1 Gün Önce
"1 Gün Önce"yi yanlış anlamayın. Bugün dahil olmadan bir gün önce. Şimdi yarın ne halt yiyeceğim ben de bilmiyorum, ama neyse işte.
***
Saat sabah 11:03 oldu bile ve hala açıklanmadı! Heyencan tırnaklarımı kemiriyorum, daha açıklamamışlar!
***
Saat 13:39 ve hala açıklanmadı! Yuh artık, açıklasınlar şunu ya! Evin içindeki kaçıncı turum ben de bilmiyorum.
Neyse, az önce 99 takipçim olduğunu gördüm! Siz harikasınız! Yani bir kişiyle birlikte yüz takipçi olacak demek bu! Ve muhteşem bir şey!
Şu sınıf listeleri de açıklansa benden mutlu insan olamaz herhalde.
***
Saat 16:00 da açıklanacakmış ve ben burada meraktan delireceğim.
***
15:03
aynı sınıfta değilmişiz (ağlayan emoji) (ağlayan emoji) (Mesajı Be atıyor.)
Hemen internete girip sınıf listelerine bakıyorum, bir saat erken açıklanmış. Kalbim nasıl bir atıyor, nasıl bir atıyor...
Ve sınıflara bakıyorum.
Felaket.
8/H'deyim. En istemediğim sınıfta. Be ve Ba YİNE aynı sınıftalar, 8/G. En azından dolaplarımız yakın olacak, tesellisi yetmiyor. Çünkü sınıfta kavgalı olduklarım, benimle bir sebepten ötürü anlaşamayan, sürekli trip atan ve gerizekalılar var.
Bu kadar mı şanssız olur bir insan ya? 1. sınıftan beri, istediğim bir sınıfa düşemedim.
Yakınımdaki herkes en yakın arkadaşlarıyla beş yıldır aynı sınıfa düşerken, ben hep nefret ettiğim insanlarla muhatap olmak zorunda kalmıştım. "En yakın arkadaşlar hep aynı sınıfa düşer." teorisinden nefret ediyorum, öyle bir şey yok işte. Facebook'a bunu yazmaktan vazgeçin.
Berbat.
Tek kelimeyle.
İğrenç.
Sınıfta ne ararsanız var ya. Beyinsizler, psikopatlar, sapıklar, kendini popüler sanan kendini beğenmişler, bana her nedense trip atanlar, arkadaş hırsızları, popülerler, ezikler, gıcıklar...
Ve hepsi bir sınıfa toplanmış ve ben de aralarında kaynamışım.
Haksızlık değil de nedir ya? Yemin ederim ağlayacağım şimdi. Tanıdığım herkes en yakın arkadaşıyla aynı sınıfa düşmüş, ben? Kaç yıldır istediği sınıfa düşemeyen ben, peki?
Bir de adını hiç duymadığım, yeni bir kız geliyor sanırım sınıfa. Belki de bizim okuldandır, emin değilim çünkü adını hiç duymadığım, ama sonra müdür yardımcısının oğlu çıkan arkadaşlarım var.
Ona da S diyelim, çünkü bu kızın üstüne abanıcam.
Doğru duydunuz, ciddiyim abanıcam. Bir sınıfta insanın hiç mi arkadaşı olmaz ya? İşte şans bana, umarım kız böyle Victoria Secret meleklerine benzemiyordur, yoksa kızı kapıyorlar direkt. C olayında da böyle olmuştu, kızla çok yakındık ve kız cidden güzeldi. Ve sonra akbaba gibi başına tünedi herkes.
Şu an tam ağlayacak kıvamdayım yani.
Pekala, bu bölümde ne kadar abarttığımın farkındayım. Şu ansa 2015'deyiz ve açıkça söylemek gerekirse sınıfı sevdim. Bunları yazarken ne hissettiğimi bilmiyorum, ama sınıfı artık seviyorum. Bu arada S dediğimiz kız, birkaç sene önce birlikte tiyatro yaptığımız kız çıktı ya. Şok oldum böyle. Yuh dedim. Neyse. Anlayacağınız, sınıfı seviyorum artık ben.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Yazarın Hayatı
Non-FictionSayfaları çevirin ve hayatınızdaki parçalarla tekrar tanışın, çünkü bu; ❝benim hikayem❞ Bizim hikayemiz. »»» Durum şu; panonun önünde, birbirini ezmeye çalışan, bağırıp çağıran bir hayvan sürüsü var. "Sakin ol dostum, onlar senin okul arkadaşların...