မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍ [completed]

အခန္​း ၃၆ - ​ေရွာင္​းက်န္​႔... မင္​းဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ

အခန္​း ၃၆ - ​ေရွာင္​းက်န္​႔... မင္​းဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ

[Love Knot]

"ခင္​ဗ်ားက​ေရာက္​​ေတာင္​​ေနၿပီပဲ"

ပိုင္​စစ္​ယြမ္​၏ ႏႈတ္​ဆက္​စကားကိုၾကား​ေတာ့ က်င္​းယြမ္​ရွင္​းက လွည္​့ၾကည္​့ရင္​းၿပံဳးသည္​။ ထို​ေက်ာင္​းဆရာ​ေလးနွင္​့ သူသိခဲ့တာသိပ္​မၾကာ​​ေသး​ေသာ္​လည္​း ခင္​ဖို႔​ေကာင္​းသည္​။

​ေက်ာင္​းဆရာဆိုသည္​့အတိုင္​းပင္​။ ဉာဏ္​ထက္​ျမက္​ကာ စာအသင္​အျပ​လည္​း​ေတာ္​သည္​။ က်င္​းယြမ္​ရွင္​းတစ္​​ေယာက္​ ပက္​လက္​ကုလားထိုင္​တြင္​ လွဲ​ေနရာမွထိုင္​လိုက္​သည္​။

"မ်က္​မွန္​မပါ​ေတာ့ဘူး​ပဲ"

"အင္​း... ​မ်က္​မွန္​က စာၾကည္​့မွလိုတာ​ေလ အ၀တ္​သြားလဲလိုက္​ဦးမယ္​"

ပိုင္​စစ္​ယြမ္​​ေျပာၿပီးသည္​့​ေနာက္​ အခန္​းတစ္​ခုထဲ၀င္​မည္​့ဟန္​ျပင္​​ေတာ့ ယြမ္​ရွင္​းက​ေခါင္​းညိတ္​ျပလိုက္​သည္​။ သူက​ေတာ့ ​ေစာ​ေစာကတည္​းက ​ေရကူးရန္​အသင္​့ျဖစ္​​ေန​ေလၿပီ။

ယခုသူတို႔​ေရာက္​​ေနသည္​က ​ေရကူးကန္​တစ္​ခုမွာ။ သူကအလုပ္​အားသည္​့ရက္​ဆိုလွ်င္​ စာၾကည္​့တိုက္​သြားသည္​။ သို႔မဟုတ္​ member ၀င္ထားသည္​့ သည္​​ေနရာမွာ ​ေရလာကူးသည္​။

ထို႔​ေၾကာင္​့ ခင္​မင္​ၿပီး​ေနာက္​ပိုင္​း မု​ေရွာင္​ခ်င္​းကုိလည္​း member၀င္​ရန္​ တိုက္​တြန္​းျဖစ္​သည္​။ သည္​​ေန႔က သူတို႔နွစ္​​ေယာက္​ ​ေရကူးၿပိဳင္​ရန္​ ခ်ိန္​းဆိုထား​ေသာ​ေန႔ျဖစ္​သည္​။ အဆင္​သင္​့စြာပင္​ အျခားအသင္​း၀င္မ်ားလည္​း သိပ္​မရွိ​ေနပါ​ေခ်။

ခဏၾကာ​ေတာ့ ပိုင္​စစ္​ယြမ္​က ​ေရကူး၀တ္​စံုျဖင္​့ ျပန္​ထြက္​လာၿပီး ​ေသြးပူ​ေလ့က်င္​့ခန္​းလုပ္​သည္​။ ခဏ​ေန​ေတာ့ က်င္​းယြမ္​ရွင္​းက အ​ေတြးစတို႔ကို စုစည္​းရင္​းခံုမွထရပ္​ကာ ​ေရကူးကန္​အစပ္​သို႔ ​ေလွ်ာက္​သြားလိုက္သည္​။

"အသင္​့ပဲလား..."

"အင္​း..."

​​ေခါင္​းညိတ္​​ေျဖသံအဆံုးမွာ နွစ္​ဦးစလံုး ​ေရကန္​ထဲခုန္​ခ်လိုက္​သည္​။ သူ႔လို​ေျပးလႊားလႈပ္​ရွား​ေနရ​ေသာ နိုင္​ငံ့၀န္​ထမ္​းတစ္​​ေယာက္​အတြက္​ေတာ့ ​ေရကူးျခင္​းဟာလည္​း အားကစားတစ္​မ်ိဳးပင္​မဟုတ္​ပါလား။