Γιατί εμένα;

Let the show begin

Marina's POV

Φτάσαμε το πρωί στο σχολείο και μπήκαμε πιασμένοι χεράκι-χεράκι.Αλλά η διάθεση μου χάλασε όταν πάτησα το πόδι μου στη τραπεζαρία.Το πρώτο πράγμα που είδα είναι μια Αντωνία να έχει πλαντάξει στο κλάμα και καμιά δεκαριά "φίλες" της γύρω να προσπαθούν να την παρηγορούν.Εντάξει δεν την χωνεύω με τίποτα αλλά κρίμα είναι να την βλέπεις να κλαίει.

Μ-Τι λες να έπαθε;;

Σ-Ούτε που με νοιάζει να σου πω την αλήθεια.

Μ-Τώρα γίνεσαι κακός.Ό,τι και να είναι παραμένουμε όλοι άνθρωποι.

Σ-Από πότε έγινες εσύ τόσο καλή;

Μ-Από τότε που μπήκες στη ζωή μου,είπα και τον φίλησα στο μάγουλο.

Σ-Μμμ,ισχύει γιατί αν ήσουν η παλιά καλή Μαρίνα τώρα θα την είχες ταράξει στο δούλεμα.

Μ-Έχεις ένα δίκιο εδώ.Αλλά είπαμε βοηθάμε αυτούς που έχουν ανάγκη.Κοίτα μπορεί να θέλω να την πνίξω αλλά δεν μου αρέσει να βλέπω τους άλλους να κλαίνε και από ό,τι κατάλαβα και μάλλον άκουσα-

Σ-Πότε πρόλαβες;

Μ-Πριν που περνούσαμε από το τραπέζι τους,από δίπλα,άκουσα ότι ο Αλέξης την παράτησε οπότε ειδικά για αυτόν τον μαλάκα δεν πρέπει να κλαίει καμία.

Σ-Καλά άσε την καλή σου πλευρά καλύτερα να κοιμάται και πάμε στα παιδιά να μάθουμε ακριβώς τι έγινε.

Μ-Καλημέρα παιδιά.

Όλοι-Καλημέρα.

Σ-Τι έγινε εδώ ρε;

Ν-Απλά το κοριτσάκι από εδώ τραβάει πάλι όλα τα φώτα.

Κ-Χώρισε με τον Αλέξη ή μάλλον ο Αλέξης την χώρισε και τώρα κάθεται και κλαίγεται για να την λυπηθούν.

Σ-Ορίστε η φίλη σας έπεσε ήδη στην παγίδα,είπε και με έδειξε.

Ι-Ρε Μαρίνα λες και δεν την ξέρεις.Όλα είναι ένα θέατρο.

Μ-Όπως έλεγα και πιο πριν για τον συγκεκριμένο δεν χρειάζεται να κλαίει καμία.

Κ-Ρε μην είσαι ηλίθια.Θα την λυπηθείς και μετά θα σου την φέρει από πίσω.Έτσι κάνουν.

Σ-Κατάλαβες μικρή;Οπότε μην ασχοληθείς καν,είπε και με αγκάλιασε.Και πριν προλάβουμε να κάτσουμε,χτύπησε το κουδούνι.

_ Δεύτερη ώρα _

Πάλι καλά τώρα έχουμε κενό,γιατί πρώτη ώρα είχαμε αρχαία και μόνο που δεν με πήρε ο ύπνος πάνω στο θρανίο.Εγώ με τα κορίτσια είμαστε πάνω στη τάξη ενώ τα αγόρια πρέπει να είναι έξω.Και βέβαια έχει ψωφόκρυο αλλά είναι βλαμμένα.