"We Grew Apart"
I was busy checking my report for tomorrow's presentation when I received a message from one of my best friends back then in high school.
I opened it.
"Loka-Loka Squad"
Grace: Guys, are you busy? Kita naman tayo oh? Sa dating tambayan. 2pm! I just kinda miss you guys!
Belinda: I don't know Grace, but I'll try my best to catch you up guys!
Ashley: I'm currently here in the city guys! Hindi ako pwede!
Grace: Basta, maghihintay ako sa dating tambayan natin! May darating man o wala. See you!
'Seen by everyone'
I sighed.
Napatingin naman ako sa report ko.
'Pwede na naman siguro 'to?'
It's 1 o'clock already.
I hurriedly walk to my closet and change my clothes.
'Hindi naman siguro masama kung pupunta ako hindi ba?'
Just a white v-neck loose shirt and short shorts.
Pinatungan ko lang ito ng kulay cream na cardigan and flip flops.
Malapit lang kasi sa subdivision na tinitirhan ko ngayon ang tambayan namin kaya okay na 'tong damit ko.
I just decided to walk hanggang sa makarating na nga ako doon.
It was just a simple cafe.
'Coffee for You'
Yan ang tawag sa cafe.
Napangiti naman ako nang makita ko si Grace na nasa garden ng Cafe.
"Um-order ka na?" Tumango naman siya.
"Ilan at ano ang in-order mo?" Tanong ko ulit sa kanya.
"The usual, limang ice tea with black forest cake at tatlong chocolate shakes with mango graham cake."
Napangiti naman ako.
"Pero tayong dalawa lang yata ngayon."
Sambit ko saka umupo sa tabi niya.
"Pabayaan mo na." Sagot niya kaya napatango naman ako.
"Thank you for coming ha? Akala ko magso-solo flight ako ngayon."
Napatawa naman ako sa sinabi niya.
Dumating naman ang order niya at kumuha naman siya ng isang ice tea at isang slice ng black forest cake habang ako naman ay isang chocolate shake at isang slice ng mango graham cake.
I heard her sigh.
"Ang dami nang nagbago ano?" She said kaya napalingon ako sa kanya.
Tipid naman akong ngumiti saka tumango.
"Oo, hindi lang tayo pati na rin 'tong tambayan natin. Nag-evolved na siya ng kaunti. Yung dati santan at sampaguita lang ang meron dito sa garden nila, ngayon iba't ibang klase na ng mga bulaklak." Sabi ko.
"Pero kailan nga ba nagsimula?" Natahimik naman ako saka sumagot.
"Ang alin?" Napatingala naman siya sa langit.
"Yung atin." Napatitig naman ako sa cake na kinakain ko dahil sa sinabi niya.
"Nung nagkahiwa-hiwalay yata tayo nung magka-college na tayo. Indeed we grew at nag mature, but at the same time we grew apart." Sambit ko.
"Sino ba kasi ang may sabi na sa romantic relationships lang ang LDR? Hindi ba yung GC lang naman natin ang meron tayo para kahit na magkahiwa-hiwalay tayo, we'll still get in touch."
Napatango naman ako.
"Oo, pero habang tumatagal, nawawala na. Kung hindi ka pa siguro nag-chat hindi ko malalamang nag-eexist pa rin yung GC na'tin."
Sabi ko at nagulat naman ako nang makita ko siyang nagpunas ng luha.
"Parang kahapon lang ang saya saya natin with each other's presence, pero ngayon wala na. Are we losing our grip to each other na Jane?"
Sabi niya kaya hindi ko mapigilang malungkot.
"I don't know pero feeling ko, we already lost it Grace."
And I rolled my eyes when I felt something liquid had fell from my eyes.
"Nakakalungkot isipin 'no? Parang ang saya-saya natin nung high school tayo. Ang daming bondings and such. Ang daming promises at mga plano para sa future trips 'kuno' natin. I thought we'd last, pero parang hindi na yata." I sighed.
"Hindi ko alam, ilang years na rin kasi. Baka nga one day, kapag magkasalubong tayo o makasalubong natin yung iba, hindi na tayo magpapansinan. Pero ang sayang 'no?"
Napailing naman ako nang kumuha na siya ng tissue sa bag niya at suminghot singhot na.
"Oo, ang sayang talaga. Pero wala eh. Kita mo na, tayong dalawa lang ang nandito ngayon. And maybe aabot na rin sa puntong ikaw nalang ang pupunta rito at didiligan yang halaman na itinanim natin dito Jane."
Napatingin naman ako sa sinabi niya.
May halaman kasi kaming itinanim rito 8 years ago, kaming walong magkakaibigan.
And dapat we should take care of the plant as we grow older.
Isa iyan sa promises namin.
Hanggang sa nalaman ko nalang na kaming dalawa nalang ni Grace ang pumupunta rito at binibisita ang halaman namin.
"What do you mean?" Tanong ko.
"I'm going to Spain. Susunod ako kay Ken. And I am going to live there for good. At baka doon na rin ako magpakasal. Buntis kasi ako ngayon kaya minamadali na namin." Nalungkot naman ako sa narinig.
"Wow! Congrats." Tumango naman siya.
"Don't worry, I'll send you an invitation. Ikaw, kailan mo balak magpakasal?" Tanong niya kaya napa-kibit balikat ako.
"Wala pa nga akong boyfriend, mapapangasawa pa ba?" Napatawa naman siya.
Nagkwentuhan pa muna kami until we've decided to part ways already.
This time.
For real
