(Zawgyi)
အခန္း ၃ - တစ္စံုတစ္ေယာက္အတြက္ ေနာက္ဆုတ္ျခင္း။
အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ အိပ္မက္တို႔က ဝင္ေရာက္လာျပန္ေလသည္။ ၾကာပန္းတို႔ၿမိဳင္ဆိုင္စြာ ပြင့္ဖူးေနေသာကန္ေရျပင္ထက္၀ယ္ လႈိင္းၾကက္ခြပ္ေလးမ်ား ဖြဲ႔တည္လ်က္။
ေရကန္ကိုမ်က္ႏွာမူကာ ႐ွိေနသူကရိေပၚ။ သူ႔အေနာက္မွာေတာ့ ေရွာင္းက်န္႔ရပ္ေနကာ ရိေပၚထံသို႔ ခ်စ္မဝေသာ ခံစားခ်က္တို႔ျဖင့္ၾကည့္ၿပီး ျပံဳးေနေလသည္။
သို႔ေသာ္လည္း အေဝးကိုေငးေနသူထံမွ မဆိုင္းမတြေျပာလာေသာ စကားသံေၾကာင့္ သူ႔အျပံဳးတို႔က ၾကာၾကာမခံလိုက္ပါဘဲ ေပ်ာက္ပ်က္သြားရသည္။
"ငါ လက္ထပ္ေတာ့မယ္"
ေရွာင္းက်န္႔က ရိေပၚထံမွ စကားသံကိုၾကားၾကားခ်င္း အံ့အားသင့္ေနၿပီးေနာက္မွာ ရယ္ေမာလိုက္သည္။
"အ႐ွင့္သားက အေတာ္ေနာက္တတ္တာပဲ"
ရိေပၚက အေဝးကိုေငးၾကည့္ေနရာမွ သူ႔ထံသို႔လွည့္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္သည္။
"ေနာက္ေျပာင္ေနတာမဟုတ္ဘူး ငါတို႔ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ရပ္လိုက္ၾကရေအာင္"
"မျဖစ္ႏိုင္လိုက္တာ... တစ္ကယ္ပဲ ေနာက္ေျပာင္ေနတာမဟုတ္လား"
ေရွာင္းက်န္႔က ရိေပၚ၏ပုခံုးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆုပ္လိုက္ကာ မ်က္လံုးတို႔ကို တည့္တည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ရိေပၚက ထိုလက္တစ္စံုကို ျပန္လည္ပုတ္ခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ ထပ္မံ၍ေက်ာခိုင္းလိုက္သည္။
"မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ လမ္းမွားတစ္ခုေပၚ ငါတို႔နွစ္ေယာက္လံုး ဆက္မေလွ်ာက္သင့္ေတာ့ဘူး ေရွာင္းက်န္႔"
ဟိုယခင္က ျမတ္နိုးစြာေခၚေလ့ရွိေသာ နာမ္စားစကားလံုးေလးအစား စိမ္းကားေအးစက္ေသာေလသံျဖင့္ သူ႔အမည္ကိုအျပည့္အစံုေခၚလိုက္ေတာ့ ေရွာင္းက်န္႔၏ႏွလံုးသားထဲ နာက်င္သြားရသည္။
YOU ARE READING
မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍ [completed]
Fanfiction*မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍* တဲ့ 🌸 Title ကအတိုင်းပါပဲ မက်မွန်ပွင့်တွေကြားထဲက စချစ်ခဲ့ကြတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ သုံးဘဝအဆက်ဆက်ချစ်ခြင်းကိုဖတ်ရမှာပါ🌸 Preview - ရှေးဟောင်းအမွေအနှစ်ပြတိုက် တခုမှာ ပန်းချီတွေကြည့်ရင်း ပန်းချီတချပ်ဆီက ကဗျာလေးကို ဖတ်မိရာမှ '...