Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, business, places, events and incidents either the products of the author's imagination or used in fictitious manner. Any resemblance to actual person, living or dead, or actual events is purely coincidential.
Everything Changes
(Part 1)
Rinig na rinig ko ang pagbabasag na naman ng bote ng alak sa baba. Lasing na naman si Papa.
Kaming dalawa lang ang nasa bahay which is two storey house. Bumuntong hininga ako.
Kailangan kong bumaba para pigilan si Papa sa pagbabasag baka magkasugat pa siya.
Tiningnan ko ang lalagyan ng tabletang ininum ko, any minute maaari ng umepekto ito.
Wala na ang mama ko, iniwan na niya kami. While ang stepmom ko iniwan rin si papa nang mabankrupt ang kompanya.
"Pa." inagaw ko sa kanya ang bote ng alak na itatapon niya na sana.
"Bakit ka andito?! Lumayas ka!? Tss. Malas! Nakakabwis*t!" itinulak niya ako sa may mga bubog ng basag na bote.
Impit akong naiyak dahil roon. Here we go again,sanay na ako sa senaryong tuh'. Paulit ulit nalang.
"Wag ka ngang umiyak diyan,para namang kung sinong may kasalanan nyan. Tss." at tinapon niya ang bote sa may paanan ko at nabasag ito. Napahikbi na ako. Ba't nga ulit ako bumaba? Ba't ko nga ba naisipang patigilin ang ama kong walang pake sa akin.
"Sabing tumahimik eh'"
PAK! Boooggggsssh! Pak!
"Tss." binugbog niya na naman ako.
"Pa,Wag." awat ko sa kanya nang subukan niyang tanggalin ang pajama kong suot. Nagsisimula na naman siya, pagod na ako para lumaban.
Ginagahasa niya ako,gabi gabi.
He hate my existence.
Alam niyo kung bakit?
Kasi Kahawig ko si Mama.
Pero alam niyo kahit hirap na hirap na ako..
Hindi ko parin iniiwan si Papa, Hindi ako galit sa kanya o kay mama man..
Kasi sabi nga nila Everything happens for a reason. Ang sama ko siguro noong nakaraang buhay ko at ganito ang dinanas ko ngayon.
"Pa" tawag ko sa kanya, pero hindi niya ako pinansin.. Pinagpapatuloy niya parin ang ginagawa niya..
"Alam mo pa, I wonder kung ano ang mangyayari kung hindi tayo iniwan ni mama,noon.. Masaya kaya parin tayo?" saglit siyang tumigil at tsaka sinampal ako.
"Tumahimik ka" pero hindi ko iyon pinansin.
"Pagod na ako pa.. Ewan ko ba,pwede naman akong umalis sa poder niyo pero bakit pinipili kong manatili rito at hinahayaan ang sarili ko sa pambababoy niyo," pagak akong tumawa.
Dumugo ang ilong dahil sa pagsuntok ulit ni papa sa akin, pero itinuloy niya pa rin ang ginagawa niya.
"Alam niyo kung bakit? Kasi nag aalala ako, paano kung magkasakit kayo? Walang mag aalaga sa inyo. Walang magluluto para sa inyo. Walang maglilinis ng bahay tuwing magkakalat kayo. Parang sa tingin ko na, ang sama sama kong anak kung iiwan ko kayo? " tumigil siya sa ginagawa niya at umalis sa pagkadagan sa akin. Ramdam na ramdam ko ang hapdi dahil sa pagkatusok ng mga bubog sa aking balat.
Tiningnan ko ang mapupungay niyang mata.. Naaalala ko naman ang mga pangyayaring kasama pa namin si mama,
yung masaya pa kami
"Papa,e piggy back ride niyo naman ako, ansaket sakit na ng paa ko sa kalilibut natin sa park" at nagpacute pa ako, rinig ko naman ang tawa ni mama sa may likuran ko.
"Mahihindian ko ba ang prinsesa namin?" ngumiti si papa at pinasan ako sa kanyang likuran.
"Alam mo anak,parehas na parehas kayo ng mama mo" rinig kong sabi ni papa.
"Oo, parehas na parehas kami.. Parehas kaming maganda" biro ni mama.
"Yun nga lang mas maganda ka" kita ko namang umismid si mama.
"Bakit na man pa?" then my mama and papa smiled at each other.
"Namana mo yung kulay ng mata mo sa akin.. Kulay Asul"
"kling!kling!kling!kling!kling!"
"Ma,pa.. ICE CREAM!" dali dali akong bumaba sa likuran ni papa at hinila silang dalawa sa nagtitinda ng ice cream.
"Ma,Pa,pabiling ice cream" nag puppy eyes ako kaya wala nalang silang nagawa kundi bilhan ng ice cream ang nag iisa nilang prinsesa.
Prinsesa,
I smiled bitterly.
"Napapaisip tuloy ako, ganun nalang ba kadali para kay mama na iwan tayo para sa iba? At ikaw pa, hindi ka man lang ba nasasaktan sa ginagawa mo sa akin? Sa tinatawag mo noong prinsesa?
Pagod na ako pa, hindi naman siguro magagalit si Lord kung magpapahinga ako for good, right? Gusto ko ng matulog, pa." nakita kong may nagbabadyang mga luhang nais tumulo sa mata ng aking ama.
"Ang sama ko siguro noong nakaraang buhay ko, kaya dinanas ko to ngayon. Alam mo pa, sana sa susunod kong buhay magiging masaya na tayo at gusto kong magkaroon ng baby brother at baby sister.. " nakita kong umiling iling si papa.
"Anong sinasabi mo?" pumungay ang mata ni papa at kitang kita ko ang pagbagsak ng mga butil ng tubig na galing sa mata ng aking ama.
"Sorry pa,kasi hindi ko na kaya.. Sorry kasi hindi na kita maaalagaan.. Pero wag kang mag alala. Babantayan naman kita eh' kumbaga ako ang guardian angel mo." I make my voice sounded as happy as ever but I can't .. Hindi na kaya ng katawan ko. Bumubula na ang bibig ko.
I remembered the medicine that I drink earlier.
I smiled at him..
"I'm sorry pa.. Ingat ka,okay?
Good night pa,pahinga nako..
I love you" and then I closed my eyes.
© One Shots 101.All Rights Reserved.Rikamadz.2019
