Γιατί εμένα;

Just a dream

Spyros' POV

*Κάποιος τραγουδάει*

Κοιτάω γύρω μου και βρίσκομαι σε ένα πάρκο.Είναι όλο πράσινο γρασίδι και έχει όλο κι όλο δύο κούνιες,που κάθεται μία κοπέλα με μακρύ,λευκό φόρεμα.Κάθεται πλάτη αλλά θα την αναγνώριζα παντού.

Σ-ΜΑΡΊΝΑΑΑ!Φώναξα αλλά καμία απάντηση,μάλλον δεν με ακούει.

Φώναξα ξανά και ξανά αλλά αυτή συνέχισε να κάθεται και να σιγοτραγουδάει κάτι.

Σ-Μαρίνα μου,γιατί δεν μου απαντάς;

Πήρα την απόφαση και την πλησίασα λίγο,αλλά σταμάτησα μερικά βήματα μετά, αφού σηκώθηκε και γύρισε προς το μέρος μου.

Μ-ΣΠΎΡΟ!Είπε και χαμογέλασε και έτρεξε να με αγκαλιάσει.

Μ-Σπύρο μου,αγάπη μου...

Με αγκάλιαζε τόσο σφικτά και δεν μπορούσε να το πιστέψει.Ξαφνικά όμως το χαμόγελο της έσβησε και μία έκφραση άγχους πήρε τη θέση του πανέμορφου χαμόγελου της.

Μ-Γιατί είσαι εδώ;Σπύρο γιατί είσαι εδώ πες μου,τι έκανες;

Σ-Μαρίνα καταρχάς ηρέμησε και έπειτα θα σου πω.

Καθίσαμε κάτω και την κράτησα αγκαλιά.Πόσο πολύ μου έλειψε όλο αυτό.

Σ-Δεν ξέρω πως βρέθηκα εδώ απλά χαίρομαι που είμαι εδώ,γιατί σε ξανά βλέπω.Αυτό μου αρκεί.

Δεν είπε τίποτα για λίγη ώρα.

Μ-Σου το είχα πει ότι σου πάνε πολύ τα λευκά...Είπε και γέλασε γιατί ήξερε ότι ήταν άσχετο.

Δεν το είχα προσέξει αλλά και εγώ λευκά φορούσα.

Σ-Τι είναι εδώ;

Μ-...

Σ-Μαρίνα μου γιατί δεν μου απαντάς;

Έφυγε από την αγκαλιά μου και σηκώθηκε όρθια,έχοντας μου πλάτη.Τι έπαθε τώρα;

Ακολούθησα τα βήματα της και σηκώθηκα και εγώ αλλά έμεινα μερικά βήματα πίσω.

Κάποια στιγμή δεν άντεξε και ξέσπασε σε κλάματα.Έτρεξα κοντά της αλλά αυτή δεν με κοιτούσε.

Σ-Γιατί κλαις;Τι έχει γίνει;

Μ-Σπύρο μου,εδώ που βρίσκομαι δεν είναι ένα απλό μέρος,είναι αυτό το ενδιάμεσο που βλέπουμε στις ταινίες και για να βρίσκεσαι εδώ.Δεν είναι καλά τα πράγματα.Σε παρακαλώ φύγε!Η καρδιά μου σπάει σε χίλια κομμάτια αλλά θα είμαι χαρούμενη μόνο αν ξέρω ότι είσαι καλά...και ζωντανός.

Της έπιασα το πρόσωπο με τα χέρια μου και της σήκωσα το κεφάλι για να με κοιτάει.

Σ-Άκουσε με,δεν με νοιάζει αν είμαι ζωντανός,νεκρός ή σε κόμμα.Από τη στιγμή που είμαι μαζί σου δεν με νοιάζει τίποτα.

Μ-δεν είναι έτσι ρε γαμώτο,θέλω να είσαι καλά,να συνεχίσεις να ζεις καν'το για εμένα...

Σ-ΓΑΜΏΤΟ ΚΑΤΆΛΑΒΕ ΤΟ.ΣΕ ΑΓΑΠΆΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΖΉΣΩ ΧΩΡΊΣ ΕΣΈΝΑ.ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΏ ΜΊΑ ΖΩΉ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΆΡΧΕΙΣ...Σε παρακαλώ,μη με κάνεις να ζήσω μία ζωή στην οποία θα λέω πως θα ήταν τα πράγματα αν ήσουν μαζί μου...Σ αγαπάω ρε γαμώτο,σ αγαπάω.

Όσο και αν δεν μ αρέσει να κλαίω,δεν άντεξα άλλο ρε!Δεν θέλω να φανταστώ μία ζωή χωρίς αυτή,γιατί αυτή η ζωή θα είναι κόλαση.

Κάτι άλλαξε και τη θέση του γαλήνιου,μπλε ουρανού είχε πάρει ένας δυνατός αέρας που φυσούσε γύρω μας.

Σ-Σε παρακαλώ δεν θέλω να σε χάσω πάλι γαμώτο,κατάλαβε το.Και αν θες να με βλέπεις ευτυχισμένο,πάλεψε.Γίνε η Μαρίνα που ξέρω και πάλεψε!Πάλεψε να ζήσεις!Πάλεψε για να σε έχω πάλι δίπλα μου...

Είπα και άφησα το χέρι της.Χάθηκε μέσα στον αέρα,όπως και εγώ.

"If you ever loved somebody put your hands up,

If you ever loved somebody put your hands up,

And now they're gone and you're wishing ypu could give them everything"

Ξύπνησα και άκουσα το ραδιόφωνο που είχε μείνει ανοιχτό να παίζει το "just a dream".

Ας ελπίσουμε ότι δεν ήταν απλά ένα όνειρο...