Γιατί εμένα;

Σχέδια

Marina's POV

Το πρωί ξύπνησα και μπορώ να πω ότι ήδη ένιωθα καλύτερα.Μυρωδιά από φαγητό έρχεται στο δωμάτιο και ήδη γουργουρίζει το στομάχι μου.Έχει γούστο...

Σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα.Το θέαμα που αντίκρισα ήταν τόσο γλυκό αλλά και τόσο ξεκαρδιστικό.Είδα ένα Σπύρο γεμάτο αλεύρι από πάνω μέχρι κάτω,χωρίς μπλούζα να  προσπαθεί να φτιάξει κρέπες.

Δεν του μίλησα,απλά τον παρατηρούσα.Στηρίχτηκα στο τοίχο και σταύρωσα τα χέρια μου στο στήθος.Κρίμα ρε γαμώτο,να μην έχω το κινητό μου τώρα.

Σ-Ω να σου-,κάηκα!φώναξε και δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου και ξέσπασα σε γέλια.

Σ-Ξύπνησες;ρώτησε και γύρισε προς το μέρος μου.

Μ-Χαχαχαχα ναι.Και μάλιστα πολύ ωραία.Με τι κουζίνα δεν έχεις πολύ καλή σχέση ε;

Σ-Ε,εντάξει ότι έχει να κάνει με τηγάνι δεν είναι και το καλύτερο μου,είπε και έκανε μια λυπημένη φατσούλα.

Μ-Οοο,είπα και καλά συμπονετικά.Καλά μην φανταστείς και εγώ δεν ξέρω πολλά αλλά ξέρω κάνα δυο πράγματα παραπάνω.Για παράδειγμα δεν αφήνουμε να πέσει νερό στο μάτι της κουζίνας,λέω δείχνοντας την κουζίνα.Πάνε κάνε ένα μπάνιο γιατί είσαι μέσα στο αλεύρι.

Με έπιασε και με κόλλησε πάνω του τυλίγοντας τα χέρια του στη μέση μου.

Σ-Εσύ δεν θα έρθεις;

Μ-Ε-εγώ θα κάτσω να καθαρίσω το χαμό που έφτιαξες και επίσης να φτιάξω καμιά κρέπα που να μην είναι καμένη,είπα προσπαθώντας να αποφύγω την οπτική επαφή.

Προσπάθησα να φύγω από την αγκαλιά του αλλά με έσφιξε παραπάνω.Η καρδιά μου έχει αρχίσει να χτυπάει πιο δυνατά και ένας ηλεκτρισμός με διαπέρασε.Τελικά δεν άντεξα και υπέκυψα στο βλέμμα του.Έχω μείνει να παρατηρώ τα μάτια του.Μπορεί να είναι απλά και συνηθισμένα καστανά αλλά εμένα μου κάνουν μεγάλη ζημιά.Αχ ρε Σπύρο.

Σ-Τι έπαθες Μαρίνα;

Μ-Τι-τίποτα-α.

Σ-Τότε γιατί τραυλίζεις;ρώτησε και ένα πλάγιο χαμόγελο έκανε την εμφάνιση του.

Θα με τρελάνει αυτός,το βλέπω.

Μ-Εεε να εεε...

Σ-Ναι;

Μ-Με γέμισες αλεύρια ρε Σπύρο,είπα και κοίταξα αλλού.

Με μία κίνηση μου σήκωσε το πρόσωπο με το δείκτη του και ένωσε τα χείλη μας σε ένα φιλί παθιασμένο.Σήκωσα τα χέρια μου και τα τύλιξα γύρω από το λαιμό του προσπαθώντας να τον φέρω πιο κοντά μου,αν αυτό ήταν δυνατό γιατί ήδη ήμασταν κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλον.Ξαφνικά ένιωθα ότι ο χρόνος σταμάτησε και ότι δεν υπήρχε κανένας άλλος στον κόσμο,μόνο οι δυο μας.Το ένα χέρι μου μετακινήθηκε στα μαλλιά του και τα τράβηξα απαλά με αποτέλεσμα το φιλί να βαθύνει.