Spyros' POV
Γαμώτο δηλαδή.Γιατί να τα φέρει έτσι η τύχη και να την δω ξανά;Γιατί να την ακούσω να τραγουδάει το συγκεκριμένο τραγούδι;Γιατί να μου έρθουν πάλι όλες μας οι στιγμές στο μυαλό ενώ έκανα τόσο κόπο να της θάψω όσο πιο βαθιά γίνεται.Γιατί;
Έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα από εκεί αν και την άκουσα να φωνάζει το όνομα μου και η αλήθεια είναι ότι θα γυρνούσα αν δεν τη συναντούσα ξαφνικά στη γωνία.
Flashback
Μ-Σπύροο
?-ΣΠΎΡΟ!
Σ-Χρύσα;
End of flashback
Δεν το πίστευα αυτό που έβλεπα.Την αδερφή μου μετά από τόσο καιρό.
Την αγκάλιασα,τη σήκωσα στον αέρα και την έκανα σβούρες και πραγματικά εκείνη την ώρα ξέχασα τελείως τη Μαρίνα.
Μετά από αρκετή ώρα την άφησα κάτω και είπε ότι θα μου εξηγούσε αργότερα όταν θα φτάναμε στη πιο κοντινή καφετέρια,δηλαδή τώρα.
Μπήκαμε μέσα και καθίσαμε σε ένα τραπέζι και τότε ξεκίνησαν οι ερωτήσεις.
Σ-Καταρχάς πότε ήρθες;Οι γονείς μας το ξέρουν;Αν δεν το ξέρουν πώς έφυγες από το οικοτροφείο;Γιατί είσαι εδώ;Πες μου σε παρακαλώ τι συμβαίνει...
Χρ-Άμα με αφήσεις θα σου τα πω όλα.Λοιπόν, ήρθα σήμερα,πριν λίγες ώρες για την ακρίβεια.Άφησα τα πράγματα μου στο ξενοδοχείο και θα έκανα μια βόλτα και θα σε έπαιρνα αργότερα τηλέφωνο.Αλλά τελικά η μοίρα τα έφερε αλλιώς.Η μαμά και ο μπαμπάς δεν το ξέρουν ότι είμαι εδώ γιατί αν θυμάσαι δεν ήθελαν να είμαστε κοντά μέχρι να ξεχαστεί το θέμα.
Σ-Στο οποίο θέμα εγώ ήμουν σε αυτοάμυνα και εσύ το θύμα αλλά ο πατέρας μας δεν το πίστευε στην αρχή και αποφάσισε ότι ήταν καλύτερο να μας χωρίσουν.
Χρ-Ρε συ Σπύρο,να σου πω κάτι; Όταν πλάκωσε η αστυνομία εσύ ήσουν γεμάτος μελανιές και αίματα,εγώ παραλίγο άντε τώρα δεν θέλω να το πω και υπήρχε και ένας νεκρός.Τι να έκανε;
Σ-Τέλος πάντων...Πάντως και το να φύγουμε δεν ήταν λύση!
Χρ-Συνεχίζω.Και από το οικοτροφείο έφυγα με το ζόρι.Είναι μία καθηγήτρια που με συμπαθεί πολύ.Αυτή με βοήθησε να φύγω για μερικές μέρες,αφού της εξήγησα τι είχε γίνει και πως κατέληξα εκεί μέσα.Καιιι έφτασα εδώ γιατί ήθελα να σε δω και να γνωρίσω τη κοπέλα που με έχεις πρήξει.
Κοίταξα τον καφέ μου.
Σ-Χωρίσαμε.
Χρ-Τι έγ-
Σ-Δεν θέλω να το συζητήσω.Απλά και εγώ έκανα μαλακία και αυτή δεν ήταν αυτή που νόμιζα.
Χρ-Την αγαπάς;
Σ-Ε;
Χρ-Σε ρωτάω την αγαπάς;
Σ-Όχι βέβαια!
Χρ-Σε εμένα μιλάς.
Σ-Και να την αγαπάω δεν έχει νόημα πια.
Χρ-Ωραία αφού την αγαπάς,γιατί δεν πας να την πιάσεις να τα ξεκαθαρίσετε όλα να σου πει αυτή τα δικά της να της πεις και εσύ και να τελειώνεις...Γιατί Σπύρο μου φαίνεται,δεν έχετε τελειώσει ακόμα με τη Μαρίνα.
Σ-Θυμάσαι και πώς την λένε;
Χρ-Εσύ τι λες;
Σ-Δεν έχουμε κάτι να ξεκαθαρίσουμε,ο καθένας πήρε τις αποφάσεις του και αυτή διάλεξε να με εκδικηθεί.Και δεν ξέρω πότε θα το κάνει αλλά είμαι προετοιμασμένος.
Της εξήγησα ακριβώς όλη τη κατάσταση,το βράδυ έξω από το σπίτι της και το υπόλοιπο διάστημα μέχρι και σήμερα.
Χρ-Κάτσε κάτσε,θες να μου πεις ότι δεν έχετε ξανά μιλήσει από τότε;
Σ-Όχι.
Χρ-Αγόρι μου είσαι μαλάκας;
Σ-Γιατί βρίζεις ρε Χρύσα;Εγώ φταίω;
Χρ-Έχεις σκεφτεί ότι όλα αυτά μπορεί να είναι απλώς μία παρεξήγηση;Όπως και με το δικό μας θέμα κάτω στην Αθήνα;
Αυτό δεν το είχα σκεφτεί.
Χρ-Κοίτα κακομοίρη μου να αφήσεις τη κοπέλα να σου εξηγήσει,γιατί αν όντως σήμερα την άκουσες να σε φωνάζει και μετά σε είδε με εμένα θα νομίζει άλλα πράγματα.
Ακολούθησε σιωπή.
Χρ-Λοιπόν Σπυράκο μου, θα τα πούμε αργότερα γιατί έχω μία δουλειά. Α!Μπορείς να μου δώσεις το τηλέφωνο του Άγγελου,τον θέλω κάτι.
Την χαιρέτισα και έφυγε με το κινητό της στο χέρι να καλεί κάποιον...
Xrysa's POV
Χρ-Άγγελε μου, τι κάνεις η Χρύσα είμαι η αδερφή του Σπύρου, με θυμάσαι έτσι; Μήπως μπορείς να μου δώσεις τη διεύθυνση της Μαρίνας;
أنت تقرأ
Γιατί εμένα;
أدب المراهقين"Είναι ο καινούριος" είπε και τα βλέμματα μας με τον νέο μαθητή κλειδώθηκαν σαν να ήμασταν μόνο οι δυο μας. ... "Είσαι μαλάκας" είπα "ωραίος μαλάκας" μου απάντησε. Όχι δεν θα έπεφτα πάλι σε αυτή τη παγίδα. Όχι ξανά. ... "Κανένας δεν πρέπει να μάθει...
