Falling in love

Chapter 27

Ηρώ

Προσπαθουσα να σκεφτώ τι να κάνω. Δεν μπορεί κάθε φορά που θα έχει κάτι, να πίνει και μάλιστα να κάνει τέτοια πράγματα. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, στην αρχή το ένα τώρα το άλλο όλο προβλήματα είναι. Δεν είπα ότι θέλω την τέλεια σχέση γιατί δεν υπάρχει, αλλά σε μια σχέση γίνεται προσπάθεια και από τους δύο, δεν υπάρχει ο ένας ο οποίος πάντα τα θαλασσώνει και ο άλλος ο οποίος περιμένει σαν μαλάκας να πάρει μια ανούσια συγγνώμη.

Ως εδώ, δεν υπάρχει περίπτωση να τον συγχωρεσω ακόμα πρέπει να με κερδίσει!

"Λοιπόν πες κάτι ρε μωρό μου."
"Ναι ωραία σε άκουσα, δεν υπάρχει κάτι που μπορώ να πω."
"Δηλαδή αυτό ήταν;" με ρώτησε και υπήρχε θλίψη στα γκρι του μάτια.
"Προσπάθησε να με ξανακερδισεις" του είπα και έφυγα...

Μία εβδομάδα αργότερα

Χάρης

Έχει περάσει μια εβδομάδα από εκείνη την μέρα και νιώθω κενός, πόσο πιο ηλιθιος μπορεί να γίνει κάποιος;
Προσπαθώ να της μιλήσω αλλά δεν τα καταφέρνω και δεν έχω ιδέα τι να κάνω για την κερδίσω; Τι θα μπορούσε να την κάνει να με εμπιστευτεί ξανά, να με συγχωρέσει αλλά και να την φέρει πίσω σε εμένα. Γαμω είναι τόσο δύσκολο.

Επίσης τα βρήκε με την Αγγελική γιατί από ότι άκουσα την συγχώρεσε, πάντα ήταν ανώτερου επιπέδου το μωρό μου.

Πλέον είναι πιο κοινωνική και όχι μόνο έχει ολόκληρη παρέα, αλλά μιλάει και με πόσα αγόρια, ή τουλάχιστον εκείνα της μιλάνε.

Από ότι έχω καταλάβει κάποιοι από αυτούς του μαλακες είναι στην παρέα της. Μην χεσω.

Στοίχημα ότι την γουστάρουν αν όχι όλοι η πλειονότητα.

Δηλαδή δεν φτάνει που δεν την έχω εγώ αλλά την διεκδικούν και άλλοι...

Μπήκα στο σχολείο και την είδα να κάθεται στο παγκάκι με τους νέους της φίλους, και την Αγγελική.

Ο ένας από αυτούς έχει κάστανα μαλλιά, πράσινα μάτια και είναι αρκετά γυμνασμένος - όχι όσο εγώ βέβαια αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο- ο άλλος είναι ξανθός με κάστανα ματιά και ο τρίτος έχει κάστανα μαλλιά και γαλάζια ματιά. Όλοι τους είναι εμφανίσιμοι και υπολογίσιμη δύναμη.

Ονόματα δεν γνωρίζω δυστυχώς αλλά σίγουρα αν κάποιος από αυτούς κάνει κίνηση θα τα μάθω και μετά ας ψάξουν πέτρα να κρυφτούν.

Ο πρασινομάτης παίρνει την Ηρώ και την οδηγεί πίσω από το σχολείο.

ΤΙ ΚΑΝΕΙ; ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ;;

Περιμένω και περιμένω αλλά αυτοί δεν εμφανίζονται ποτέ!
Καιρός ο θεογκομενος Χάρης να δράσει.

Ναι πολύ θεογκομενος...

Πήγα προς το μέρος τους και τους είδα να μιλάνε.

- Ξέρω ότι σε γνωρίζω πολύ λίγο αλλά έχεις αρχίσει να μου αρέσεις. Και μάλιστα πολύ. Δεν υπάρχει λεπτό που να μην σε σκέφτομαι και με στεναχωρεί πάρα πολύ το γεγονός ότι δεν μπορώ να σε έχω. Εσυ με θεωρείς φίλο από ότι έχω καταλάβει...

- Δεν είναι μόνο αυτό, απλά υπάρχει κάποιος άλλος που κατέχει το ενδιαφέρον μου αυτήν την στιγμή. Να ξέρεις πάντως ότι είσαι πολύ ωραίο και καλό παιδί και μην σταματήσεις να ασχολείσαι με καμία άλλη απλά γιατί σου είπα εγώ το όχι. Μπορείς να έχεις οποία θες.

-Ναι αλλά όχι εσένα...

-Στέφανε μην το κάνεις αυτό, μου το κάνεις πιο δύσκολο. Υποσχεσου μου ότι θα βρεις κάποια που σου αξίζει, κάποια που θα σε θέλει όσο σου αξίζει να σε θέλουν. Υποσχεσου μου.

- Το υπόσχομαι.

Κριντζ κουβέντα μπορώ να πω. Βέβαια πώς να μην είναι άλλωστε; Προσπάθησε να του ρίξει άκυρο χωρίς να τον προσβάλει.

Αφού η κουβέντα τελείωσε και υπήρξε και μια αγκαλιά μην χεσω, εγώ έφυγα για να μην με δουν.
Νομιζω η Ηρώ μιλάει για εμένα, το καλό που της θέλω να μιλάει για εμένα δηλαδή...

ΝΟΜΙΖΩ ΒΡΗΚΑ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΕΡΔΙΣΩ!!!