Ηρώ
Άλλη μια κουραστική μέρα. Να φανταστείτε είναι Χριστούγεννα αλλά εγώ δεν έχω διάθεση να διασκεδάσω ή να γιορτάσω. Έχω μείνει ολομόναχη και κατεστραμενη. Χάθηκε να μην είχα δεθεί τόσο πολύ μαζί του; Γιατί όλα τα αγόρια να είναι ηλιθια, γιατί να μην μπορούν να κρατήσουν μια σχέση σαν άνθρωποι;
Γιατί πάντα πρέπει κάποιος να πληγωνεται και τις περισσότερες φορές να είναι η κοπέλα; Εκείνη την μέρα που μου είπε ότι με αγαπάει δεν μπόρεσα να κάνω κάτι παραπάνω από το να φύγω. Δεν θα καθόμουν εκεί πέρα να τον συγχώρεσω και μάλιστα τόσο εύκολα. Αυτό που έκανε ήταν απαίσιο, με πλήγωσε τόσο πολύ. Ποια δεν θα πληγωνόταν στην θέση μου;
"Ηρώ έλα λίγο κάτω" με φώναξε η μαμά μου.
Τι να θέλουν άραγε; Μόλις κατέβηκα τις σκάλες αυτό που είδα απλά με φρίκαρε και ανέβηκα κατευθείαν στο δωμάτιο μου.
Τι στο καλό; Γιατί το επέτρεψαν αυτό οι γονείς μου;
Πολύ μικρό κεφάλαιο αλλά υπόσχομαι το επόμενο να είναι ικανοποιητικου μεγέθους.
Ποιος ή ποια λέτε να ήρθε;
YOU ARE READING
Falling in love
Random"Είσαι σίγουρη ότι δεν νιώθεις κάτι για εμένα;" με ρώτησε με αυτό το υπέροχο χαμόγελο του. Μου την σπάει όταν ξερει πως έχει δίκιο. Και για άλλη μια φορά ήταν σωστός. "Φυσικά" είπα, ανησυχώντας για το αν είμαι πειστική. "Εγώ νομίζω πως κάνεις λάθος"...
