Falling in love

Chapter 12

Ηρώ

Μετά από αρκετή ώρα επιστρεψαμε σπίτι.
"Λοιπόν πέρασα πολύ ωραία ξενέρωτη" μου είπε
"Ω έλα τώρα, πέρασε αυτό" του είπα γελώντας.
"Ίσως να μην έχει περάσει ακόμα, ίσως να μην υπήρχε εξαρχής και όλο αυτό να ήταν ένας τρόπος να σε πλησιάσω ποιος ξέρει;" μου είπε. 

Δεν περίμενα αυτή του την απαντηση... Πήγα να φύγω όμως η φωνή του με σταμάτησε.

"Δεν έχει φιλί για καληνύχτα;" με ρώτησε με ένα στραβό χαμόγελο.

"Χμμ δεν ξέρω εσύ θα μου πεις, έχει;"

Δεν έδωσε απάντηση απλά έσκυψε και με φίλησε αργά και σταθερά. Τα χείλη του ήταν φτιαγμένα για τα δικά μου.
"Τώρα μάλιστα" μου είπε.
Εγώ χαμογέλασα και μπήκα χαρούμενη στο σπίτι. Μακάρι να παραμείνω έτσι, σκέφτηκα.

[...]

Εχει περάσει μια εβδομάδα από εκείνη την ημέρα. Τα πράγματα κυλούν ομαλά, με τον Χάρη περνάμε πολύ χρόνο μαζί αφού χρειάζεται να προσέχω την Ιωάννα αρκετά συχνά.
Σημερα μου είπε ότι έχει κάνει σχέδια. Θέλω να δω τι έχει ετοιμάσει πάλι...

[...]

Άκουσα το κουδούνι και άνοιξα την πόρτα βλέποντας τον με αυτό το στραβό του χαμόγελο, που αποκαλύπτει τα λευκά του δόντια. Τα ελαφρώς ροζ, σαρκωδη χείλη του στέκονται εκεί προκαλώντας με να τα φιλήσω, κάτι που δεν αργώ να κάνω.

Στην αρχή ξαφνιάστηκε αλλά στην συνέχεια ανταποκριθηκε παίρνοντας τον έλεγχο. Η γλώσσα του κινουταν αρμονικά με την δικιά μου, και το φιλί έγινε πιο παθιασμένο. Όταν πλέον δεν υπήρχε άλλο οξυγόνο απομακρυνθηκα.

"Πόσο μου αρέσει που παίρνεις πρωτοβουλίες μωρό μου." μου είπε με ένα μειδιαμα.

Είναι τόσο τέλειος, σκέφτηκα.
Εγώ χαμογέλασα ως απάντηση στο σχόλιο του και αρχίσαμε να περπατάμε για τον προορισμό που είχε εκείνος επιλέξει. Μόλις φτάσαμε είδα το εμπορικό κέντρο μπροστά μου. Όχι... Αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί...

"Δεν νομίζω να σκέφτεσαι αυτό που σκέφτομαι πως σκέφτεσαι." του είπα ανήσυχα.
"Δεν κατάλαβα καν τι είπες Ηρώ μου. Πάρε το από την αρχή." μου είπε γελώντας. Αυτός ο ήχος, θα μπορούσα να τον ακούω για πολλή ώρα.

"Δεν νομίζω να νομίζεις πως θα πάμε για ψώνια..."
"Μα αυτό πρόκειται να κάνουμε "

Αυτή θα είναι μια μεγάλη μέρα...