlanmamıza neden olabilirdi.
Onun dışında, Alev Deneyleri'ne dün başladım ve dün okula gitmedim! İyi ki de gitmemişim, çünkü bütün günü kitap okuyarak harcadı ki kitap o kadar harikaydı ki, annemler rastgele bir zamanda bir şey söyleseler "En heyecanlı yeri mahvettiniz!" diyordum, çünkü her bir saniyesi aşırı heyecanlıydı.
İlk gün 200 sayfa okudum ve şu ansa 300 sayfaya yaklaştım. Ayrıca son kitabı "Son İsyan"ı bir sürpriz yaparak annemler almış! Sevinçten kitaptaki Deliler gibi olacaktım. Çok mutluyum yani. Ama her nedense içimden bir ses böyle bir sürpriz yapacaklarını söylüyordu bana, çünkü son zamanlarda aşırı takılmış durumdayım.
Multimedya'ya son kitabının fragmanını koyuyorum -ama bence 2. kitap için daha uygun olmuş- Bir bakın mutlaka. Bir kitabın fragmanı bu kadar güzel olabilir mi?
Okuduğum çok az kitapta yaşadığım bir etkinin altındayım. Bu etki genelde bir ay falan sürüyor -bu süre boyunca kitabın sevdiğim bölümlerini tekrardan okuyorum, filmindeki sahnelere tekrar göz atıyorum falan- Ama sonra kendime geliyorum ve yoluma devam ediyorum. Labirent serisi de, etkisi altında hipnoz olduğum kitaplardan birkaçı.
Günün kitabı: Elbette ki Alev Deneyleri! Bu kadar konuştuktan sonra sözümden geri dönmüyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Yazarın Hayatı
غير روائيSayfaları çevirin ve hayatınızdaki parçalarla tekrar tanışın, çünkü bu; ❝benim hikayem❞ Bizim hikayemiz. »»» Durum şu; panonun önünde, birbirini ezmeye çalışan, bağırıp çağıran bir hayvan sürüsü var. "Sakin ol dostum, onlar senin okul arkadaşların...