Falling in love

Chapter 17

Χάρης

Χτες δεν κοιμήθηκα καθόλου... Σκέψεις βομβαρδιζαν το κεφάλι μου. Πώς με βρήκαν; Ποιος τους έδωσε πληφοριες για το που βρίσκομαι; Νόμιζα ότι είχαμε τελειώσει με αυτό το θέμα αλλά μάλλον έκανα λάθος και τώρα νομίζω πως δε θα ξεμπλεξω τόσο εύκολα. Άσε που με την Ηρώ δεν έχω μιλήσει, λογικό αφού τελειώσαμε και μάλιστα όχι με ωραίο τρόπο.

Νομίζω πως την στεναχωρήσα αλλά και την θυμωσα με τις αποφάσεις μου. Δεν ήταν κάτι που ήθελα να γίνει, απλά δεν μου αρέσει να να λογοδοτω σε κανένα για το τι κάνω. Ποια είναι αυτή που θα μου αλλάξει τον κανόνα; Ναι είναι γλυκιά και ταυτόχρονα επιθετική, και όμορφη, και μυρίζει όμορφα αλλά...
Ποιον κοροϊδεύω; μου αρέσει για τα καλά μόνο που με τα σφάλματα μου την διώχνω και μάλιστα πολύ μακριά, σε λίγο δεν θα υπάρχει επιστροφή.
Πρέπει να δράσω και σύντομα...

Πήρα τα πράγματα μου και ξεκίνησα για το σχολείο. Πέρασα την κάγκελο πόρτα και την είδα να κάθεται στο συνηθισμένο πλέον παγκάκι. Δεν ήθελα να την ενοχλήσω έτσι δεν το σχολίασα. Ήταν για άλλη μια φορά όμορφη.

Φορούσε καθημερινά ρούχα και είχε τα σγουρά μαλλιά της μια  κοτσίδα. Πόσο μου αρέσουν τα μαλλιά της. Όσες μέρες ερχόταν να προσέχει την Ιωάννα, την είχα στην αγκαλιά μου και της τα πείραζα, ή την μυριζα. Είναι ένα απο τα πράγματα που μου αρέσουν πάνω της. Η μυρωδιά της...

[...]

Το κουδούνι χτύπησε και επιτέλους μια ακόμη βασανιστική μέρα τελείωσε. Την είδα να φεύγει από το σχολείο με την τρελή φίλη της και έτρεξα να την προλάβω.

"ΗΡΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕ." της φώναξα αλλά με αγνόησε για τα καλά.
Αφού την έφτασα την τράβηξα από τον αγκώνα και την τοποθέτησα στο στήθος μου για να μην φύγει. Τύλιξα τα χέρια μου γύρω από την λεπτή της μέση και πλέον ήταν για τα καλά ανήμπορη να μετακινηθεί.
Η φίλη της κοιτούσε καλά καλά και της έκανα νόημα να φύγει κάτι το οποίο έκανε. Καλή κοπέλα.

"Τι θες;" με ρώτησε ψυχρά. Όχι μωρό μου δεν θα είσαι ψυχρή μαζί μου.
Θα μάθεις να βγάζεις τον καλό σου εαυτό...
"Λοιπόν θέλω... να ζητήσω συγγνώμη. Πραγματικά δεν ήθελα να τελειώσει αυτό που είχαμε και μάλιστα όχι έτσι, γιατί είχαμε κάτι και ας ήταν πρόσφατο, το ξέρουμε και οι δύο. Επίσης θα σου εξηγήσω τα πάντα αν με αφήσεις και με δεχτείς πίσω. Ξέρω ότι εγώ σε έδιωξα αλλά νιώθω απαίσια χωρίς εσένα, δηλαδή χωρίς να σε αγκαλιάζω να σε φιλαω και να σε έχω δικιά μου. Αποκλειστικά! "

Εκείνη είχε μείνει να με κοιτάει. Λογικό με τις αηδίες που τις λέω. Έχω γίνει φλώρος... Και την έχω δαγκώσει την λαμαρίνα...

"Πες κάτι"της είπα ανυπόμονος. Καθόταν και με κοιτούσε με αυτά τα υπέροχα της ματιά. Αν μπορούσα να κοιτάζω ένα πράγμα για την υπόλοιπη ζωή μου αυτα θα ήταν. Τα μοναδικά της ματιά, που κοιτάζοντας τα και μόνο τα ερωτεύεσαι. Την ερωτεύεσαι.

Δεν μου έδωσε απάντηση αντί αυτού με φίλησε. Πόσο με φτιάχνει η όλη κατάσταση, να παίρνει πρωτοβουλίες είναι ό,τι καλύτερο για εμένα. Το φιλί της ήταν γλυκό κάτι που δεν μου έφτανε έτσι πήρα τον έλεγχο και το  'έφτιαξα' στα μέτρα μου. Κάτι το οποίο δεν την χάλασε αφού ανταποκριθηκε το ίδιο παθιασμένα με εμένα. Ο αναστεναγμός που έβγαλε ήταν τόσο... Δεν μπορώ να το περιγράψω. Ένας απίθανος ήχος. Νομίζω θα γίνει ο αγαπημένος μου από αυτήν την κοπέλα...

Μόλις τελείωσε το φιλί την κόλλησα σε ένα κοντινό τοίχο. Πόσο μου αρέσουν αυτοί οι τοίχοι, με βοηθούν ιδιαίτερα...

"Είσαι σίγουρη ότι δεν νιώθεις κάτι για εμένα;" την ρώτησα την ερώτηση που με τυραννουσε εδώ και κάτι μέρες.
"Φυσικά" απάντησε εκείνη διστακτικά αλλά την κατάλαβα. Νιώθω τετοια ευτυχία αυτήν την στιγμή. Αυτό πάει να πει ότι θα υπάρξει μέλλον σωστά; Αφού νιώθω και νιώθει.

"Κάνεις λάθος τότε μωρό μου" της είπα με αυτό το πονηρό μου ύφος.
Και την φίλησα για ακόμη μια φορά μόνο που το πάνω χέρι το είχε εκείνη. Έπαιξε με τα μαλλιά μου κάτι που με καυλωσε τόσο πολύ και το κατάλαβε. Αα γελάει κιόλας... Καλά θα την κανονίσω μετά.

Θέλοντας να πάρω την εκδίκηση μου έβαλα το χέρι μου κάτω απ την μπλούζα της χαϊδευοντας την ζέστη της μέση. Αναστέναξε για ακόμη μια φορά και βρήκα ευκαιρία να κάνω το φιλί μας πιο βίαιο...
Σε λίγο απομακρυνθηκα.

"Ναι καλό θα ήταν να σταματήσουμε αν δεν θες να σε πάρω εδώ και τώρα" της είπα ξεπνοα. Κάτι το οποίο την έκανε να κοκκινησει, δίνοντας έτσι στα μάγουλα της μια απόχρωση του ροζ. Τα σαρκωδη, γεμάτα χείλη της ήταν ελαφρώς πρησμένα προκαλώντας με να τα ξανά φιλήσω. Αλλά αυτό δεν θα συνέβαινε για το καλό και των δύο.
Τι θα κάνω με αυτή την κοπέλα;

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο. Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τις σκέψεις του Χάρη.
Τα λέμε σύντομα;)