Mr.Park || {Jikook}✅

~ 4.8 ~

Bölüm Şarkısı: Intro ( Through the night)

Jimin uzaklara gideli yıllar geçmiş, Yurin büyüyüp okula başlayalı uzun bir zaman olmuştu. Jungkook uzayan saçlarını kesmeyi bırakmış, kendine bakmayalı ucu açık aylar geçmişti. Jimin yurt dışında eğitimlere başlamış, Jungkook ile boşanmış ve yeni bebeğini tek başına doğuralı baya olmuştu. Jungkook elindeki kağıt kalemi bırakıp küçük kızının elinde tarakla karşısına geçmesini beklemeye başlamıştı. Yıllardır her gece düzenli olarak Yurin karşısına geçip saçlarını babasına ördürürdü. Jimin gittiğinde Yurin henüz 3 yaşındaydı, şimdi ise 7'sine basacaktı. Jungkook küçük kızının saçlarını nazikçe tarayıp saçlarını ördükten sonra alnına küçük bir öpücük bırakmıştı. Hala Jimin gibi kokuyor, her gece babasıyla uyuyor ve gün geçtikçe ona daha çok benziyordu. Jungkook, Jimin'i asla unutamayacağını anlamış ama onu aramayı bırakmıştı. İçinde bir yerlerde hep umudu vardı. Jimin bir gün dönecek ve her şeye rağmen birlikte küçük kızlarıyla yeniden yuva kuracaklardı. Jimin, Yurin'e giderken bir söz vermişti ve tabiki Jungkook duymuştu.

"Küçük Yurin, sen tam 10 yaşına geldiğinde seni görmeye geleceğim. Söz veriyorum. Bir şeyleri yoluna koymam gerekiyor. Ne kadar erken gidersem o kadar erken dönerim. Sakın arkamdan göz yaşlarını akıtma. Kapıdan çıktığımda beni güzelce uğurlayacak ve her zaman babanla birlikte uyuyacaksın. Ben gelince hep beraber uyuyacağız. Hadi birbirimize söz verelim. Geri döneceğime söz veriyorum."

Jungkook derin bir soluk alıp küçük kızının elinden tutarak odalarına ilerledi. Koskocaman odanın tamamen Jimin tarafından tasarlanmış olması Jungkook'u gerim gerim geriyordu. Jimin'in giderken yakıp yıktığı tüm odası küçük Yurin ile birlikte toplamıştı Jungkook. Kırılan tüm çerçeveleri toparlamış ve yeniden fotoğraflarını asmışlardı. Dolan gözlerinin Yurin silene kadar farkında bile değildi. İçten olduğunu düşündüğü bir gülümseme sunduktan sonra kızına pijamalarını giydirip o uyuyana kadar bekledi. Saatler hızla geçti ve Jungkook odadan çıkıp salona geçti. Salonda sakin sakin oturup duvarları izlerken geç olmasına rağmen kapı çaldı. Jungkook kaşlarını çatıp kapıyı açmak için ayaklandıktan sonra kapı bir kez daha çaldı. "Çok sabırsız biri" diye düşünürken kapıya ulaşmıştı bile Jungkook. Kapıyı yavaşça araladığında karşısında Jimin'i gördükten hemen sonra nefesi içinde bir yerlede takıldı, kalbi yavaşladı ve atmayı unuttu. Jungkook anında kızarırken Jimin kızaran gözleri kapanana kadar gülümseyip elini Jungkook'a uzattı.

"Seni özledim Kook."