But, I Fell Inlove With My Bestfriend

Chapter 35 'End'

Chapter 35
'End'

Isang beses sinubukan kong mag-abot ng pera kay Andoy pero ang ending? Nag-away lang ulit kami. I mean, what's up with the boys? Bakit kailangan pang pataasin lalo ang pride kahit hirap na hirap na. I don't get them. I don't get Andoy. Sometimes i wanna ask him if he wants a break but i'm still not gonna leave him suffering.

Lumipas ang ilan pang linggo. Hindi na kami nakakapag-usap ulit ni Andoy. Ni text or tawag. Hindi ko nga alam kung kami pa. For Leo's case, everyone in the group was asking us kung anong nangyari samin. We're awkward and not talking to each other too but we just keep our mouth shut. Everything is a torture for me these past few days

Wala akong mapagsabihan. It's suffocating. 
"Saan ka pupunta?" Tanong ni Jasmin habang naka pajama pa at magulo ang buhok

"Goodmorning Jas. Maghahanap ako ng trabaho today." I smiled at her

tumango siya.

"Alright I'll tell them. Ingat. Text mo ko ah" tumango ako at nagpaalam na. 6:00 pa lang ng umaga at tulog pa sila si Jasmin palang ang gising. Nagpaalam na ako ng tuluyan

Ilang hours akong nagpagala-gala sa kalye ng Maynila para makahanap ng trabaho. I'm looking for a work kahit hindi na para kay Andoy, kahit para sakin na lang at kay Mama. Of course nag-iingat na ako ngayon. Takot ko na lang na maulit ang nangyari nang huli kong sinubukang maghanap ng trabaho.

But at the end, I didn't find one. Nagutom lang ako psh. Bumili na lang ako ng bulaklak at prutas. I decided to visit Andoy's mother. Mabilis akong nakarating doon.

Pagkalabas ko ng elevator, May nakita akong babae na nakatayo sa labas ng kwarto ni Tita. Naglakad ako palapit. Lumabas si Andoy ng kwarto at nag-usap sila nung babae.

Wow look what we got here. He's talking to his ex. He's talking to Cheska

Unang nakapansin sakin si Andoy. His expressionless face didn't surprise me anymore. Kaya pala nanlalamig kasi nag-iinit sa iba

I tried to ignore the both of them because honestly si Tita talaga ang pinunta ko but it doesn't mean na tapos na ako.

"Enjoy the talking. Isipin niyong hindi ako dumaan" I gave them my sarcastic smile atsaka pumasok sa loob.

Oh God, What will i do i'm so pissed!!

Tita and I talked for hours. She's getting better here. Nang makatulog siya, nagligpit na ako ng kalat. Naramdaman kong may tao sa likod ko

"you wanna talk?" bakas sa boses nito ang pagod. Hell, Pagod na rin ako

Humarap ako sakanya

"Yes. We're gonna talk all night." Mariin kong sinabi at nauna akong lumabas sakanya. He sighed.

Lumabas kami ng hospital. Gabi na kaya walang tao. Nasa gilid lang kami. I hug myself nang maramdaman ko ang lamig ng hangin ngayong gabi

"Cheska is helping me paying the bills. Nangako ako na kapag ayos na ang lahat babayaran ko siya" Kinunot ko ang noo ko. I felt a sudden rage inside of me.

"Kapag ako hindi mo matanggap tanggap yung tulong ko tapos sakanya? sa ex mo? wow! bakit? dahil ba hindi ganun kalaki ang naibibigay ko sayo?"

"Oh shut up Trina. I'm too tired to fight with you."

"Hell yeah. Know what? Pagod na din ako Andoy! I'm tired!"

"Bakit ba lagi ka na lang galit sakin? Kada mag-uusap tayo you're shouting. Ikaw ang nakakapagod Trina!"

"Oh really? Then break up with me!" Hindi ko namamalayan na may luhang kumawala sa mata ko. It hurts. Hindi niya ako kinakausap tapos maabutan ko siyang kausap ang ex niya. Like what the fuck is that?

"Kung kaya kitang hiwalayan dati ko ng ginawa!" Pumikit ako nang sigawan niya ako
"pero hindi ko kaya Trina. Kasi mahal kita. Mahal na mahal pero bakit ganito.."

hinanap niya ang mga mata ko. Maluha-luha na ang mga mata niya. He's holding back his tears

"Anong nangyayari satin?"
dagdag niya

umiling ako habang tuluyan nang umiiyak

"hindi ko na rin alam."

hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan iyon

"Kahit gusto kong magalit sayo hindi ko  magawa and I realized that I love you more than myself." inipon ko ang natitira kong lakas para hindi magpadala sa anod ng sinasabi niya

"Huwag mong ibahin ang usapan Anthony. Bakit kausap mo si Cheska? Why did you ask for her help?!" hinilamos niya ang kanyang mukha

"Atleast I'm not kissing her like you did to your fucking bestfriend!" Nabato ako nang marinig iyon.

H-how? P-paano niya nalaman? I just stare at him. He's angry. He really is.

He threw pictures at me at kinuha ko iyon. Mga litrato namin ni Leo nang gabing iyon.

"K-kailan mo pa alam?"

"Matagal na." matigas na sinabi niya. You're screwed Katrina

lumunok ako

"L-let me explain" He frustratingly  laugh. So loud.

"Hindi ko na alam ang gagawin ko Trina." Mahinahon niyang sinabi. malungkot siyang tumingin sakin

"Paano mo nagawa yun sakin? Habang nagdudusa ako nagpapakasarap ka sa iba?" I slap him hard. Asshole!

Tumingin siya sakin. The coldest stare i've ever seen

"It's a mistake! I didn't kiss back! " ani ko

tumango tango siya.

"Right. Just a mistake."

tumahimik ang paligid. I just cried in silence. I know what will happen next...

"Let's end this right here right now." Tumulo ang luha sa magkabilang mata ko.

"Trina," My heart breaks into million pieces

"Trina look at me." I refused to look at him pero hinawakan niya ang chin ko at pinatingin ako sakanya. Those eyes.

"I love you so much." Tinakpan ko ang bibig ko para pigilan ang gustong lumabas na hikbi

"But this is not working anymore. "

"No.. Please Andoy.." hinawakan ko ang kamay niya at hinawakan niya din yun

"I believe that we both need this." umiling ako. Ayoko.

hinalikan niya ang noo ko at sinandal ang noo niya sakin

"If the fate will let us. Someday, When we're both mature enough and we both deserve each other, maybe.. maybe we could try again"

humiwalay siya sakin at walang sabi sabing tumalikod para maglakad pabalik sa loob ng hospital pero nang nakakatatlong hakbang ay muli siyang humarap sakin

"Sa ilang taon kong pagmamahal sayo, ngayon ko lang naramdaman lahat ng pagod at sakit.." He gave me a one last smile at tuluyan na siyang pumasok muli ng hospital. Napaupo na lamang ako sa panghihina

And I cry and cry and cry until my body runs out of water. Hanggang sa napagdesisyunan ko ng bumalik sa apartment.

All my girls are there. Pagkapasok na pagkapasok ko gulat silang napatingin sakin

"Hey, Are you alright?" panimula ni Ferlyn.
Wrong move. I bursts into tears again. Akala ko wala na akong luha meron pa pala. Niyakap nila akong lahat.

I keep telling myself that it end already pero ayaw pa din itong tanggapin ng sistema ko. I lost him again. Again and again.
Love is a freaking torture.