Γιατί εμένα;

Σσσσ...

Marina's POV

Η μέρα πέρασε αδιάφορα.Μετά το σχολείο,πήγα για προπόνηση και μετά στο γήπεδο για να χαλαρώσω λίγο.Μου αρέσει να τρέχω το βράδυ,δεν έχει κόσμο και δεν  μου πιάνει κανένας την κουβέντα.Δεν κατάλαβα πότε πήγε δέκα και δεν έχω διαβάσει ακόμα.Πάλι ξενύχτι με βλέπω...

?-Τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα;;

Τι φάση ποιος είναι βραδιάτικα;;;Σταμάτησε μια μηχανή ακριβώς από δίπλα μου αλλά ο οδηγός φορούσε κράνος και δεν μπορώ να δω ποιος είναι.Ωραία τώρα αρχίζω και αγριεύομαι...Ποιος είναι;;;

?-Μαρίνα τι έπαθες;;Κάτσε...είπε και έβγαλε με μία κίνηση το κράνος.Πολύ καλύτερα τώρα.(Φαντάζομαι καταλάβατε όλοι ποιος είναι)

Μ-Σπύρο;;;Τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ;

Είπα κάπως αμήχανα και συνειδητοποίησα ότι ήμουν χάλια.Φορούσα φόρμες οι οποίες είχαν λιώσει πάνω μου μετά από τόση προπόνηση ΚΑΙ τρέξιμο και επίσης ο ιδρώτας φαινόταν παντού στα ρούχα μου.Να μην μιλήσω για τα μαλλιά μου.Με μια ξεμαλλιασμένη κοτσίδα,λες και μάλωσα με καμία που...εεε καλή κοπέλα που με προκάλεσε...

Σ-Εγώ ρώτησα πρώτος.

Αχχχ είναι τόσο θεός κάτω από το φεγγάρι.Και ειδικά όταν γελάει.Είναι είναι ...δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψουμε το πόσο όμορφος είναι.

Μ-Ε,ναι σωστά...Γαμώτο έχω χάσει τα λόγια μου.

Σ-Γιατί έχεις χάσει τα λόγια σου;;

Μ-ΤΙ;Το είπα δυνατά αυτό;;;;

Σ-Εμμ,ναι,είπε και έξυσε αμήχανα τον σβέρκο του.

Μ-Ναι,εεε εγώ είχα προπόνηση και μετά ήρθα να τρέξω στο γήπεδο.Με βοηθάει να χαλαρώσω...Και δεν κατάλαβα πότε πέρασαν τρεις ώρες...Χαμογέλασα αμήχανα κοιτάζοντας τα παπούτσια μου.

Σ-Κάτσε είσαι εδώ από τις επτά και τρέχεις και είσαι ακόμα όρθια;;;Και έκανες και προπόνηση πιο πριν...Τι άθλημα κάνεις;;;

Μ-Ασχολούμαι με το Tae-Kwon-Do(όσοι δεν ξέρετε είναι μια πολεμική τέχνη)...Είναι ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα...

Σ-Ουυ,οπότε να μην σου πηγαίνω πολύ κόντρα,θα φάω ξύλο...

Μ-Χαχα άμα κάνεις μαλακία,ναι..θα φας ξύλο.

Κοιταζόμασταν μέσα στα μάτια και είχαμε φτάσει σε απόσταση αναπνοής.Έβαλε το χέρι του στη μέση μου και με τράβηξε προς το μέρος του...Είχα μείνει να τον κοιτάω με γουρλωμένα μάτια και να μην ξέρω τι να κάνω...Θεέ μου πως με κατάντησε έτσι αυτός;;;

Spyros' POV

Δεν μπορώ άλλο θέλω να την φιλήσω.Σηκώθηκα από τη μηχανή,την έπιασα με το ένα χέρι από τη μέση και την έφερα πιο κοντά μου.Τώρα πραγματικά ήμασταν σε απόσταση αναπνοής...Με κοιτούσε μέσα στα μάτια.Τα μάτια της είχαν γουρλώσει και ένιωσα ότι ανατρίχιασε.

Μ-Σπύρο..?

Σ-Σσσσ, είπα και έβαλα το δάχτυλο μπροστά στα χείλια της.....

-----------------------------------------------------------------------------------

Σας ευχαριστώ όλους όσους ξεκινήσατε την ιστορία από περιέργεια αλλά ευχαριστώ ακόμα περισσότερο όσους έχετε φτάσει μέχρι εδώ.Πραγματικά άμα σας αρέσει η ιστορία μην την παρατήσετε,όσο θα συνεχίζει θα προσπαθώ να την κάνω όλο και καλύτερη..(Είναι η πρώτη ιστορία,τι να κάνω το προσπαθώ)

Ευχαριστώ και πάλι.

Άμα σας αρέσει πατήστε το αστεράκι🌟🌟🌟🌟 και γράψτε μου σχόλια για να δω την γνώμη σας...

ΦΙΛΑΚΙΑ😘😘😘😘😘😘