Chapter 11

396 18 0
                                    

Ηρώ

Έφτασα στο σχολείο και τον είδα να στέκεται στην κάγκελο πόρτα. Ήταν όμορφος. Φορούσε μια μαύρη ζακέτα έχοντας ανεβασμένη την κουκούλα, και ένα μαύρο τζιν. Τα μάτια του αναδεικνύονταν κάτω από το φως κάνοντας τα ακόμα πιο εντυπωσιακά. Ήταν απλά υπέροχος...

Μόλις αντιλήφθηκε την παρουσία μου γύρισε να με κοιτάξει μόνο που αυτό που είδα με σόκαρε. Κατέβασε την κουκούλα και το πρόσωπο του ήταν γεμάτο μελανιές. Τα χέρια του είχαν πληγές και έδειχνε ταλαιπωρημενος. Μα τι συνέβη;

"Χάρη τι συνέβη;" τον ρώτησα ανήσυχη
Εκείνος απλά χαμογέλασε και με αγκάλιασε.
"Δεν χρειάζεται να ανησυχείς δεν σε έφερα για αυτό εδώ. Ήθελα απλώς να πάμε μια βόλτα. Είσαι υπέροχη σήμερα." μου είπε και με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω. Δεν άφησε σπιθαμή του κορμιού μου ανεξερεύνητη, το βλέμμα του είχε 'σκαναρει όλη την περιοχή'

"Πρώτα θα μου πεις ποιος σου τα έκανε αυτά. " του είπα δείχνοντας του τις πληγές και τις μελανιές. Δεν μου άρεσε να τον βλέπω έτσι...

"Αυτά έγιναν γιατί κάποιος αποφάσισε να με τιμωρήσει για κάποιο σφάλμα του παρελθόντος. Τίποτα το σπουδαίο, δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Σκέψου ότι απλά, μόνο σήμερα μπορούσε να πάρει την εκδίκηση του. Ας τα αφήσουμε στην άκρη όμως και ας περάσουμε λίγη ώρα οι δύο μας. Τι λες; "
Με ρώτησε με αυτό του το χαμόγελο που τον έκανε ακόμα πιο εκθαμβωτικό.

"Ναι θα συμφωνήσω." του απάντησα γλυκά και με πήρε από το χέρι. Αρχίσαμε να προχωράμε πηγαίνοντας στο κέντρο της πόλης. Καθίσαμε σε ένα μαγαζί που είχε φαγητό και φάγαμε ένα υπέροχο γεύμα. Πέρασα πάρα πολύ ωραία. Έμαθα αρκετά πράγματα για εκείνον όπως ότι παλιά είχε μια άσχημη ζωή. Δεν μου είπε κάτι παραπάνω πέρα από το ότι είχε αρκετά μπλεξίματα.

Falling in love Where stories live. Discover now