Chapter 25

288 11 0
                                    

Ηρώ

"Ηρώ σε παρακαλώ άνοιξε την πόρτα."
"Για ποιο λόγο να το κάνω αυτό;"
"Γιατί πρέπει να σου μιλήσω"
"Και τι στο καλό θα ήθελες εσύ να μου πεις;"
"Απλά άνοιξε και θα σου πω, θα σου εξηγήσω τα πάντα."

Ανοίγω την πόρτα και βλέπω την πρώην κολλητή μου φίλη. Πόσο άσχημο είναι να ξέρω ότι δεν είναι δίπλα μου πλέον, ήμασταν φίλες από τόσο μικρή ηλικία και όλα αυτά καταστραφηκαν...

Μόλις με είδε έπεσε στην αγκαλιά μου και την ένιωσα να βουρκώνει, μα καλά αυτή κλαίει; Εγώ θα έπρεπε να είμαι στην θέση της, μόνο που ήμουν πριν κάτι μέρες. Κανονικά θα έπρεπε να την χαστουκίσω τόσο δυνατά αλλά ακόμα δεν ξέρω την αλήθεια...

"Ξεκινά" της είπα αφού την εσπρωξα από πάνω μου.
"Σου ζητώ συγγνώμη δεν έπρεπε να το κάνω αυτό απλά η Ελένη τον θέλει και... ε... ζήλευε και έβαλε εμένα να τον φιλήσω για να σας τα χαλάσω. Δεν είχα σκοπό να δεχτώ αλλά μετά με γέμισε με κάτι ψέματα ότι εσύ με μισείς και εγώ την πίστεψα και είμαι τόσο χαζη γιατί είσαι η κολλητή μου και μου έχεις σταθεί και εγώ σαν ηλιθια σε πληγωσα και αχχχχ είμαι τόσο μα τόσο ηλιθ-

"Ειιι!!! Με το μαλακό..."

Εκείνη κοίταξε κάτω αμηχανα και μετά με κοίταξε με παρακλητικο βλέμμα, μόνο που δεν μπορώ να την συγχωρέσω έτσι απλά, δεν ξέρω καν αν θα την συγχωρέσω. Αυτό που έκανε ήταν  μεγάλο σφάλμα. Καμία φίλη δεν τα κάνει αυτά πόσο μάλλον αν είναι η κολλητή σου...

"Πες κάτι."
"Και τι θες να σου πω ρε Αγγελική, ότι τι; Θα σε συγχωρέσω έτσι απλά επειδή ήρθες να ζητήσεις συγγνώμη μετά από καιρό; Γιατί δεν ήρθες να απολογηθείς όταν συνέβη; Απλά θέλω να φύγεις, αυτήν την στιγμή δεν σκέφτομαι καθαρά και αν θες να λάβω σοβαρά την συγχώρεση σου, φύγε. "

Έκλεισα την πόρτα του δωματίου μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου. Γιατί εξελίσσεται έτσι η ζωή μου;
Η πόρτα μου ξαναχτυπάει και πλέον είχα βγει εκτός ορίων.

"ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΘΕΛΕΙΣ ΤΩΡΑ; ΣΟΥ ΕΊΠΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ! " φώναξα αλλά δεν ήταν η Αγγελική, ήταν η μητέρα μου.
"Αγάπη μου πρέπει να μου πεις τι έχεις. Όσο το κρατάς μέσα σου τόσο χειρότερη θα γίνεται η κατάσταση." μου είπε γλυκά και στοργικά ενώ ταυτόχρονα με έβαλε στην αγκαλιά της.

Πόσο την αγαπώ αυτήν την γυναίκα ήταν, είναι και ξέρω πως θα είναι πάντα εκεί για εμένα. Είναι στοργική, λογική και έχει πάντα την λύση σε κάθε μου πρόβλημα.
Αφού της εξήγησα τι συνέβη δυσανασχετησε.

"Εγώ θα έκανα το εξής θα έπαιρνα λίγο χρόνο να συγχωρέσω την Αγγελική μιας και έκανε αρκετή ζημιά και έπειτα θα πήγαινα να μιλήσω με τον Χάρη. Θα συζητούσα μαζί του μέχρι να μάθω τι συνέβη, και ας μου τα έχει ξαναπεί..."

Ελπίζω η συμβουλή της να βοηθήσει. Χαμογέλασα σκεπτόμενη ότι το πρόβλημα μου θα λυθεί και έφαγα ένα από τα πατατάκια που έφερε η μανούλα!

Falling in love Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora