Γιατί εμένα;

Από εδώ μέσα...

Marina's POV

Όλα γυρνάνε και νιώθω μια περίεργη αλλά παράλληλα γλυκιά μυρωδιά ακόμα.

Άνοιξα τα μάτια μου και το πρώτο πράγμα που βλέπω είναι μια αποθήκη η οποία από στιγμή σε στιγμή θα πέσει.

Γύρισα το κεφάλι μου και είδα τον Σπύρο σε μια καρέκλα δεμένο,ενώ εγώ ήμουν στο πάτωμα.

Μ-Σπύρο...

Σ-Μμ...Πού είμαστε;Μαρίνα;

Μ-Εδώ είμαι,εδώ,είπα και τον πλησίασα.Γιατί είμαστε εδώ;

Σ-Η ερώτηση είναι άλλη,πού είμαστε;

Εκείνη την ώρα η πόρτα άνοιξε κάνοντας το χαρακτηριστικό τρίξιμο που κάνουν όλες οι παλιές πόρτες.

Αχ-Ξυπνήσατε βλέπω.Πολύ ωραία.Να υποθέσω αναρωτιέστε που είστε,γιατί είστε εδώ,γιατί είναι δεμένος μόνο ο Σπύρος και πολλά άλλα.Σωστά;

Σ-Τι θες;,του φώναξε ο Σπύρος και κατευθείαν ξεκίνησε να βήχει.

Αχ-Σπύρο,Σπύρο...Τι τρόπος είναι αυτός σε έναν παλιό φίλο;

Σ-Εμένα ο φίλος μου πέθανε εκείνη την νύχτα,πριν πάει να βιάσει την αδερφή μου!

Αχ-Το ξέρεις ότι δεν ήξερα τι έκανα,έφταιγε το ποτό.

Σ-Δεν με νοιάζει!Αυτό δεν αλλάζει ότι πήγες να την βιάσεις και μήνες αργότερα παραλίγο να σκοτώσεις τη Μαρίνα!

Δεν είπε κανείς τίποτα.

Σ-Τελικά πραγματικά...Γιατί είσαι ακόμα ζωντανός;

Αχ-Για να σε εκδικηθώ.Μόνο αυτό με κράτησε στη ζωή...Θες να μάθεις πώς γλίτωσα;Πώς σε βρήκα;Πώς έμαθα τα πάντα και για την Μαρίνα;Γιατί είστε εδώ;Θέλεις πραγματικά να μάθεις;

Πάλι σιωπή.

Μ-ΝΑΙ

Ο Σπύρος γύρισε και με κοίταξε με ένα βλέμμα σαν να μου τρυπάει τα κόκαλα.

Μ-Τι με κοιτάς;Περίμενα τόσους μήνες μέχρι να πάρω απαντήσεις και τώρα που μας τις δίνει μόνος του θα πω όχι.

Αχ-Εκείνη την νύχτα αφού φύγατε στο αστυνομικό τμήμα και εγώ στο νοσοκομείο,νόμιζαν όλοι ότι είχα πεθάνει,αλλά δεν ήμουν νεκρός.Έφτασα στο νοσοκομείο και με πρόλαβαν.Αφού σταθεροποιήθηκε η κατάσταση μου,με μετέφεραν σε κλινική στο εξωτερικό.Από τον γιατρό και από τη μητέρα μου ζήτησα να πουν ότι δεν τα κατάφερα.Δεν ήθελα να το ξέρει κανείς...Έτσι μόνο θα κατάφερνα αυτό που ήθελα...Εκδίκηση!Ξυπνούσα και κοιμόμουν μόνο με μία σκέψη,να βρω ένα τρόπο να σε κάνω να πονέσεις.

 Ο τρόπος που θα σε έκανα να πονέσεις θα ήταν να σου στερήσω κάτι το οποίο αγαπάς περισσότερο από εσένα αλλά τότε αυτό το πρόσωπο ήταν μόνο η Χρύσα.Και αν έκανα κακό στη Χρύσα θα έκανα και κακό σε εμένα την ίδια στιγμή.

 Τότε ήταν που ο ξάδερφος μου ήρθε τυχαία και έμαθε όλη την αλήθεια και με πληροφόρησε για έναν νέο μαθητή που είχε έρθει από την Αθήνα,εν ονόματι Σπύρος.Του ζήτησα μια φωτογραφία και εννοείται μου έστειλε.Τότε ήταν που είχε αρχίσει να ενοχλείται από την παρουσία σου γιατί την ξεκίνησες να τραβάς το ενδιαφέρον της Μαρίνας.Να μην σας κρατάω σε αγωνία ποιος είναι.

Εκείνη την στιγμή η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα ένας τύπος ντυμένος στα μαύρα.Σήκωσε το κεφάλι του και κατέβασε τη μαύρη κουκούλα που φορούσε.

Μ-Αλέξη;!

Αλ-Δεν με περιμένατε να υποθέσω.

Σ-Ήμουν σίγουρος ότι ήσουν μπλεγμένος σε όλο αυτό!

Αχ-Τα πράγματα ήταν πλέον απλά.Ο Αλέξης ζήλευε που σε έβλεπε να ερωτεύεσαι τον Σπύρο και ζήτησε τη βοήθεια μου.Εγώ εννοείται ότι τον βοήθησα,αφού θέλαμε ακριβώς το ίδιο πράγμα.Να σε ξεφορτωθούμε Σπυράκο.Για την ακρίβεια σου είπα εγώ ήθελα να πονέσεις.Τότε ήταν που ξεκίνησα να βλέπω ότι άρχισες να ερωτεύεσαι τη Μαρίνα.Τι πιο ωραίο από το να σου την στερήσω...μια και καλή;Τότε ήταν που της επιτέθηκα στο στενό αλλά μόλις το είπα στον Αλέξη μόνο που δεν με σκότωσε που τόλμησα και την πείραξα.Έτσι θα σου την έπαιρνα μακρυά με άλλο τρόπο.Θα χωρίζατε και μετά θα την πλησίαζα εγώ.Έτσι πληγωμένη που θα ήταν ήταν εύκολος στόχος.Και αν δεν της τα έλεγες όλα θα τα είχα καταφέρει!Αλλά τώρα,έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα από εδώ μέσα δεν θα βγούμε όλοι ζωντανοί.Τελείωσε!

Είπε και έβγαλε όπλο από την εσωτερική τσέπη της ζακέτας του.