41. BÖLÜM

5.9K 174 188
                                    

Etrafta koşuşturan insanlara bir kez daha göz attım. Kimisi telefonla konuşuyor kimisi müzik dinliyor kimisi sevgilisiyle birbirine sevgi sözcükleri söylüyor bazıları da benim gibi uzaklara dalmış bakıyorlardı.

"Eylül sen iyi misin?" diye soran Buseye baktım.

"Hiç olmadığım kadar iyiyim."diyerek ona sıcak ve mutlu bir görünüm verdiğini düşündüğüm bir gülümseme gönderdim.

"O zaman kalk bakalım uçağın saati geldi birazdan kalkacak." diyince ayağa kalktım. 

"Benim elimi kim tutacak kızlar?" diye soran Ardaya baktım.

"Arda koskoca adam oldun hala uçaktan korkuyorsun. Tamam korkabilirsin bu normal bir şey ama bari bu sefer çığlık atma sana yalvarıyorum. Bir kez daha senin yüzünden rezil olmak istemiyorum." diyerek bıkkınlığımı ona da belirttim.

"Ya biliyorum ama elimde olan bir şey değil ben ne yapabilirim! Korkuyorum işte. Zaten ne demeye sizinle uçağa biniyorsam hala anlamıyorum." kafamı çevirip ona hayretle baktım.

"Sanki ben sana bizimle gel diye köpek gibi yalvardım. Uzaklaş yanımdan defol!"diye bağırdığımda şaşkınlıkla suratıma baktı.

"Tamam abla kızma." diye masumca konuştuğunda yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Ne yaparsa yapsın kızamıyordum ona işte. Şu son olaylar bana ağır geldi hem de fazlasıyla. Bende biraz asabileştim tabi ki. Doğru ya siz en son ne olduğunu bilmiyordunuz. Hemen geriye dönüyoruz.

Arda'nın evinden sonra

Yolda yürümeye devam ederken Doruğun nerede olabileceğini düşündüm. Aklıma sadece bar geliyordu ama emin olmak için Burağı aradım. Hem onunla da vedalaşmış olurduk. Bir kaç saniyeden sonra telefonda Burağın sesini duydum.

"Merhaba Burak nasılsın?"diye sordum.

"Ben iyiyim de senin sesin pek iyi gelmiyor. Hayırdır bir şey mi oldu?"diye sorduğunda ne söyleyeceğimi bilemedim ben de direk konuya girme kararı aldım.

"Şu an neredesin Burak?" 

"Dorukla beraber bardayız."dediğinde derin nefes verdim. Bu iyi bir haberdi.

"Peki tamam ben oraya geliyorum ama bunu Doruğa söyleme olur mu?"hiç bir şekilde sorgulamamasını diliyordum sadece içimden.

"Pek bir şey anlamadım bu işten ama merak etme söylemem. Ayrıca Doruk buraya geldiğin için sana çok kızacak baştan söyleyeyim de haberin olsun yani." dediğinde sadece teşekkür ettim ve telefonu kapattım. Zamanım az olduğu için otobüs yerine taksiye binmeyi tercih ettim. İleride ki taksi durağında bir taksiye binerek adresi verdim ve camdan son kez geçmekte olduğum sokakları inceledim. Benimde İstanbul maceram buraya kadarmış demek ki.

Aradan geçen zamanın ardından taksi barın önünde durunca taksici amca bir bana bir de önünde durduğu bara baktı.

"Kızım senin burada ne işin var Allah korusun başına bir şey gelir burada. Bak benimde senin yaşında bir kızım var seni onun yerine koydum ben. İstersen vazgeç geri dönelim seni evine bırakayım."diyen temiz yüzlü amcaya baktım.

"İşim zaten uzun süremeyecek hemen döneceğim o yüzden bekler misiniz." dediğimde adam kafasını sallayarak beni onayladı. Bende taksiden inerek tekin olmayan sokaklarda yürümeye devam ettim. bir kaç adımdan sonra bara ulaştığımda barın önünde beni bekleyen Burağı gördüm. Ona gülümseyerek baktığımda oda bana aynı şekilde gülümsemişti.

"Hoşgeldin hoşgeldin de geliş sebebini çok merak ettim açıkçası."dediğinde ona baktım.

"istersen önce içeri girelim de öyle geçelim. Bu arada Doruk nerede?"dediğimde elini ensesine koyarak etrafına bakındı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 11, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SERSERİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin