Γιατί εμένα;

Θέλεις;;;

Marina's POV

-Είσαι ηλίθια;;;;

Βρε,βρε καιρό είχα να την δω αυτή και να μου κάνει και κήρυγμα.Ωραία θα περάσουμε και σήμερα,το βλέπω.

-Μικρέ έξω,είπε και έκανε νόημα στον Σπύρο.Αμάν νευρίασε.Με κοίταξε και το έγνεψα καταφατικά.

Μόλις βγήκε έξω ξεκίνησε να μιλάει.

-Πραγματικά πας καλά;;;Πώς κατέληξες έτσι;;;Που έμπλεξες πάλι;;;;;

Μ-Ώχου ρε ξαδέρφη,ανάκριση ήρθες να μου κάνεις;;;

Ναι αυτή είναι η ξαδέρφη μου η Δανάη.Είναι 25 και από τους πιο έξυπνους ανθρώπους που έχω γνωρίσει.Ένα λέω,είναι 25 και ήδη είναι νευροχειρούργος και μάλιστα έχει και μεταπτυχιακό πάνω στη διατροφή.Επίσης με νοιάζεται σαν αδερφή και η αλήθεια είναι ότι τόσο καιρό αυτή με έτρεχε στο νοσοκομείο με τις μαλακίες που είχα μπλέξει.

Δ-Ρε συ Μαρίνα τι έκανες αυτή τι φορά και βρέθηκες με διασωληνωμένη ξανά και μάλιστα ΠΆΛΙ στην εντατική.Και να σου πω,αν δεν ήμουν εγώ να σου δώσω αίμα τι θα γινόταν;;;

Μ-Αν δεν ήσουν θα μαθαίναμε,είπα ειρωνικά.Τώρα κάτσε να σου πω.Της τα είπα όλα χωρίς να παραλείψω τίποτα.

Δ-Μαρίνα ένα έχω να σου πω.Άμα βγάλεις το σχολείο χωρίς να πέσεις σε κόμμα, εγώ θα σε παραδεχτώ για τα καλά.

Μετά από λίγο ανοίγει τι πόρτα ο Σπύρος και μπαίνει

Σ-Μπορώ;

Μ-Εννοείτε.

Δ-Αυτός είναι ο Σπύρος;είπε και τον κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω.

Μ-Σπύρο αυτή είναι η ξαδέρφη μου η Δανάη.Πιο πολύ σαν αδερφή μου την έχω να σου πω,γι'αυτό έχει τόσο θάρρος με εμένα και με έβριζε.

Σ-Χάρηκα.

Δ-Και εγώ...Ξέρει;;;Θα με κάψει αυτή,πάει.

Την κοίταξα με ένα δολοφονικό βλέμμα και κατάλαβε ότι έκανε γκάφα.

Σ-Τι να ξέρω;;;ρώτησε παραξενεμένος.

Τι να σου απαντήσω τώρα και εσένα;Οεο;

Δ-Εγώ πρέπει να την κάνω.Μαρίνα θα περάσω από το διαμέρισμα να σε δω.

Μ-Φιλιά.

Ωραία τώρα να δω πως θα τα μπαλώσω.

Σ-Τι να ξέρω Μαρίνα;;;Ρώτησε σοβαρός.

Μ-Κοίτα σου έχω πει ότι έχω τα μυστικά μου,όπως και εσύ αλλά-

Σ-Αλλά δεν με εμπιστεύεσαι από ό,τι φαίνεται.

Μ-Και βέβαια δεν είναι αυτό,απλά δεν έχω μάθει να ανοίγομαι τόσο γρήγορα στους ανθρώπους και θέλω χρόνο αλλά να είσαι σίγουρος,όταν βρω την κατάλληλη ευκαιρία θα σου πω.

Σ-Εντάξει,είπε και με φίλησε.Ήταν ένα απαλό φιλί,ευγενικό και αυτό μου αρκούσε τώρα,αφού ήμουν από πάνω μέχρι κάτω με γάζες και φοβήθηκε μήπως με αγκαλιάσει και με πονέσει.Αχ ρε Σπύρο,με έχεις τρελάνει...

Υπήρχε για μερικά λεπτά μια άβολη σιωπή μέχρι που αποφάσισε να την σπάσει.Τον είδα να τρίβει τον σβέρκο του και κατάλαβα ότι ήταν αγχωμένος για κάτι

Σ-Μαρίνα;

Μ-Ναι;;;

Σ-...Θέλω να σε ρωτήσω κάτι.

Μ-Για ρώτα και άμα θέλω σου απαντάω,αστειεύτηκα αλλά τον βλέπω σοβαρό.Σπύρο τι γίνεται;;;

Σ-Μαρίνα σου είχα πει ότι εδώ και καιρό έχω αισθήματα για εσένα και μου είχες πει και εσύ το ίδιο.Όταν σε είδα ξαπλωμένη στο έδαφος και τόσο πληγωμένη κατάλαβα ότι αν πάθαινες κάτι δεν θα το άντεχα...

Είναι τέρμα αγχωμένος και αυτό με τρελαίνει.Είναι τόσο γλυκός...

Σ-Ξέρεις.Θέλω να σε προστατεύω και να μην αφήσω κανένα να σε πειράξει και άμα κάποιος σου την πέσει να μπορώ να τον σπάσω στο ξύλο δικαιωματικά.Θέλω να μπορώ να γυρνάω και να λέω "Είναι η κοπέλα μου,υπάρχει θέμα"...Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω και το ξέρεις.Θέλεις...;

Κάτσε να τον τυραννήσουμε λίγο.Για να μάθει να πηγαίνει με το μισό λύκειο ακόμα δεν πάτησε το πόδι του στην πόλη.

Μ-Θέλω να το σκεφτώ,του είπα σοβαρά.Με κοιτάει με ένα βλέμμα μέσα στα μάτια και άμα δεν τον ήξερα καλύτερα θα έλεγα ότι στεναχωρήθηκε.Όχι μωρέ απλώς τα έχει χαμένα.Δεν είναι συνηθισμένος να του λένε όχι.Δεν μπορώ να κρατηθώ άλλο και σκάω στα γέλια...

Σ-Συγγνώμη που το βρίσκεις το αστείο.Εγώ σου λέω τα εσώψυχα μου και εσύ γελάς;;;Ρώτησε παραπονεμένος.

Μ-Έπρεπε να δεις την φάτσα σου,του είπα και τα έχει χάσει.

Εντάξει παίζει να νομίζει ότι είμαι τρελή.Τι πειράζει μωρέ,ο πρώτος ή ο τελευταίος θα είναι.Κάτι πήγε να πει αλλά δεν τον άφησα να μιλήσει.

Μ-Είσαι βλάκας το ξέρεις.Υπάρχει κοπέλα που να της λες ΕΣΎ τέτοια λόγια και να μην σου πει ναι;;;

Σ-Δηλαδή ναι;;;Τα μάτια του έχουν λάμψει από τη χαρά.

Μ-Ναι ρε βλάκα μου.

Με άρπαξε και με αγκάλιασε τόσο δυνατά που είχα αρχίσει να πονάω.

Μ-Ήρεμα Σπύρο.Ακόμα πονάω.

Με κοίταξε απολογητικά και μου κράτησε το χέρι.Σε λίγο με πήρε και ο ύπνος.