Hacky de Belen POV
Pagkauwi namin sa mansiyon ay pinadiretso na kami ni Nanay Erlinda sa dining room. Nakahanda na ang hapag at kakain na lang talaga kami. Nasa hindi kalayuang gilid na naman si Nay Erlinda. May dalawang katulong na nagsasalin ng inumin. Mamaya ay tatabi ang mga ito kay Nay Erlinda at mag-aabang kung may kailangan ba kami. Hindi ako komportable sa kanila. Hindi ako sanay na may nakatingin sa akin habang kumakain. I even grow eating alone. Thats why this is so weird for me.
"You can go." Utos ni Tom sa kanila.
Alam niyang hindi ako komportable sa kanila.
Aangal pa sana si Nay Erlinda ngunit inunahan na siya ni Tom.
"Just go. She's not comfortable with you here."
Wala na silang ibang nagawa kun'di sundin ang utos ni Tom. Naglaho sila sa isang pintuan na patungo sa dirty kitchen.
"Sorry. Our family is kind of traditional that's why they are like that." Paliwanag ni Tom.
"Naiintindihan ko pero hindi talaga ako komportable sa kanila. It's fine pag may mga bisita pero kung tayo lang naman ay hindi na kailangan. Pwede akong magluto. Actually yuon talaga ang gusto kong gawin." Paliwanag ko. Ako na ang naglagay ng kanin sa pinggan niya.
"You will cook for me?" He asked while watching what I'm doing.
"Oo, kung pwede. Marami na akong alam na luto. Hindi ko nga lang alam kung magusgustuhan mo." Natatawa kong sabi. "Anong gusto mong ulam?"
"That pochero." Pinanuod niya ako sa paglalagay ng ulam sa pinggan niya. "Ano pang iba mong plano bukod sa ipagluto ako?"
Ang sariling pinggan ko naman ang nilalagyan ko ng pagkain. "Marami. Gusto ko ako naghahanda ng isusuot mo araw-araw, ng mga kakailanganin mong gamit sa trabaho. I'll take care of you. Massage you when you're tired. We can go travel too or just go to a nearest park. As long as I don't have work I will always be with you and get what you need. I can wait for you while you're in a gym. I will wait with a towel and wipe your sweats if you're done. I can go to your friends hangouts too. If that's fine for you. I will always be in a stand by with you. Just like a normal wife."
"Uhmm." I saw his smile before he sip in his glass of water.
Tom is busy in the study room. Ako naman at pumuslit at hinanap si Nay Erlinda. Una akong pumunta sa dirty kitchen. Walang tao duon. May isa pang pintong bukas. Lumapit ako duon at agad nakita ang iba pang kasambahay, mga lalaking tauhan at si Nay Erlinda na rin. Ang lugar na ito ay living room para sa kanila. May sofa set at tv. Kumpleto iyun. May DVD player at speakers. They have cable too. Ang mga susunod na pinto ay mga kuwarto na nila. Kasalukuyan silang nanunuod ng local drama series tungkol sa kabit-kabit.
"May kailangan ka ba?" Si Nay Erlinda.
"Busy po ba kayo? May mga itatanong lang po." Nahihiya kong sabi dahil nadistorbo ko sila sa panunuod.
Agad naman akong nilapitan ni Nay Erlinda. Nagtungo kami sa dining at duon naupo. Tinimplahan niya na rin ako ng gatas.
"Ano ba yun, hija?"
Nanay Erlinda look like a cold person. She's doesn't smile and laugh that much. She really looks like a mayordoma in the movies that I watched. Strict and cold. But she's not that cold. She smile too but not that much. She's also very polite and kind. Its just that she doesn't look approachae but she actually is.
"Tungkol po sana kay Tom. Gusto ko po sana siya magkwento sa mga nangyari sa kaniya this passed few years at tungkol na rin sa ibang bagay kaso alam niyo naman iyun hindi palakwento. Gusto niya ako lang ang nagkukwento."
BINABASA MO ANG
Storm In The Middle Of Summer
Romance"Joanna" Tawag ko sa kaibigan ko. "Totoo bang masayang ma-in love?" Tanong ko habang nakatingin sa kawalan. "Oo, naman. Kaya nga maraming nagpapakatanga dahil sa pag-ibig. Kasi alam nilang sasaya sila dahil dito." Siguradong sagot ng aking kaibigan...
