Falling in love

Chapter 18

Ηρώ

Μετά την 'στιγμή' μας γυρίσαμε σπίτι, ο καθένας στο δικό του. Ακόμα περιμένω εξηγήσεις αλλά με αυτά που είπε με έκανε να τον θέλω ακόμα περισσότερο.

Ήταν τόσο όμορφος την στιγμή που μου μίλαγε, στο πρόσωπο του ήταν χαραγμένη η αμηχανία και η ανησυχία κάτι που δεν έχω συνηθίσει να βλέπω. Πάντα έχει αυτοπεποίθηση.
Ελπίζω αυτά που θα ακούσω να είναι... ας πουμε λογικά και να μην με απωθήσουν.

[...]

Φόρεσα ένα τζιν και ένα κοντομάνικο μπλουζάκι μιας και είχε αρχίσει να κάνει κρύο. Έβαλα αρκετό από το άρωμα μου και ετοιμάστηκα για το ραντεβού μου με τον Χάρη. Ήταν κάτι σαν συνάντηση για να μου εξηγήσει αλλά και να περάσουμε χρόνο μαζί ως ζευγάρι.
Τα μαλλιά μου ήταν πιασμένα σε δύο γαλλικές κοτσίδες.

Αφού φτάσαμε με τον πατέρα μου κατέβηκα από το αμάξι αφού άκουσα την χαρακτηριστική ατάκα 'να προσέχεις' που λένε όλοι οι γονείς.

Με περίμενε έξω από την καφετέρια φορώντας μια μαύρη φόρμα και ένα μπλουζάκι ίδιου χρώματος. Από αυτήν την θέση μπορούσα να μυρισω το άρωμα του. Μύριζε υπέροχα και τα μαλλιά του ήταν ακατάστατα αλλά για άλλη μια φορά τέλεια... Πως τα καταφέρνει να τα έχει απεριποιητα αλλά ταυτόχρονα τόσο περιποιημένα, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ...
"Γεια" μου είπε χαμογελαστός καθώς πλησίασα.
"Γεια σου" είπα με τη σειρά μου. Εκείνος με έπιασε από το χέρι και μπήκαμε μέσα στο μαγαζί. Δεν είχε πολύ κόσμο κάτι το οποίο με ευχαρίστησε ιδιαίτερα αφού ήθελα να υπάρχει ησυχία.

Αφού παράγγειλαμε αποφάσισα να τον ρωτήσω αυτό που με απασχολούσε.

"Λοιπόν... Θέλω ακόμα κάποιες εξηγήσεις ξέρεις."
"Ναι... Λοιπόν κοίτα, ο πατέρας μου ήταν μπλεγμένος και αυτός ήταν ο λόγος που σκοτώθηκε, για αυτό δεν τον βλέπεις και καθόλου. Στη συνέχεια με έμπλεξε και εμένα στις 'δουλειες' του." είπε ξεφυσώντας.

"Οι οποίες είναι;... "
"Διακίνηση" μου είπε σκύβοντας το κεφάλι του πιθανότατα ντροπιασμενος.
Θέλοντας να μην τον φέρω σε χειρότερη θέση αποφάσισα να αλλάξω θέμα.

[...]

Περπατούσαμε στον νυχτερινό δρόμο χωρίς να μιλάμε.

"Πέρασα ωραία σήμερα" του είπα.
"Ναι και εγώ. "είπε χωρίς ίχνος συναισθήματος.

"Λοιπον άκου επειδή δεν είσαι καλά εσύ δεν σημαίνει ότι πρέπει να μεταδιδεις την διάθεση σου και στους άλλους. Ξέρω ότι δεν ήταν ότι πιο εύκολο να μου πεις για το παρελθόν σου ειδικά αν αυτό σε κάνει να νιώθεις άσχημα αλλά εγώ το μόνο που κάνω είναι να προσπαθώ να βελτιώσω την κατάσταση. Δεν φταίω. Εντάξει;" του είπα ήρεμα.
"Ναι συγγνώμη, έχεις δίκιο και εκτιμώ αυτό που κάνεις." είπε και με φίλησε γλυκά. Κάτι που δεν έχω συνηθίσει από εκείνον.

Σημερα θα κοιμόμουν στο σπίτι του, μετά από λίγη προσπαθεία κατάφερα να πείσω τους γονείς μου με την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξουν 'πρόβληματα'. Αφού τους επιβεβαίωσα ότι κάτι τέτοιο δεν θα συνέβαινε μπορούσα επιτέλους να περάσω λίγο χρόνο με το αγόρι μου. Αποφασίσαμε να δούμε την ταινία "the proposal", αφού είναι η αγαπημένη μας ταινία.

Ποιος να το φανταζόταν ότι θα του άρεσε μια ταινία σαν αυτήν και μάλιστα ότι θα ήταν η ίδια δική μου αγαπημένη;
Αφού είχαμε πάρει τα απαραίτητα σνακ κάτσαμε στον καναπέ και ήμασταν αγκαλιά. Εκείνος πείραζε τα μαλλιά μου, βάζοντας ανάμεσα στα  δάχτυλα του, και εγώ απολάμβανα την ταινία και το υπέροχο άρωμα του.

Ήμουν στην αγκαλιά του, το κεφάλι μου ακουμπούσε το γυμνασμένο του στερνό. Ένιωθα τόση ζέστη εκεί μέσα, ένιωθα να ανήκω εκεί. Στην αγκαλιά του. Ένιωθα οικεία όσο περίεργο και αν ακούγεται, ο καθένας όταν διαβάζει ή ακούει κατι τέτοιο, σκέφτεται ότι όλα αυτά είναι ανοησίες, μα πιστέψτε με όντως όλα αυτά ισχύουν. Ο κόμπος στο στομάχι, ο πόνος στο ίδιο μέρος, η ασφάλεια, η ζεστασιά... Ολα αυτά αντιμετωπίζουν οι ερωτευμένοι και πλέον έχω μπει και εγώ στο κρου.