Mr.Park || {Jikook}✅

~ 0.3 ~

•4 O'clock - Bts {Bölüm Şarkısı!}

Jimin kendini ağlayarak yatak odasına atıp kapıyı kilitledi ve yere çöktü. Jungkook kabul edecek miydi bebeği? Hamile olması bile bir mucize iken ne olacaktı? Küçücük mucizesini elinden almazdı değil mi?

Ağlayarak başını kapıya yasladı ve saatlerce ağladı. Gözleri acıyana kadar ağladıktan sonra mide bulantısıyla oturduğu yerden kalktı ve lavaboya koştu. İçini dışına çıkarıp rahatladıktan sonra tüm gün bir şey yemediği aklına geldi. Bebeği için yemesi gerekiyordu fakat yediği anda da kusuyordu.

Çalan telefonu ile yüzünü yıkayıp odaya geçti ve yerdeki telefonunu aldı. Arayan Rose'ydi. Cevaplamak istemiyordu ama açmazsa çok büyük azar işiteceğini biliyordu.

•Rose-ah arıyor..

[Yanıtla] - [Reddet]

"Rose?"

"Jimin oppa iyi misin?"

"Sorun ne?"

"Sorun yok. İyi olup olmadığını merak ettim sadece."

"İyiyim. Kapatmalıyım, görüşürüz."

"Oppa dur! Kapatma lütfen. Ağladın mı?"

"N-ne önemi var Rose?"

"Oppa bunları konuştuk seninle. Ağlama lütfen. Her şey güzel olacak."

"Ben bilmiyorum Rose. Küçücük mucizemi kaybetmek istemiyorum. Daha yeni evliyiz ve bebek sahibi olmak istemeyebilir. Sahiplenme hakkında bile konuşmadık hiç."

"Oppa yaklaşık 1 yıldır evlisiniz. Ne kadar erken olabilir? Bir daha böyle bir şansın olmayabilir. Bunu söylediğinde o da farkında olacaktır. Lütfen bu gece eşinle birlikte partiye gel. Herkese süpriz yapacağız işte. Benimde bir süprizim var hem."

"Kapatmalıyım Rose. Görüşürüz."

[Aramayı sonlandır.]

Jimin telefonu yatağının üzerine bırakıp dolabını açtı ve boş valizlerinden birini açtı. Kendisine ait olan tüm kıyafetleri toplayıp valize yerleştirdi. Jungkook işten gelmeden hemen önce gitmesi gerekiyordu. Gözünden akan yaşları elinin tersiyle silip valizini kapattı ve eline aldı. Çok fazla eşyası yoktu zaten, küçük bir valize sığmıştı.

Valizle birlikte salona inip boş bir kağıt ve kalem aldı. Terk eder gibi gitmek istemiyordu, haber vermeliydi. İyi olduğuna dair bilgi bırakmalıydı.

"Jungkook-ah. Öncelikle seni seviyorum ve gitmem gerekiyor. Nereye gideceğimin bir önemi yok, bana ulaşmak için çaba sarf etme lütfen. Bana zaman ver. Vakti gelince döneceğim. Kafamı toparlamalıyım.

Bu notun yanına bırakacağım zarfta yazılı olan şeye ne tepki vereceğini bilmeyerek kaçıyorum senden. Ufacık mucizemi elimden alır mısın almaz mısın bilmiyorum fakat korkuyorum ben Jungkook. Bebeğimi ve beni istemeyecek olma ihtimalin beni ölesiye korkutuyor.

Lütfen bizi isteyecek olsan bile bir süre izin ver bana. Geri döneceğim. Yalnız kalma sakın, ağlayıp üzülmede. Ben biraz alışmak için gideceğim. Bu benim için büyük bir süpriz oldu. Karnımda senden bir parça var ve ben erkeğim. Ne büyük bir mucize değil mi sevgilim?

Ağlamanı kesinlikle istemiyorum. Döndüğümüzde sağlam görmek istiyorum seni. Kendine dikkat et.

Bizim için sevgilim~"

Hamile olduğu yazılı olan zarfıda notun yanına bırakıp valizini aldı ve evden büyük adımlarla ayrıldı. Busan'a gidecekti. Ailesinin yanına.