မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍ [completed]

အခန္​း ၆၀ - အရွင္​့သားကတစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​နဲ႔တူ​ေနလို႔။

နံနက္​ခင္​း​ေန​ေရာင္​က ​ေလာကတစ္​ခြင္​သို႔ ​ေတာက္​ပစြာ ျဖာက်​ေနသည္​။ ရိ​ေပၚက နန္​း​ေဆာင္​၏ ျပတင္​းတံခါးေဘးတြင္​ရပ္​ကာ ဟိုးအ​ေ၀းကို​ေငး​ေမာ​ေနၿပီး ​ေျခသံုးလွမ္​းခန္​႔အကြာမွာ​ေတာ့ ​ေရွာင္​းက်န္​႔ရွိ​ေနသည္​။

"ကိုယ္​ရံ​ေတာ္​​ေ႐ြးခ်ယ္​ပြဲကို မင္​း​ေရာက္​လာလိမ္​့မယ္လို႔ ဒီမင္​းသားမထင္​ထားခဲ့ဘူး ဘာလို႔၀င္​ၿပိဳင္​ခဲ့တာလဲ"

"အရွင္​့သားကို ကာကြယ္​​ေပးခ်င္​လို႔ပါ"

"ဒါပဲလား"

"ဟုတ္​ကဲ့"

​ရိုးရွင္​းလြန္​း​ေသာ​ေျဖသံအဆံုးမွာ မ်က္​၀န္​းတစ္​စံုက​ ​ဟိုးအ​ေ၀းမိုး​ေကာင္​းကင္​ကို ​ေငး​ေမ​ာ​ေနရာမွ ​ေရွာင္​းက်န္​႔ထံ​သို႔​ေရာက္​ရွိလာသည္​။

ထိုအခါသတိထားလိုက္​မိသည္​က ​​ေပ်ာ္​႐ႊင္​​ေနဟန္​ရသည္​့ ​ေရွာင္​းက်န္​႔၏မ်က္​၀န္​းတစ္​စံု။

"ဘာလို႔နွစ္​ႀကိမ္​​ေတာင္​မွ မင္​းရဲ႕အသက္​နဲ႔ရင္​းၿပီး ကာကြယ္​​ေပးခဲ့တာလဲ"

သိလိုစိတ္​တို႔​ေရာ​ေထြး​ေန​ေသာ ​ေမးသံအဆံုးမွာ ရုတ္​တရက္​ပင္​ ​ေရွာင္​းက်န္​႔၏မ်က္​၀န္​းတို႔က ​ေဆြးရိပ္​သမ္​းသြားရသည္​။ ​ရိ​ေပၚမျမင္​​ေစရန္​ ​ေခါင္​းကိုငံု႔လိုက္​​ေသာ္​လည္​း မမွီလိုက္​ပါ​ေခ်။

"အမွန္​အတိုင္​း၀န္​ခံရရင္​ အရွင္​့သားက ကြၽန္​​ေတာ္​မ်ိဳး အရင္​ကသိခ့ဲဖူးသူ တစ္​​ေယာက္​နဲ႔ အရမ္​းတူလို႔ပါ"

ရိ​ေပၚအံ့ၾသသြားမိသည္​။ အ​​ေၾကာင္​းရင္​းကသည္​​ေလာက္အထိ ရိုးရွင္​းမည္​ဟု မထင္​ထားမိ။ ဒါမွမဟုတ္​ ​အ​ေျဖကိုအမွန္​အတိုင္​းမ​ေျပာတာမ်ားလား။ ဘာ​ေၾကာင္​့မ်ားလဲ။

အ​ေ​ၾကာင္​းရင္​းက မည္​သို႔ပင္​ဆို​ေစ​ ​ေရွာင္​းက်န႔္​ထံတြင္​ သူ႔အ​ေပၚမ​ေကာင္​းႀကံလိုစိတ္​မရွိဘူးဆိုတာကို​ေတာ့ သူ၏စိတ္​နွလံုးသားထဲမွ အျပည္​့အ၀ယံုၾကည္​​ေနသည္​။

ထို႔​ေၾကာင္​့ ​ေခါင္​းငံု႔ကာရပ္​​ေန​ေသာ ​ေရွာင္​းက်န္​႔ကို တစ္​ခ်က္​မွ်ၾကည္​့ၿပီး​ေနာက္​ ဓားမ်ားထားရာစင္​ဘက္​သို႔​ ​ေလွ်ာက္​သြားလိုက္​သည္​။