Γιατί εμένα;

Το Πάρτι

Πραγματικά δεν είχα καμία απολύτως όρεξη να πάω σε αυτό το πάρτι.Ακόμα ήταν πολύ νωρίς έτσι και αλλιώς και σκέφτηκα ότι ένα τρέξιμο θα ήταν ότι πρέπει,θα με βοηθούσε να ξεχαστώ.Το είχα ανάγκη να ξεχαστώ,να ξεφύγω από όλους και από όλα.

Φόρεσα τις φόρμες μου,τα ακουστικά,έβαλα και την μουσική στο φουλ και ξεκίνησα.

Ένιωθα τους στοίχους του τραγουδιού να μιλάνε για μένα.

"This is gonna hurt but I blame myself first,cause I ignored the truth.
Drunk of that love,my head up,there's no forgetting you.
You've awoken me,but you're choking me,
I was so obsessed
Gave you all of me,
And now honestly I've got nothing left

I loved you dangerously

More than the air that I breathe,

Knew we would crash at the speed that we were going

Didn't care if the explosion ruined me,

Baby I loved you dangerously

I loved you dangerously"

Χωρίς να το καταλάβω δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια μου και προσπαθούσα να διώξω κάθε σκέψη προσπαθώντας να ανεβάσω κι άλλο την ένταση της μουσικής.

Πότε έτρεξα μέχρι εδώ;Είχα φτάσει στην παλιά μου γειτονιά.Είχα τρέξει ήδη την μισή πόλη.
Πραγματικά δεν κατάλαβα τίποτα...

Πλάκα κάνεις τώρα;Ποιος είναι αυτός ο κούκλος;;

Δεν το είχα συνειδητοποιήσει αλλά καθόμουν και τον κοιτούσα επί πόση ώρα.Πώς καταφέρνω και αλλάζω τόσο γρήγορα διάθεση,δεν θα καταλάβω ποτέ.Πριν λίγο κλαιγόμουν και τώρα κάθομαι και χαζεύω τον ομορφούλη απέναντι.

Επισκευάζει κάτι,δεν μπορώ να καταλάβω τι,μάλλον κάτι με την πισίνα...

Είναι ψηλός και από εδώ που είμαι φαίνεται πολύ καλά η πλάτη του,πόσο γυμνασμένη είναι το ίδιο και τα χέρια του...Δεν φοράει μπλούζα...

Ποιος είναι αυτός άραγε;Και γιατί δεν τον έχω ξανά δει;

Αμάν,παίζει να με είδε από το τζαμί...Όσο πιο γρήγορα φύγω τόσο το καλύτερο...

Spyros' POV

Πάλι καλά το σπίτι βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση αν και έχει ένα θεματάκι που προσπαθώ να διορθώσω εδώ και ώρα με την πισίνα.Τίποτα το σοβαρό βέβαια.

Εδώ και πέντε λεπτά είναι μια κοπέλα και με κοιτάει.Την έχω δει αλλά κάνω πως δεν την βλέπω.
Αυτή πρέπει να είναι η Μαρίνα?!

Πώς βρέθηκε εδώ;

Κρίμα γαμώ πρέπει να κατάλαβε ότι την έβλεπα και έφυγε γρήγορα...

Marina's POV

_9 το βράδυ_

Κ-Άντε ρε Μαρίνα,άντε μια ώρα...

Μ-Συγγνώμη γκρινιάζεις εσύ γιατί άργησα και εγώ μια φορά;Όταν περιμένουμε εσένα είναι λες και περιμένουμε νύφη!

Κ-Ωχ μωρέ...Άντε ετοιμάστηκες;

Μ-Ναι,έρχομαι.

Φορούσα ένα άσπρο φόρεμα που ήταν κολλητό,τα μανίκια έπεφταν στα πλάγια και έφτανε πιο λίγο πιο πάνω από το γόνατο μου.Τα μαλλιά μου απλά ίσια και ένα απλό μακιγιάζ,καθόλου έντονο.

Μ-Άντε πάμε,λέω και φεύγουμε

_30 λεπτά αργότερα_

Έχουμε φτάσει ήδη και πραγματικά τι να πω.Έχω δει τον Σπύρο με τουλάχιστον 3 διαφορετικές να βγαίνει από το κάτω δωμάτιο.Δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιες είναι τόσο,τόσο...Αχχ και απλά δεν τις πειράζει αυτό το πράγμα.Σαν να μην έγινε τίποτα.Να είναι μια από τις πολλές.
Και εμένα τι με νοιάζει,ας βγει έξω από το μυαλό μου επιτέλους...

Μ-Όχι ρε πούστη μου!

Αυτή ήμουν εγώ που μόλις έπεσε μια πάνω μου και μου γέμισε το φόρεμα με ουίσκι.

-Συγγνώμη

Με ένα απλό συγγνώμη νομίζει ότι σώζεται η κατάσταση.Ας πάω να το καθαρίσω καλύτερα.

Που είναι το μπάνιο τώρα;

Από εδώ ακούγονται φωνές οπότε δεν νομίζω.Ας ανοίξω αυτή τη πόρτα και ότι γίνει.

Πάλι καλά σωστά μπήκα ΚΑΙ δεν είναι κανείς μέσα.

Η πόρτα ξανά άνοιξε και μπήκε κάποιος μέσα.Καλά δεν χτυπάνε;;;Γύρισα να δω και έμεινα.

Μ-Τι κάνεις εσύ εδώ;;;