Γιατί εμένα;

Δικό μου

Μαμά-Ααα, Μαρίνα γύρισες κιόλας.Πάλι καλά,γιατί δεν θα προλαβαίναμε να σε χαιρετίσουμε.

Τι λέει η μάνα μου;Οι γονείς μου δούλευαν σε μια από τις μεγαλύτερες θυγατρικές της Ελλάδας και έπρεπε να ταξιδεύουν πάρα πολύ.

Μ-Τι έγινε;

Μα-Λοιπόν Μαρίνα δεν έχουμε πολύ χρόνο...Πάρε αυτά τα κλειδιά.Είναι του καινούριου σου διαμερίσματος.Δεν θέλουμε να μείνεις στην μονοκατοικία μόνη σου είναι επικίνδυνα.Επίσης το διαμέρισμα είναι κοντά στο σχολείο σου και δεν θα χρειάζεται να περπατάς πολύ.Εμείς θα λείπουμε για αρκετό καιρό,δεν ξέρω ακόμα πόσο αλλά θα είναι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.

Μ-Κάτσε δεν καταλαβαίνω.

Μα-Τα υπόλοιπα είναι γραμμένα μέσα σε ένα φάκελο.Μάζεψε τα πράγματα σου,λεφτά υπάρχουν στον λογαριασμό σου και θα σου βάζουμε κάθε μήνα.Ζεις μόνη σου τώρα αλλά να θυμάσαι ότι ο,τι και να γίνει,ένα τηλέφωνο να μας πάρεις και να μας πεις να γυρίσουμε,το έχουμε ήδη κάνει.Να προσέχεις καλή μου.

Αυτά μου είπε η μάνα μου και αφού αποχαιρέτησα και τον μπαμπά,έφυγαν.Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς έχει γίνει αλλά πρέπει να μάθω να ζω μόνη μου τώρα...

Μπήκα μέσα στο σπίτι.Ήταν άδειο.Οι γονείς μου έλειπαν πάντα πολλές φορές αλλά πάντα ήταν κοντά μου.Τώρα όμως;Δεν είχα μείνει πολύ καιρό μόνη μου.

Ανέβαινα την σκάλα και τα βήματα μου ακούγονταν σε όλο το σπίτι.Ήταν απλά ανατριχιαστικό.

Όταν έφτασα στη τραπεζαρία είχε ένα φάκελο γεμάτο με χαρτιά για το σπίτι.Είχε επίσης φωτογραφίες του, και αποδείξεις από τα έπιπλα.Έτσι όπως το είδα φαινόταν ωραίο και νεανικό.

Δεν άργησα να ετοιμάσω τα πράγματα μου,ήξερα ήδη την διεύθυνση οπότε πήρα ένα ταξί και τα υπόλοιπα θα ήταν εύκολα σκέφτηκα.Δεν το πιστεύω ένα σπίτι δικό μου.Μόνο δικό μου...

_15 λεπτά μετά_

Επιτέλους έφτασα.

Κάτσε...όχι,όχι,όχι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό...

Μ-Τι έχω κάνει;

Το καλοκαίρι κάνα δυο όχι και τόσο καλά πράγματα σκέφτηκα.Αλλά και πάλι γιατί σε εμένα;;;;