Γιατί εμένα;

And...This is the end

Έτσι όπως καθόμουν στην καρέκλα και περίμενα,ξαφνικά ένας δυνατός συνεχόμενος θόρυβος άρχισε να ακούγεται και ο παλμογράφος έδειχνε μια ίσια γραμμή.Γρήγορα γιατροί μπήκαν μέσα και με έβγαλαν έξω...Μακάρι να ήξερα τι γίνεται.Αυτό δεν μπορεί να είναι το τέλος,απλά δεν γίνεται.Δεν το δέχομαι και επειδή εγώ ακόμα και τώρα πιστεύω στη Μαρίνα,πιστεύω ότι θα τα καταφέρει.Άλλωστε μπορούν να την ξανά επαναφέρουν,έτσι δεν είναι;Δίκιο δεν έχω;...

_Μία εβδομάδα αργότερα_

Από εκείνο το βράδυ δεν έχω ξανά μπει στο νοσοκομείο.Ο Άγγελος με παίρνει τηλέφωνο κάθε μέρα,μου έχει στείλει πόσα μηνύματα και απλά δεν μπαίνω καν στον κόπο να ανοίξω το κινητό.Δεν θέλω να μάθω.Δεν θέλω να μάθω ότι δεν τα κατάφερε!Όχι!

Και τώρα,κάθομαι εδώ έξω από το νοσοκομείο,χαζεύοντας το ηλιοβασίλεμα.Εδώ ήταν που εξηγούσα στον Άγγελο τα πάντα.Εδώ είναι και που θα πρέπει να το αποδεχτώ,ότι...

-Γιατί δεν σηκώνεις το τηλέφωνο σου;

Ε;

Γυρνάω το κεφάλι μου και ...δεν γίνεται!

Σ-Μ-Μα-Μαρίνα;;;

Μ-Το ξέρεις ότι όλοι έχουμε τρελαθεί;Ακόμα δεν βγήκα από εκεί μέσα και θέλεις να με ξανά στείλεις;

Σ-Δεν γίνεται.Δεν γίνεται!Έχω αρχίσει και τρελαίνομαι.Όλα αυτά είναι μέσα στο μυαλό μου.Τελείωσε.Δεν συμβαίνει τίποτα στη πραγματικότητα,όλα αυτά τα φαντάζομαι!!

Από εκεί που ήταν ακίνητη με πλησίασε και έφτασε σε απόσταση αναπνοής.

Μ-Σπύρο μου είμαι εδώ.Είμαι ζωντανή.Εσύ δεν μου είπες να τα καταφέρω;Εσύ δεν μου είπες ότι δεν θέλεις να ζήσεις άλλο έτσι;Είμαι εδώ τώρα.Μη ρωτάς πως,μη ρωτάς γιατί θεώρησε το θαύμα,θεώρησε το τυχαίο,θεώρησε το ό,τι θες.Αλλά είμαι εδώ,μπροστά σου,ζωντανή...

Την αγκάλιασα.Δεν μπορώ να το πιστέψω.Τα κατάφερε...Τα κατάφερε!ΤΑ ΚΑΤΆΦΕΡΕΕ!!

Τη φίλησα και απλά δεν θέλω να την αφήσω.

Εκείνη την στιγμή ήταν που ακούσαμε σφυρίγματα και χειροκροτήματα.

Γύρισα το κεφάλι μου και είδα όλη την παρέα μαζεμένη.

Σ-Έπρεπε να το χαλάσετε έτσι;Δεν γινόταν αλλιώς.Τους φώναξα και όλοι γέλασαν...

_Μία ώρα μετά_

Ήρθα με τη Μαρίνα στο μέρος μας,εδώ σε αυτό το περίεργο μέρος,που ξεκινάει δασάκι και καταλήγει σε θάλασσα.Καθόμασταν δίπλα-δίπλα.Αυτή χάζευε τη θάλασσα και εγώ αυτήν.

Σ-Τι σκέφτεσαι;

Μ-Τίποτα...

Σ-Άντε πες,αφού κάτι σκέφτεσαι.

Μ-Να απλά σκέφτομαι τι θα γίνει τώρα...Τι θα κάνουμε;Τι θα κάνω με το σχολείο;Τι θα γίνει με εμάς τους δύο;Δηλαδή,είμαστε ή όχι μαζί;Να,απλά...

Της κράτησα το χέρι και την κοίταξα μέσα στα μάτια.

Σ-Μαρίνα μου,δεν νομίζω να σε αφήσω να ξανά κάνεις βλακεία και να μην είμαστε μαζί οπότε άμα το θέλεις και εσύ...Εγώ είμαι διατεθειμένος να μείνω μαζί σου για πάντα,αρκεί να το θέλεις και εσύ...Όσο για τα μαθήματα,είναι μία χρονιά και είναι καλοκαίρι.Ό,τι μαθήματα χάσαμε,γιατί και εγώ τα έχασα θα τα αναπληρώσουμε τώρα.Άμα θέλουμε θα προλάβουμε.

Απλά χαμογέλασε και κοίταξε μπροστά.Νομίζω ότι πήρα την απάντηση μου.

Μ-Το για πάντα με τρομάζει.Καλύτερα για όσο μπορέσουμε,γιατί το για πάντα δεν κρατάει...

Σ-Τότε για όσο μπορέσουμε και στο λέω εγώ ότι μαζί μου θα τα φας τα χρόνια σου,θέλεις δεν θέλεις,είπα και χαμογέλασα.

Μ-Μα αυτό θέλω και εγώ,ψιθύρισε για να μην την ακούσω.

Σ-Σε άκουσα.

Μ-Μα δεν είπα τίποτα!

Σ-Άντε καλά.

Πέρασαν λίγα λεπτά σιωπής πριν ξανά ρωτήσει.

Μ-Η Δέσποινα με τον Βασίλη είναι μαζί;

Σ-Αχά.Με το ατύχημα σου και όλα αυτά ήρθαν πιο κοντά.Είδες,δεν τα ξανά βρήκαμε μόνο εμείς αλλά και άλλους ανθρώπους έφερες κοντά.

Μ-Και η Αντωνία τι απέγινε;

Σ-Άλλαξε πόλη και σχολείο.Δεν έχει κανένα λόγο πλέον να ζει εδώ,ότι την κρατούσε πίσω,τώρα δεν υπάρχει.

Και κάπως έτσι έκλεισε η κουβέντα.

Με εμάς να καθόμαστε δίπλα-δίπλα στην άμμο,πιασμένοι χέρι-χέρι και χαζεύοντας τον ήλιο να χάνεται μέσα στη θάλασσα...

-Τέλος-

--------------------------------------------------

Και ναι...Φτάσαμε στο τέλος.Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να το πιστέψω γιατί είχα δεθεί τόσο πολύ με αυτήν την ιστορία που πραγματικά δεν ήθελα να τελειώσει.

Θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όσους το διάβασαν και έφτασαν μέχρι το τέλος.Και ακόμα περισσότερο όσους πατούσατε το αστεράκι και σχολιάζατε.Πραγματικά ό,τι και να πω θα είναι πολύ λίγο.

Ευχαριστώ και ελπίζω να την ευχαριστηθήκατε την ιστορία και να σας άρεσε.

Να πω την αλήθεια σκέφτομαι και για δεύτερη ιστορία αλλά πιο μετά...

Σας ευχαριστώ και πολλά φιλάκιααααα...............