Ίσως είναι λίγο νωρίς για να κάνω αυτό το κεφάλαιο αλλά μου το ζητήσατε όποτε δεν υπάρχει δικαιολογία.
Σήμερα θα σας μιλήσω λίγο για το τι πήγε στραβά.
Διότι, ναι πήγε πολύ στραβά ... τύπου "δίνω ξανά πανελλήνιες" στραβά.
Όποτε όσοι δίνεται φέτος να ξέρετε ότι και εγώ θα είμαι μαζί σας σε αυτό. (2020)
Το γεγονός ότι δεν έγραψα όπως θα ήθελα δεν οφείλεται στα θέματα αλλά ξεκάθαρα σε εμένα και τα λάθη που έκανα και ναι έκανα λάθη. Ας τα βάλουμε όμως σε μια σειρά:
#1 Δεν επέλεξα σωστά το "team" μου.
Τι θέλω να πω με αυτό;
Όταν γίνεις πανελλήνιες έχεις γύρο σου μια ομάδα από ανθρώπους οι οποίοι φροντίζουν για να τα πας καλά. Αυτοί είναι οι γονείς σου, οι καθηγητές σου και ... η ψυχολόγος σου.
Λάθος Νο1: Σταμάτησα την ψυχοθεραπεία λόγο χρόνου. Νόμιζα στο κεφάλι μου ότι δεν θα είχα χρόνο να πηγαίνω και ότι θα ήταν βάρος. Πολύ μεγάλο λάθος! Ειδικά σε μια τέτοια χρονιά θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να έχετε κάποιον να μιλάτε. Εγώ δεν είχα κάποιον να με καταλαβαίνει για να του μιλήσω ...
Λάθος Νο2 : Συνεργάστηκα με ανθρώπους που δεν μου ταίριαζαν. Έκανα μαθήματα στο φροντιστήριο με καθηγητές που δεν είναι ότι δεν ήταν καλοί, απλά δεν ήταν για εμένα. Παράλληλα, έδωσα αξία σε καθηγητές στο σχολείο κατεύθυνσης που τελικά δεν άξιζαν. Είναι σημαντικό να έχεις ένα team με ανθρώπους που μπορείς να συνεργαστείς και σε βοηθήσουν. Αν κάτι δεν σου κάνει πρέπει να το αφήσεις και να πας σε ένα άλλο διότι, κάνεις κακό σε εσένα πάνω απο όλα. Μπορείς κάλλιστα να πεις ότι δεν ταιριάζεις με έναν καθηγητή ή με ένα τμήμα και να πας σε ένα άλλο ... αρκεί να βρεις το θάρρος! Και εγώ δεν το είχα.
#2 Δεν δούλευα όσο σκληρά έπρεπε.
Σας είχα πει στο πρώτο κεφάλαιο πόσες ώρες διάβαζα την ημέρα και δεν ήταν ψέμα. Απλά γενικά θεωρώ ότι μπορούσα να πιέσω τον εαυτό μου περισσότερο να είμαι ποιο οργανωμένη και τα λοιπά. Απλά είναι η πρώτη χρονιά που έκανα κάτι τέτοιο και δεν ήξερα πως και μέχρι να το βρω έχασα χρόνο. Δεν έδωσα στον εαυτό μου την δυνατότητα να δώσει το 100 % του.
#3 Άγχος
Άργησα πολύ να φτάσω σε ένα καλό επίπεδο και φυσικά ποτέ δεν έφτασα στο επίπεδο που ήθελα διότι λόγο όλων αυτών που σαν είπα έχασα πολύ χρόνο. Παρότι είχα ξεκινήσει προετοιμασία απο αρχές δευτέρας λυκείου δεν το είχα πάρει τόσο ζεστά όσο θα έπρεπε. Ήθελα τουλάχιστον άλλους 2 μήνες προετοιμασίας για να φτάσω στο επίπεδο που ήθελα. Δεν αρκεί απλά να είσαι καλός και να διαβάσεις θέλει χρόνο.
Στο θέμα μας λοιπόν ... όλος αυτός ο αγώνας για να ανέβω επίπεδο μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα με άγχωσε σε βαθμό που έκλαιγα όλη την ώρα και ήμουν πολύ πιεσμένη. Πρέπει να σταματήσω να κλαίγομαι και να κάνω κάτι για αυτό, όπως συμβουλεύω και εσάς να κάνατε. Το να κλαίγεσαι να λες " Δεν μπορώ " είναι εύκολο το να κάτσεις κάτω και να αντιμετωπίσεις το άγχος σου είναι το δύσκολο. Σε έναν βαθμό το κατάφερα αλλά θέλει και άλλο.
Στο μέρος δεύτερο θα σας μιλήσω ξεκάθαρα γιατί αποφάσισα να ξαναδώσω! Μέχρι τότε τα λέμε στο επόμενο.
-Λύρα
