Chapter 26

306 15 4
                                    

Ηρώ

Σήμερα είναι η μεγάλη μέρα...
Θα πάω από το σπίτι του σε λίγες ώρες για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, ελπίζω όλα να πάνε καλά...

Η αλήθεια είναι ότι μου λείπει, μου λείπουν οι μέρες που πέρναγαμε μαζί, μου λείπει να του μιλάω, να τον αγκαλιάζω ακόμα και να τον κοιτάω. Μου έλειψε το όμορφο προσωπάκι του, τα γκρι ματάκια του, τα καλοσχηματισμενα, σαρκωδη χείλη του...

Χτύπησα την πόρτα αλλά δεν απάντησε, έτσι αποφάσισα να περιμένω. Ήμουν έτοιμη να φύγω όταν η πόρτα άνοιξε και μια κοπέλα βγήκε από το σπίτι. Ήταν όμορφη, διαολε ήταν σαν μοντέλο, και μάλιστα ξεμαλλιασμενη. Ύστερα από λίγο εμφανίστηκε ένας ημίγυμνος Χάρης, πιάνοντας το κεφάλι του.
Εντάξει ως εδώ...

Μόλις με είδε σαν να συνειδητοποίησε κάτι και αμέσως κοίταξε την γαλανοματα κοπέλα.

"Όχι, όχι, όχι..." είπε πιάνοντας απελπισμένος τα μαλλιά του.
Αμέσως έδιωξε την κοπέλα και γύρισε να με κοιτάξει. Εγώ ήμουν απογοητευμένη ήρθα εδώ για εξηγήσεις και ήμουν σίγουρη ότι μετά από εδώ θα ήμασταν όπως πριν. Ήμουν διατεθειμένη να τον συγχωρέσω, φαίνεται όμως ότι δεν με χρειάζεται...

Μόλις ξύπνησα από τον λήθαργο μου, έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Εντάξει το θέμα παρατραβηξε, δηλαδή τόσο αδιάφορη του ήμουν; Γιατί να μου φερθεί έτσι αφού ποτέ του δεν με ήθελε. Μου αρέσει που ήθελα να τον πιστέψω κιόλας...

Ήμουν χαμένη στις σκέψεις μου και δεν κατάλαβα ότι ένα γνώριμο για εμένα μυώδες χέρι με κρατούσε.

"Τι στο καλό θες πάλι;"
"Θέλω απλά να με αφήσεις να σου εξηγήσω."
"Για αυτόν τον λόγο ήρθα εξαρχής στο σπίτι σου Χάρη, για να μου δώσεις εξηγήσεις αλλά αφού τα λόγια δεν τα κατάφεραν οι πράξεις σου σε έβγαλαν από την δύσκολη θέση. Καταλαβαίνω τι συμβαίνει. Δεν χρειάζεται να δώσεις εξηγήσεις, πήγαινε βρες την κοπέλα από πριν και συνεχίστε ότι κάνατε. "

"Αυτό είναι το θέμα, ότι πρέπει να μάθεις πως έγιναν τα πράγματα, σε παρακαλώ άκουσε με. Δώσε μου μια ευκαιρία να σου εξηγήσω τα πάντα, από την αρχή μέχρι τώρα. " μου είπε κοιτάζοντας μου με ένα παρακλητικο βλέμμα. Ήταν ευάλωτος εκείνη την στιγμή, αλλά δεν ξέρω για ακόμη μια φορά τι να κάνω. Είμαι απελπισμένη, και βαρέθηκα πια να σκέφτομαι τόσο πολύ. Θέλω για μια φορά να κάνω κάτι χωρίς να το σκεφτώ, οπότε αποφάσισα να τον αφήσω να μου εξηγήσει.

Πριν 8 ώρες
Χάρης

Δεν μπορώ άλλο, είναι Χριστούγεννα και εγώ κάθομαι και πίνω σαν πουστης. Ο Νίκος ήρθε λίγο να με παρηγορησει αφού κάνω σαν χαζογκομενα, αλλά μάταιος κόπος. Συνέχεια οι σκέψεις μου απορροφούνται από εκείνη. Σκέφτομαι τα μάτια της, την υπέροχη αίσθηση της αγκαλιάς της, των χειλιών της...

Το τηλέφωνο μου χτυπάει, ο Νίκος είναι.
Τέλεια το βράδυ είμαι αναγκασμένος να βγω για να 'ξεσκασω'. Υπέροχα άλλο ένα hangover που θα σκέφτομαι εκείνη και μόνο εκείνη...

Οι ώρες περνούσαν και φόρεσα κάτι απλό καθώς περίμενα τον Νίκο, να φύγουμε μαζί.

Το κλαμπ δεν ήταν τίποτα ιδιαίτερο, ήταν ένα συνηθισμένο μέρος γεμάτο πιωμενους νέους. Πήγα στην μπάρα και παρήγγειλα το συνηθισμένο για εμένα ουίσκι. Δεν ήθελε πολύ για να φτάσω στο πέμπτο ποτήρι και να αρχίσω να ζαλίζομαι, είναι δυνατό ποτό το άτιμο. Όσο περισσότερα τα λεπτά που περνούσαν τόσο περισσότερα τα ποτά που κατανάλωνα.

Μετά από λίγο είδα την Ηρώ να μπαίνει στο κλαμπ, κάτσε ήρθε εδώ η Ηρώ μου;
Με πλησίασε.
"Τι κάνει ένας τέτοιος κούκλος σαν και εσένα μόνος;" με ρώτησε.
Είμαι μόνος γιατί δεν έχω εσένα μωρό μου αλλά τώρα που ήρθες δεν θα νιώθω πια μοναξιά.
"Σε περίμενα, δεν πίστευα ότι θα σε έβρισκα εδώ. Πάμε να φύγουμε από εδω μέσα θέλω να σου μιλήσω ιδιαιτέρως "της είπα ενθουσιασμενος, επιτέλους θα της εξηγήσω τι συνέβη και θα είμαστε πάλι μαζί.
"Φυσικά τι λες να πάμε σπίτι σου έτσι θα είμαστε πιο ήσυχα."
Εγώ αμέσως την πήρα από το χέρι και κατευθυνθηκαμε προς το αμάξι μου, ο Νίκος ας γύρναγε με τα πόδια δεν με νοιάζει.
Η Ηρώ μου προέχει.

Φτάσαμε στο σπίτι αλλά ήταν ανυπόμονο το μωρό μου.
Κατευθείαν με φίλησε αλλά μου έβγαζε ένα διαφορετικό συναίσθημα, άρχισε να με γδυνει και βρεθήκαμε στο δωμάτιο μου...
Τώρα θα αναρωτιέστε που ήταν η υπόλοιπη οικογένεια, λοιπόν την ίδια ερώτηση έχω και εγώ με εσάς. Αυτήν τη στιγμή όμως δεν με νοιάζει, αυτό που έχει σημασία είναι να είμαι προσεκτικός μην την πονέσω.

"Ξέρεις δεν είναι η πρώτη μου φορά οπότε μην ανησυχείς η ανησυχία δεν σου πάει" μου είπε.
Μα καλά δεν είναι παρθένα; Και ποιος άλλος την έχει αγγίξει τότε;

Έβγαλε από το άνοιγμα του σουτιέν της ένα προφυλακτικό και μου το τοποθέτησε, μα καλά νόμιζα ότι ήταν λίγο πιο αθώα, δεν ντρέπεται καθόλου;
Κανένα πρόβλημα μου αρέσει που είναι ανυπομονη.

Μετά από τρεις φορές παθιασμενου σεξ κοιμήθηκα, μονο που δεν ένιωσα αυτό που περίμενα να νιώσω. Νόμιζα ότι μαζί της θα ήταν διαφορετικά, μου είχε λείψει την αγαπώ και την νοιάζομαι δεν μπορεί να μην ένιωσα κάπως. Να μην ένιωσα πως δεν έχω κάνει καλύτερο σεξ.

[...]

Σημερα το πρωί είμαι χαρούμενος θυμάμαι ότι χτες προχώρησα στην σχέση μου με την Ηρώ και απλά χαίρομαι τόσο για αυτό. Έχω έναν άθλιο πονοκέφαλο βέβαια, αφού ήπια τα πάντα...

Η Ηρώ δεν ήταν εδώ έτσι έβαλα ένα παντελόνι και πήγα κάτω για να δω μια ξεμαλλιασμενη όμορφη κοπέλα στην πόρτα να κοιτάει την Ηρώ μου...

Πες μου ότι δεν συμβαίνει αυτό που νομίζω ότι συμβαίνει, δεν μπορεί... να της το έκανα αυτό... είναι πολύ ακόμα και για εμένα!!!

Ηευυυυ συγγνώμη που άργησα 10 αναγνώστες μου - μπορεί να είστε και λιγότεροι - αλλά είχα κολλήσει, δεν υπήρχε έμπνευση βρε παιδί μου. Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο και υπόσχομαι να γράφω συντομότερα.
Φιλάκιαα

Falling in love Where stories live. Discover now