"အရွင့္သား..."
"ေရွာင္းက်န္႔ အဆင္ေျပရဲ႕လား ဘယ္လုိေနေသးလဲ"
"သားေလး ဘယ္နားနာေနေသးလဲ"
စိုးရိမ္တႀကီးေမးသံေတြက ေရွာင္းက်န္႔၏ အိပ္မက္နွင့္လက္ေတြ႕ဘ၀ကို ခြဲျခားေပးလိုက္သည္။ ပထမေတာ့ စိတ္ေၾကာင့္ျမင္ေယာင္ေနသလားဟု ေတြးမိေသာ္လည္း မဟုတ္ပါေခ်။
ေရွာင္းက်န္႔၏အေတြးတို႔က စိုးရိမ္တႀကီးေမးေနၾကေသာစကားသံမ်ားကို ၾကားေနရေပမယ့္လည္း အာရံုမ၀င္နိုင္ဘဲ အိပ္မက္ထဲက အေၾကာင္းအရာကသာ စိတ္ထဲစိုးမိုးေနသည္။
ပထမပိုင္း သူတို႔စေနာက္က်ီစယ္တာ၊ ရိေပၚကသူ႔ကို ေထာင္ဟြားလို႔ေခၚတာ စတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြက ယခင္ဘ၀ကအေၾကာင္းအရာေတြျဖစ္ၿပီး အားလံုးမွန္ကန္ေနသည္။
သို႔ေသာ္လည္း သူမိစၧာအျဖစ္ပံုစံေျပာင္းလဲသြားသည္ဆိုတာက ဘာႀကီးလဲ။ တစ္ခါမွမျဖစ္ခဲ့ဖူးသလို ျဖစ္လဲမျဖစ္လာနိုင္သည့္ အရာသာ။ သည္အတိုင္း ကေယာင္ေခ်ာက္ျခားမက္တာေနမွာပါေလ။
နစ္ေမ်ာေနသည့္ အေတြးမ်ားကိုအတင္းျဖတ္ခ်ရင္း ထိုင္ရန္ႀကိဳးစားလိုက္ေတာ့ ရိေပၚကထူေပးသည္။ နံေဘးမွ ရိေပၚကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိုးရိမ္ေနေသာ မ်က္၀န္းတစ္စံုကို ျမင္လိုက္ရသည္။
"အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"ကြၽန္ေတာ္... ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးအဆင္ေျပပါတယ္... အဲဒီ့ဟာက ခရမ္းကိုးလႊာေရခဲျမက္ ဟုတ္တယ္မလား"
အဆင္ေျပေၾကာင္းျပန္ေျဖရင္း သူေသာက္ခဲ့ေသာ ေသရည္ထဲမွအဆိပ္ပင္အေၾကာင္းေမးလိုက္သည္။ ေဆးပညာ၀ါသနာပါေသာ ဆရာေတာ့္ကိုကူညီရင္း ေဆးပင္၊ အဆိပ္ပင္ အေတာ္မ်ားမ်ားကိုခြဲျခားပံုေတြအေၾကာင္း သူသိထားတာျဖစ္သည္။ အနံ႔အရခြဲျခားတာလည္းအပါအ၀င္ေပါ့။
ရိေပၚကေတာ့ ေဘးမွအရီးေတာ္ကိုသာ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔ရဲ႕အရီးေတာ္ကေတာ့ ေရွာင္းက်န္႔ကိုသာေငးၾကည့္ေနၿပီး အေမးစကားကုိၾကားဟန္မတူေပ။
YOU ARE READING
မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍ [completed]
Fanfiction*မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍* တဲ့ 🌸 Title ကအတိုင်းပါပဲ မက်မွန်ပွင့်တွေကြားထဲက စချစ်ခဲ့ကြတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ သုံးဘဝအဆက်ဆက်ချစ်ခြင်းကိုဖတ်ရမှာပါ🌸 Preview - ရှေးဟောင်းအမွေအနှစ်ပြတိုက် တခုမှာ ပန်းချီတွေကြည့်ရင်း ပန်းချီတချပ်ဆီက ကဗျာလေးကို ဖတ်မိရာမှ '...