Γιατί εμένα;

Τι μπορεί να πάει στραβά;

Πάνω που πήγα να δαγκώσω ένα κομμάτι από τη μερέντα με το ψωμί,χτύπησε το κουδούνι.

-Μου κάνεις πλάκα τώρα;

Πήγα άνοιξα τη κάτω πόρτα και μετά περίμενα να ανέβουν.Χωρίς πολλά πολλά πετάχτηκαν 2 αναστατωμένες φίλες μου και άρχισαν να φωνάζουν.Ναι,στη μέση του διαδρόμου.

Αφού άκουσα ΤΟ κήρυγμα,μπήκαν μέσα και καθίσαμε να φάμε.Τους είπα τι ακριβώς είχε γίνει και πως περάσαμε και το μόνο που έκαναν είναι να γελάνε και αν βγάζουν επιφωνήματα του τύπου "οοοοο τι γλυκό" και άλλα τέτοια.Με τούτα και με εκείνα έφτασε 6 η ώρα και δεν είχα κάνει ούτε μπάνιο,οπότε έφυγαν και εγώ έτρεξα να ετοιμαστώ,γιατί αν δεν ήμουν έτοιμη,είναι ικανός να με πάρει με τη πετσέτα.

Δεν το πιστεύω ότι πρόλαβα να κάνω μπάνιο,να ντυθώ ΚΑΙ να ισιώσω τα μαλλιά μου και μου περίσσεψαν και 5 λεπτά.Εντάξει είμαι θεά.Και επίσης μετριόφρων.Δεν φόρεσα τίποτα πολύ επίσημο,αφού η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν και σε φάση για φορέματα.Κρύωνα.

Αυτά έβαλα ⬇

Τίποτα το τρελό,αλλά νομίζω έκανα αρκετές τρελές για αυτό το μήνα.

Μήνυμα από Σπύρος
Έτοιμη;;;Είμαι από κάτω με τη μηχανή.

Κατέβηκα και δεν θα χορτάσω ποτέ αυτή την εικόνα.Να τον βλέπω να κοιτάει αλλού αμέριμνος,επάνω στη μηχανή.

Φορούσε αυτά και όπως πάντα του πήγαιναν.⬇

Μ-Γειαα,είπα κάπως αγχωμένη.

Σ-Γεια σου όμορφη,είπε και κοκκίνησα.Τον άκουσα που γέλασε και ανέβηκα στη μηχανή.

Μετά από 15 λεπτά φτάσαμε σε ένα πολύ ωραίο ταβερνάκι,με πολύ κόσμο.Πάλι καλά αυτή τη φορά με έφερε κάπου με κόσμο.

Μιλούσαμε και μιλούσαμε για πολλά πράγματα.Με κάνει και γελάω είναι η αλήθεια και μπορώ να είμαι άνετη μαζί του.Μπορώ να είμαι ο εαυτός μου χωρίς να φοβάμαι.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε πει τίποτα σχετικά με τα συναισθήματα και τις εξομολογήσεις που ειπώθηκαν χθες,αλλά εμένα αυτή τι στιγμή μου έφτανε που είμαστε εδώ,μαζί,μόνο οι δύο μας και περνάμε καλά.Χωρίς να το καταλάβω η ώρα πήγε 9:30 και είπαμε να φύγουμε.

Μ-Σπύρο είναι αργά και έχω διάβασμα.Δεν έχω ανοίξει βιβλίο και κάποιος φταίει για αυτό,του είπα και καλά αυστηρά.Αυτός γέλασε και ζήτησε τον λογαριασμό.

Σ-Ευχαριστούμε.

Μ-Πόσο είναι;;;

Σ-Τι σε νοιάζει,είπε και με κοίταξε με ένα πλάγιο χαμογελάκι.

Μ-Για να ξέρω πόσο θα πληρώσω,λέω εγώ τώρα.Είπα ειρωνικά.

Σ-Δεν νομίζω να είσαι σοβαρή.Έχεις βγει μαζί μου και θα σε αφήσω να πληρώσεις;

Μ-Δεν παίζει,δεν νιώθω καλά,είπα και πήγα να βγάλω λεφτά από τη τσέπη μου.
Μου έπιασε το χέρι και με κοίταξε με ένα βλέμμα,δεν υπάρχει περίπτωση.

Σ-Ούτε να το σκέφτεσαι είπα.

Στο τέλος υποχώρησα.Βγήκαμε έξω και αμέσως θυμήθηκα ότι η Ισμήνη έχει το βιβλίο μου της φυσικής,γιατί εγώ το ξέχασα.Μπράβο μου.

Μ-Σπύρο;;;

Σ-Τι έγινε;

Μ-Μπορείς να με πας από το σπίτι της Ισμήνης.Πρέπει να πάρω ένα βιβλίο.

Σ-Κανένα πρόβλημα.

_Αφού φτάσαμε στης Ισμήνης_

Μ-Δεν χρειάζεται να με περιμένεις,μπορεί να αργήσω.Άσε που το σπίτι μου είναι δύο στενά παρακάτω.

Με κοίταξε με ένα ανήσυχο βλέμμα,δεν ήθελε με τη καμία να με αφήσει μόνη μου βραδιάτικα.

Μ-Θα είμαι μια χαρά,του χαμογέλασα.Και άμα γίνει κάτι θα σε πάρω τηλ αμέσως.

Σ-Άντε καλά...

Μ-Ευχαριστώ πολύ για όλα,του είπα και τον φίλησα στο μάγουλο.

Σ-Την επόμενη φορά θα φροντίσω να είναι στο στόμα το φιλί.

Χαμογέλασα και απομακρύνθηκα.Τελικά έκανα 5 λεπτά όλα κι όλα.Η αλήθεια είναι ότι άρχισε να έχει κρύο και το μόνο που σκέφτομαι είναι το σπιτάκι μου.

_5 λεπτά μετά_

Περπατάω μέσα στα στενά και έχω την εντύπωση ότι κάποιος με ακολουθεί.Μακάρι να κάνω λάθος,αλλά αρχίζω και φοβάμαι.Παίρνω και τον Σπύρο τηλ αλλά δεν μου το σηκώνει.Εντάξει ένα στενό είναι και θα φτάσω στη πόρτα του σπιτιού μου.

Τι μπορεί να πάει στραβά;