Chapter 55

5.8K 250 135
                                    

'Until We Meet Again'


XIN

Just two words. Two words and it made me shiver. It's time. Tumingin ako kay Hoshi na nakatingin lang sa akin at muli kong ibinaling ang tingin ko kay Jun na dahan-dahan nang tumatayo at tsaka siya tumingin sa akin. Silence covered us for a minute hanggang sa marinig ko ang boses ni Seth mula sa mansion na pinapabalik na kami.

Tumikhim nalang ako at pinunasan ang mukha ko. I already expected Jun to leave and sulk pero nabigla ako nung hinawakan niya ang kamay ko habang naglalakad kami pabalik sa mansion. Dahil dun ay tiningnan ko siya.


"We don't know what's going to happen yet. Let's have a little faith."
Humigpit ang pagkakahawak ko sa kamay niya dahil sa sinabi niya. He's been so hopeful ever since. Humarap nalang ako sa kanya at tumingin kay Hoshi na nauna nang maglakad papunta sa mansion. Dahan-dahan kong hinawakan ang pisngi ni Jun at tumingin sa mga mata niya.


"I don't want to give you false hope anymore."
Napapikit nalang siya dahil sa sinabi ko at hinawakan ang kamay kong nakahawak sa pisngi niya. Tumingin muli ako kay Hoshi na tumingin lang ako akin at tsaka tumango. He's about to tell the team about the whole thing.


"Still, let's just have a little faith. P-Please.."
Ngumiti nalang ako sa kanya at tumango sa sinabi niya. Even though Jun looked so defeated, he still managed to show me a little smile at tsaka na kami naglakad papunta sa field. I didn't bother coming into the house. Nanatili lang ako dito sa field habang nakatingin ako sa kalangitan na wala man lang isang bituin.

Jun didn't let go of my hand at nakatingin lang siya sa akin kaya tumingin narin ako sa kanya.


"You'll live. As long as I'm alive.. you'll live."
Aniya habang nakatingin sa mga mata ko. I didn't say a word and just smiled at him. I really couldn't say a word because if I do, I'll be drowning in my own tears again. Napatingin nalang kami sa mansion nung marinig naming may kumalabog sa loob. From this view, kitang-kita ko kung paano tumayo si Walter habang kaharap niya si Hoshi.

Walter was saying something that I could definitely hear.


"You lied to the team?!"
Galit na sigaw ni Walter kaya tumayo na si Seth at pumagitna sa dalawa.


"Do you think I had a choice?! Xin begged me to shut the hell up!"
Sigaw ni Hoshi sa kanya kaya tumayo narin si Wolfie at hinila na siya palayo. Hoshi is different if he's mad. Napabuntong-hininga nalang ako dahil sa mga naririnig ko. Even if the time has come for me to go, they're always fighting. What more if I'm truly gone?

Nanigas agad ako sa kinatatayuan ko nung makita kong binubuksan na ni Xy ang pinto at nagtatakbo siya palabas. Tumingin agad ako kay Jun at tsaka kami tumingin kay Xy na umiiyak na habang tumatakbo palapit sa akin.


"M-Mom, ba't ka na naman aalis?"
Naiiyak niyang tanong kaya pinalapit ko na si Jun sa kanya at hindi siya pinalapit sa akin. I kept my hands for myself nung makita kong nagliliwanag na ang kamay ko. Tumingin na ako sa kalangitan na nagliliwanag na at bigla nalang lumamig ang paligid. Agad na nagsilabasan ang team sa mansion at tumakbo palapit sa akin.

Tumingin lang ako sa kanila habang nakatingin sila sa akin at parang walang masabi.


"What was this all about, huh Xin?"
Tanong ni Jayden at lalapit sana sa akin pero umatras lang ako at tumingin sa kanya.


"A silent farewell."
Tipid kong sambit at tumingin kay Hoshi na nakatingin lang sa akin. The moment that I saw Hoshi's dreams, that the Queen was taking her energy from me, and after that, I just vanished into thin air. The moment that I saw that dream, I know that there's no hope. I know that my goodbye was shitty. I know that this is making a lot of drama for the team.

Team AlphaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon