[Love Knot]
ပန္းကန္သံ၊ ဇြန္းသံ ခပ္တိုးတိုးမွလြဲ၍ တိတ္ဆိတ္ေနေသာအခန္းငယ္။
မ်က္စိေရွ႕မွ ထမင္းကို ဇြန္းနွင့္ခပ္ယူေနပါေသာ္လည္း စီးက်ေနေသာမ်က္ရည္တို႔ေၾကာင့္ အဆင္မေျပပါေခ်။ ထို႔အတူ တစ္၀ိုင္းထဲထိုင္ေနသည့္ အျခားသူေတြလည္း ထိုနည္းတူပင္။
ပိုင္စစ္ယြမ္တစ္ေယာက္ ထမင္းစားေနရင္းမွ စီးက်ေနသည့္မ်က္ရည္တို႔ကို သုတ္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခံစားခ်က္တို႔ကို မထိန္းနိုင္သည္မို႔ ရႈိက္သံတို႔ထြက္လာရသည္။
ထိုအခါေဘး၌ထိုင္ေနေသာမိခင္ျဖစ္သူက လက္ထဲမွဇြန္းနွင့္ ခက္ရင္းကိုခ်လိုက္ကာ သူ႔မ်က္ရည္ေတြကို လွမ္းသုတ္ေပးသည္။
သူေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူက ၿပံဳးျပေနသည္။ သူငယ္စဥ္ကတည္းက သည္လိုမိသားစုဘ၀ကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ေတာင့္တခဲ့ရပါသလဲ။ အခုေတာ့ ေ၀းကြာခဲ့သည့္ မိခင္ျဖစ္သူကို ျပန္လည္ရွာေတြ႕ခဲ့ေလၿပီ။
"မ်ားမ်ားထည့္စားေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
ပိုင္စစ္ယြမ္ေခါင္းညိတ္ရင္း မိခင္ျဖစ္သူထည့္ေပးလာေသာ ပန္းကန္ထဲမွဟင္းတစ္ဖက္ကို ခပ္၀ါးလိုက္သည္။ မိခင္၏ ေမတၲာေၾကာင့္ပဲလားမသိ။ အခါတိုင္းစားေနက် အရသာေတြထက္ကို ခံတြင္းထဲၿမိန္ယွက္ကာ အရသာရွိေနခဲ့သည္။
က်င္းယြမ္ပိုင္က အစ္ကိုျဖစ္သူကိုရွာေတြ႕ၿပီဆိုတာ မိခင္ျဖစ္သူကို ေျပာျပလိုက္ၿပီးေနာက္ အတူငိုပြဲဆင္ခဲ့ၾကၿပီးေလၿပီ။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုထမင္းစားခ်ိန္အထိ ပိုင္စစ္ယြမ္မွာ မ်က္ရည္က်မိေနဆဲပင္။
"ကိုႀကီးသိရင္ အရမ္းေပ်ာ္သြားမွာ..."
"ဟင့္အင္းေမေမ... ယြမ္ရွင္းကို ဒီကိစၥေတြ မေျပာပါန႔ဲဦးေနာ္..."
က်င္းမင္ယြဲ႕၏စကားေၾကာင့္ ပိုင္စစ္ယြမ္က အလန္႔တၾကားျဖင့္ ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။ မိတ္ေဆြအျဖစ္ ခင္မင္ေနသည္ဆိုေသာ္လည္း ေမေမ့ရဲ႕သားတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ယြမ္ရွင္းကို ရင္မဆိုင္နိုင္ေသးေပ။
YOU ARE READING
မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍ [completed]
Fanfiction*မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍* တဲ့ 🌸 Title ကအတိုင်းပါပဲ မက်မွန်ပွင့်တွေကြားထဲက စချစ်ခဲ့ကြတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ သုံးဘဝအဆက်ဆက်ချစ်ခြင်းကိုဖတ်ရမှာပါ🌸 Preview - ရှေးဟောင်းအမွေအနှစ်ပြတိုက် တခုမှာ ပန်းချီတွေကြည့်ရင်း ပန်းချီတချပ်ဆီက ကဗျာလေးကို ဖတ်မိရာမှ '...