Γιατί εμένα;

Σε παρακαλώ

Marina's POV

Η ώρα πήγε έντεκα το βράδυ και τώρα σταμάτησα να κάνω βόλτες με τη μηχανή.Τελικά πραγματικά το χρειαζόμουν να τρέχω με μεγάλη ταχύτητα και όλες οι σκέψεις,μία μία να εξαφανίζονται από το μυαλό μου.

Κοιτάω το κινητό μου και το πρώτο που είδα ήταν:

30 αναπάντητες από μωράκι

Να θυμηθώ να αλλάξω το όνομα και να το βάλω "ψεύτης",γιατί μαλάκας έχω τον Αλέξη.

Πάντως μπράβο μου.Πού πάω και τους βρίσκω ρε φίλε;

Δεν το πρόσεξα αλλά σταμάτησα έξω από ένα μπαράκι και τώρα που το βλέπω καλύτερα είναι το μπαράκι που δουλεύει η Δέσποινα.

Μπαίνω μέσα και πάω κατευθείαν στη μπάρα.Δεν φορούσα τίποτα το ουάου και το κατάλληλο για μπαρ,μόνο ένα τζιν και ένα φούτερ,αυτά που φορούσα και στο σχολείο,γιατί δεν πήγα καθόλου σπίτι.

Κοιτούσα το κόσμο όταν την άκουσα.

Δ-Τι να σου φέρω;

Γύρισα και την κοίταξα και η αλήθεια είναι ότι ξαφνιάστηκε γιατί τέτοια ώρα εγώ έπρεπε να είμαι σπίτι,έχω σχολείο αύριο.

Δ-Μαρινάκι τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα και μπορώ να πω ότι έχεις και τα μαύρα σου τα χάλια.

Μ-Σε ευχαριστώ ρε Δέσποινα.Λοιπόν θέλω μια βότκα χωρίς πάγο για αρχή και βλέπουμε μετά.

Μου έδωσε το ποτό μου και περίμενε να ακούσει.

Μ-Να υποθέσω θέλεις να μάθεις τι κάνω εδώ;

Δ-Ε,κάτι λίγα.

Μ-Χώρισα.

Δ-Έλα ρε με τον ωραίο;Γιατί;

Μ-Γιατί εκτός από ωραίος είναι και μεγάλος μαλάκας,είπα και κατέβασα κατευθείαν το ποτό μου.Με καίει αλλά δεν με νοιάζει καθόλου.

Μ-Άλλο ένα.

Δ-Ήρεμα με τη βότκα δεν είναι νερό.

Μ-Έλα τώρα...

Δ-Καλά,είπε και ξεφύσηξε.

Μου το ξανά γέμισε και άρχισα να τις λέω τι ακριβώς είχε γίνει.Μέχρι να τα τελειώσω όλα είχα πιει ήδη πέντε βότκες αλλά πάλι καλά είμαι γερό ποτήρι.Οπότε δεν με πείραξε ακόμα.

Μ-Είναι ψεύτης!

Δ-Ρε συ Μαρίνα,μήπως το βρίζεις άδικα το παιδί.Άσε τον εγωισμό σου εδώ,δεν είναι όλοι σαν τον Αλέξη.

Μ-Ο Αλέξης όμως μου είπε την αλήθεια!

Δ-Ποια αλήθεια Μαρίνα;Την αλήθεια ΤΟΥ;Είπε τονίζοντας το του.