Ηρώ
Σήμερα ξύπνησα για ακόμη μια φορά και ετοιμάστηκα για το σχολείο. Αυτό το πρωινό ξύπνημα είναι ό,τι χειρότερο...
Έφαγα το πρωινό μου και πήγα με την Αγγελική στο σχολείο. Μόλις μπήκα στο κτίριο κάθισα στο συνηθισμένο παγκάκι και περίμενα να χτυπήσει το κουδούνι για να μπούμε για μάθημα.
"Πάλι εδώ κάθεσαι εσύ;" με ρώτησε η συνηθισμένη σπαστική φωνή του.
"Δεν είμαι μόνη μου ξέρεις, και ναι εδώ θα κάθομαι πλέον οπότε καλύτερα να αλλάξεις στέκι."
Εκείνος γέλασε ειρωνικά.
"Νομίζεις κοριτσάκι. Αυτή που θα αλλάξει στέκι θα είσαι εσύ." μου είπε και έκλεισε το μάτι. Τι σπαστικός που είναι Θεέ μου. Μόνο που είναι κάπως ελκυστικός. Ναι το ξέρω επαναλαμβάνομαι αλλά είναι η αλήθεια.
Ούτως ή άλλως έχει θαυμάστριες. Περπατάει; τον κοιτάνε σαν λυσσαρες. Τρώει; μια από τα ίδια. Ό,τι και να κάνει συμπεριφερονται σαν να είναι κανένα είδωλο. Δεν είναι κάτι το σπουδαίο απλά είναι όμορφος...
[...]
"Εε περίμενε." άκουσα κάποιον να φωνάζει καθώς έβγαινα από την κάγκελο πόρτα του σχολείου. Η Αγγελική έφυγε με τον αδελφό της οπότε μείναμε πάλι μόνες.
Γυρισα το κεφάλι μου και συνάντησα τα γκρι του μάτια. Ουαου είναι πολύ όμορφα.
"Τι θες;" του απάντησα αφού σταμάτησα να περπατάω για να μην τρέχει και να με προλάβει.
"Θες να πάμε μαζί μέχρι τα σπίτια μας; Έτσι κι αλλιώς μένουμε κοντά."
"Χμμ γιατί όχι;" του απάντησα και εκείνος χαμογέλασε. Μόλις σου σκάσει ένα χαμόγελο του σε θαμπώνει από την ομορφιά του κάνοντας σε να τον κοιτάς συνέχεια...
Δεν ξέρω πως και γιατί απλά έχει κάτι που με τραβάει. Κάτι που με κάνει να θέλω να τον κοιτάξω να τον παρατηρήσω. Να κοιτάξω κάθε κίνηση του και να την απομνημονευσω. Έχει το χάρισμα να τραβάει τα βλέμματα...
______________________________________
Ναι λίγο μικρό αλλά είχε ζουμί. Τι λέτε; 😏
YOU ARE READING
Falling in love
Random"Είσαι σίγουρη ότι δεν νιώθεις κάτι για εμένα;" με ρώτησε με αυτό το υπέροχο χαμόγελο του. Μου την σπάει όταν ξερει πως έχει δίκιο. Και για άλλη μια φορά ήταν σωστός. "Φυσικά" είπα, ανησυχώντας για το αν είμαι πειστική. "Εγώ νομίζω πως κάνεις λάθος"...
