"စစ္သူႀကီးကို လာေတြ႕တဲ့သူရွိပါတယ္"
"ဘယ္သူလဲ"
"အိမ္ေရွ႕စံရဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္ပါ"
ညီလာခံမွျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ အိမ္ေတာ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပင္ အခန္းထဲ၀င္သြားကာ စဥ္းစားခန္း၀င္ေနခဲ့ေသာ စစ္သူႀကီးက်န္း... အိမ္ေရွ႕စံရဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္ ေရာက္လာသည္ဆိုတာေၾကာင့္ အျမန္၀င္ခဲ့ခိုင္းလိုက္သည္။
"စစ္သူႀကီးက်န္း"
"ကုိယ္ရံေတာ္ေရွာင္း ထိုင္ပါဦး"
"အရွင့္သားက ေပးခိုင္းလိုက္တာပါ"
ေရွာင္းက်န္႔က စစ္သူႀကီးက်န္းၫႊန္ျပေသာထိုင္ဖံုေပၚတြင္ ထိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ စာအိတ္ေလးကို စားပြဲေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ စစ္သူႀကီးက်န္းလည္း အေရးႀကီးကိစၥ ျဖစ္နိုင္ေၾကာင္းေတြးမိၿပီး ခ်က္ခ်င္းပင္ဖြင့္ေဖာက္ကာ ဖတ္လိုက္ေလသည္။
'အေမွာင္ထုကို နွစ္ၿခိဳက္တဲ့သူေတြက ေလာကႀကီးကိုအလင္းေပးတဲ့ ေကာင္းကင္ထက္ကေနမင္းကို ေျမျပင္ဆီဆြဲခ်ဖို႔ႀကံစည္ရင္း အခြင့္ေကာင္းကို ေစာင့္ေနတတ္ၾကတယ္။ ေနမင္းရဲ႕အနားမွာ ကာကြယ္ေပးမယ့္သူသာ မရွိဘူးဆိုရင္ ေလာကႀကီးက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သာယာလွပနိုင္ေတာ့မွာလဲ။'
"အင္း... အရွင့္သားက တစ္ကယ္ အေျမာ္အျမင္ႀကီးတာပဲ"
အမွာစာကုိဖတ္ၿပီးေနာက္ စစ္သူႀကီးက်န္းက ေခါင္းကိုတဆတ္ဆတ္ညိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွစာ႐ြက္ျဖဴတစ္႐ြက္နွင့္ စုတ္တံကိုယူကာ တစ္စံုတစ္ရာေရးကာေခါက္လိုက္ၿပီး ေရွာင္းက်န္႔ထံသို႔ေပးသည္။
"ကိုယ္ရံေတာ္ေရွာင္း အရွင့္သားကို ဆက္သေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့"
ေရွာင္းက်န္႔လည္း စစ္ပြဲအတြက္လုပ္ေဆာင္ရမည့္ ကိစၥရပ္ေတြရွိေသးတာေၾကာင့္ အရွင့္သားကိုေပးရမည့္စာကိုယူကာ နန္းေတာ္ဆီသို႔ အျမန္ဆံုးျပန္လာခဲ့ေလေတာ့သည္။
YOU ARE READING
မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍ [completed]
Fanfiction*မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍* တဲ့ 🌸 Title ကအတိုင်းပါပဲ မက်မွန်ပွင့်တွေကြားထဲက စချစ်ခဲ့ကြတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ သုံးဘဝအဆက်ဆက်ချစ်ခြင်းကိုဖတ်ရမှာပါ🌸 Preview - ရှေးဟောင်းအမွေအနှစ်ပြတိုက် တခုမှာ ပန်းချီတွေကြည့်ရင်း ပန်းချီတချပ်ဆီက ကဗျာလေးကို ဖတ်မိရာမှ '...