O gün beni eve Lucas bıraktı. Kapının önüne geldiğimizde vedalaşırken beni yavaşça yanağımdan öptüğünde kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettim, koşar adımlarla eve girip kapıyı arkamdan kapadığımda karşımda annemi buldum.
"Saatin kaç olduğunun farkında mısın küçük hanım? Kimdi o çocuk? Onunla mı birlikteydin bu saate kadar? Okuldan mı? Adı ne?
"Anne lütfen biraz sakin olur musun? Onun adı Lucas tamam mı bizim bölümden. Dersten sonra birer kahve içtik, gecikeceğim için haber vermeliydim biliyorum ama unutmuşum. Afedersin. Oldu mu? Aldın mı cevaplarını?"
"Cara, özür dilerim. Niyetim seni sorguya çekmek değil ama merak ettim seni. Daha önce hiç yapmadığın bir şey bu, o çocuğu da ilk kez görüyorum biraz endişelenmem normal yani."
"Kendine arkadaş bul diyordun ya, buldum işte. Bu arada yarın da yılbaşı partisine gideceğim haberin olsun."
"Ne? O çocukla mı? Bu da nereden çıktı şimdi Cara? Partilerden hoşlanmadığını sanıyordum."
"Fikrimi değiştirdim."
Annemden kaçıp odama gittiğimde çoktan verdiğim karardan pişmanlık duymaya başlamıştım. Keşke partiye gitmeyi kabul etmeseydim. Ne giyecektim? Diğer kızlar benimle dalga geçer miydi acaba? Dolabımı açıp giyebileceğim elbiseleri tek tek yatağımın üzerine çıkardım zaten pek fazla alternatifim de yoktu. Birkaç kombini deneyip çıkardıktan sonra, daha önce kuzenimin düğününde giydiğim siyah elbisemi giymeye karar verdim eminim diğer kızların kıyafetlerinin yanında sönük kalacaktı ama başka seçeneğim yoktu. Uygun bir de ayakkabı bulmayı başardıktan sonra biraz rahatlamıştım. Yatağıma uzanıp telefonumu elime aldığımda Lucas'tan mesaj gelmiş olduğunu fark ettim.
"Hey, orda mısın?"
"Burdayım, başıma açtığın dertle uğraşıyorum. Partiye hazırlık..."
"Benimle gelmeyi kabul ettiğin için çok mutluyum Cara, sanırım bu gece heyecandan uyuyamayacağım."
"Ben de çok heyecanlıyım. İlk kez bir okul partisine gideceğim."
"Benim heyecanlı olmamın sebebi partiye gidecek olmam değil, seninle birlikte bir partiye gidecek olmam. Beni heyecanlandıran sensin."
"Eminim o partide seninle olmak isteyen bir sürü kız vardır."
"Ama o kızların hiçbiri senin kadar özel değil Cara Wilson."
"Öyle mi Lucas Green? Peki beni özel yapan şey nedir?"
"Seni özel yapan şey; ne kadar özel biri olduğunun farkında bile olmaman."
Geç saatlere kadar Lucas'la mesajlaştıktan sonra uyumak için pijamalarımı giyip yattığımda uykuya dalmadan hemen önce şunu fark ettim; bugün bütün gün boyunca intiharla ilgili tek bir şey bile düşünmemiştim.
Sabah kahvaltıda hep birlikteydik. Günlerden Cumartesi olduğu için babam da bizimle beraber kahvaltıdaydı.
"Demek akşam partiye gideceksin, bu senenin diğerlerinden farkı ne acaba merak ettim."
"Aslında bir farkı yok baba, sadece... biliyorsun mezun olduktan sonra okul yıllarımı hatırladığımda güzel bir anım olsun istedim bu mezuniyetten önceki son parti."
"Yani bu durumun dün seni eve bırakan çocukla bir alakası yok öyle mi?" Anlaşılan annem babama Lucas'tan bahsetmişti.
"Tamam peki size karşı dürüst olacağım. Beni partiye Lucas davet etti ben de kabul ettim."
"Ne yani çıkıyor musunuz?" Soruyu Jacob sormuştu.
"Hayır yok öyle bir şey, biz arkadaşız sadece."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON ŞANS
General FictionÜniversite son sınıf öğrencisi Cara 22. doğum gününde bir karar alır. Hayatından o kadar sıkılmıştır ki eğer bir sonraki doğum gününe kadar hayatında, hayatına anlam katacak bir şey olmazsa ve kendine yaşamak için bir neden bulamazsa bir sonraki doğ...