မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍ [completed]

အခန္​း ၃၈ - ​ေဟာဒီ့နာက်င္​​ေနတဲ့နွလံုးသားက​ေျပာ​ေနတယ္​"အဲဒီ့လူကခင္​ဗ်ားပဲ"တဲ့​ေလ

အခန္​း ၃၈ - ​ေဟာဒီ့နာက်င္​​ေနတဲ့နွလံုးသားက​ေျပာ​ေနတယ္​"အဲဒီ့လူကခင္​ဗ်ားပဲ"တဲ့​ေလ

ရိ​ေပၚအိမ္​ျပန္​​ေရာက္​​ေတာ့ ​ေရခ်ိဳး၊ ဘာညာကိစၥရပ္​​ေတြလုပ္​ၿပီး​ေနာက္​ ​ေရွာင္​ဟိုင္​နွင္​့ ည​ေနစာအတူစားသည္​။ ထို႔​ေနာက္​မွာ​ေတာ့ ​​ေနာက္​ရက္​ရိုက္​ကူးရမည္​့ ​ေနရာနွင္​့ dialogue ​ေတြဖတ္​သလို ​ေရးလက္​စသူတို႔၏ ဇာတ္လမ္​း​ေလးကိုလည္​း ဆက္​​ေရးသည္​။

နား​မည္​ႀကံ​ေတာ့ အခ်ိန္​ကည ၁၁နာရီ​ေက်ာ္​​ေန​ေလၿပီ။ အိပ္​ခ်ိန္​​ေရာက္​ၿပီဆို​ေသာ္​လည္​း လူကအိပ္​မရ။ ​ေန႔လည္​ကအ​ေၾကာင္​းသာ မ်က္လံုးထဲ တ၀ဲလည္​လည္​ျဖစ္​​ေနတာ​ေၾကာင္​့ သက္​ျပင္​းခ်မိသည္​။

အစက​ေတာ့ ဟန္​​က​ေလးပင္​လုပ္​မည္​ဟု စိတ္​ကူးထား​ေသာ္​လည္​း တစ္​ကယ္​ရို္က္​ကူးခ်ိန္​မွာ​ေတာ့ နီးကပ္​စြာရွိ​ေန​ေသာ ထိုလူသား​ေလးကို ျမတ္​နိုးစိတ္​က ထိန္​းမရနိုင္​ခဲ့​ေပ။

ျပန္​​ေတြးမိရင္​း မ်က္​နွာတစ္​ခုလံုး အၿပံဳး​တို႔​ေ၀​ေနစဥ္​မွာပင္​ အခန္​း​ေခါက္​သံၾကားတာ​ေၾကာင္​့လွည္​့ၾကည္​့​ေတာ့​ ​ေရွာင္​ဟိုင္​က အခန္​းထဲ၀င္​လာသည္​။

​ေရဇလံု​တစ္​လံုးကို​ေပြ႕လာၿပီး ပလတ္​စတစ္​ျခင္​း​ေတာင္​း​ေလးတစ္ခုကိုလည္​း လက္​​ေမာင္​းမွာခ်ိတ္လာ​ေသးသည္​။

ကုတင္​​ေဘး​ေရာက္​ကာမွ ျခင္​း​ေတာင္​းထဲမွ ပစၥည္​း​ေတြကို စားပြဲခံု​ေလး​​ေပၚ တင္​လိုက္​​သည္​။ ထိုအခါမွ ပု၀ါ၊ ​ေဆးဘူးနွင္​့ ပတ္​တီးလိပ္​ျဖဴျဖဴတို႔ ျဖစ္​​ေနသည္​ကို သူျမင္​လိုက္​ရသည္​။

"​နာမွမနာ​ေတာ့တာ ​ေဆးစည္​းဖု႔ိမလိုပါဘူး"

"စည္​းထားမွျဖစ္​မယ္​ ခဏ​ေနရင္​က်န္​႔က်န္​႔​ေရာက္​လာမွာ"

​ရိ​ေပၚ​ေၾကာင္​အ​ေနစဥ္​မွာပင္​ ​ေရွာင္​ဟိုင္​က အက်ႌကိုခြၽတ္​​ေစကာ လက္​​ေမာင္​းနွင္​့ပုခံုးကို ​ေဆးစည္​းဖို႔လုပ္​​ေတာ့သည္​။

"အစ္​ကိုႀကီးသက္​သာရဲ႕လားလို႔ ဖုန္​းဆက္​​ေမးလို႔ လက္​​ေမာင္​းကဒဏ္​ရာအရွိန္​နဲ႔ အဖ်ားတက္​​ေနတယ္​​ေျပာလိုက္​တယ္​ ဟီးဟီး"